تبیان، دستیار زندگی

جلد نـهـم - صفحه 140 -  ويژگي قواي انتظامي اسلام

صفحه : 140

اين طور بودند؛ وقتي پايشان را مي گذاشتند توي مملكت با مردم اينطور رفتار مي كردند.اين برنامه همه اشخاصي است كه به ملت خيانت مي كنند. همه حكومتهايي كه خيانت به ملت مي كنند از ملت مي ترسند، چون از ملت مي ترسند قواي انتظاميه را، همه را، درخدمت خودشان براي مقابله با ملت استخدام مي كنند. تربيتهاشان هم همين طورها بوده .اين درست عكس آن معنايي است كه از اين قواي انتظاميه انتظار مي رفت و درست عكس آن معنايي است كه قواي انتظاميه اسلام داشته است .

ويژگي قواي انتظامي اسلام

قواي انتظامي اسلام براي سركوبي خود ملت نبوده است . با ملت ، رفيق و دوست وخدمتگزار؛ در مقابل خارجي ، كوبنده و مهاجم . همين دسته بي ساز و برگ قواي اسلامي در صدر اسلام كه هر چند نفرشان يك اسب يا يك شتر داشتند، هر چندتاشان يك شمشير داشتند، و زندگي سربازي شان اينطور بود، از باب اينكه اتكالشان به ملت بود و به خدا، همين عده كم به دو امپراتوري بزرگ آن وقت كه همه دنيا تقريبا تحت سلطه آنهابودند، اينها غلبه كرده اند. با همين دست خالي ، لكن قدرت ايمان . با نداشتن ساز و برگ صحيح جنگي ، و مجهز بودن قواي ايران و روم با همه قوايي كه داشته اند، لكن اينهاقدرت ايمان داشتند، آنها نداشتند. آنها را در يكي از جنگها - كه جنگ "سلاسل "(3)،يك همچو چيزي به آن مي گويند - اين سربازهايي كه اينها مي خواستند به جنگ بياورند، از طرف ايران مي خواستند به جنگ بياورند اينها را با ريسمان يا با زنجير بسته بودند كه فرار نكنند! يك همچو روحيه اي در مقابل خارج داشتند؛ در مقابل مردم سختگيري داشتند، روحيه شان اين جور بود كه وقتي مي خواستند به جنگ ببرند، پانصدهزار تا پانصدتاشان ، هزارتاشان ، با يك زنجيرهايي مي بستند كه اينها فرار نكنند و به جنگ بروند. معلوم است يك همچو لشكر با "سلسله "(4) نمي تواند جنگ بكند؛ مثل