تبیان، دستیار زندگی

جلد نـهـم - صفحه 14 -  كوشش همگاني در اسلامي شدن نظام

صفحه : 14

اين دستش نمي رسد، او دستش مي رسد. اينهايي كه مثلا فرض كنيد در ايران سيطره داشتند، مثل محمدرضا، اگر در عراق هم سيطره اش مي رفت ، همين ظلمهايي كه اينجامي كرد آنجا هم مي كرد. اگر در همه ممالك اسلامي هم سلطه پيدا مي كرد، همين كارهايي كه اينجا مي كرد در همه جا مي كرد. اگر در همه عالم هم سلطه پيدا مي كرد، همان مطالب بود. مي بينيد كه اين ابرقدرتها كه دستشان را همه جا دراز مي كنند براي چاپيدن ،آن آدمي كه چاپيدنش يك حدود خاص داشت وقتي كه شد رئيس ، يك قدري وسعت پيدا مي كند و همان كارها را آنجا مي كند. گمان نكنيد كه من و شما اگر دستمان برسد به آنها نكنيم ، تا آدم نشويم همان حرفها هست .

كوشش همگاني در اسلامي شدن نظام

بايد همه فكر اين معنا را بكنيم كه رژيممان را رژيم اسلامي بكنيم . رژيم اسلامي به اين است كه اين افرادي كه در كار هستند، اين افرادي كه در اين رژيم سر كار هستند،- فرض كنيد كه مشغول به خدمتگزاري هستند - كارمندهاي دولتي همه شان ، هر كدام آنجا كه كار مي كنند، كارشان كار اسلامي باشد. اين فكر نباشد كه حالا كه اين اداره آنجايش خراب است ، خوب ، بگذار اينجايش هم خراب باشد! حالا كه آن آدم آنجاخلاف مي كند، خوب ، بگذار اينجا هم خلاف بكند، همه مكلفيم ؛ همه ما. اگر همه عالم خلاف بكنند، يك آدمي كه تربيت شده تحت مكتب انبياست او خلاف نمي كند. تمام عالم وقتي كه به هم بخورد و ظلم بشود، حضرت موسي خلاف نمي كند. از اينكه حالا همه دارند مي چاپند پس بايد من هم اين كار را بكنم ، نه . در تربيت انبيا اين جورنيست . علي بن ابيطالب - سلام الله عليه - همه عالم اگر كافر هم مي شدند به حال او فرقي نمي كرد؛ جز غصه خوردن به اينكه چرا اينها دارند خلاف مي كنند، و الا مشي او هيچ تغييري نمي كرد. آن روزي كه تو خانه نشسته بود، با آن روزي كه يك خلافت داراي آن وسعت - كه ايران يك جزئش بود تا مصر و در حجاز و همه اينجا تحت سيطره بود واز اروپا هم يك مقداري - هيچ فرقي در حال روحيش نبود كه حالا كه من داراي يك