تبیان، دستیار زندگی

جلد چهاردهم - صفحه 367 -  سخنراني در جمع نمايندگان مجلس شوراي اسلامي "وظايف نمايندگان مجلس "

صفحه : 367

اين دوست دارد آن روش را، آن مطلب را، به هر عنواني كه هست ثابت كند، ولو اينكه اين عنواني كه هست عنوان خلاف باشد، خلاف اخلاق باشد، خلاف منطق باشد. آني هم كه بغض به يك روشي دارد نظرش نظر سالم نيست ، آن هم دنبال اين است كه آن طرفي كه مورد بغض اوست و آن روشي را كه نمي پسندد، با هر توجيهي كه باشد، آن راتصحيح كند. و لهذا مي بينيد كه يك مطلب ، يك امر، از يكي صادر مي شود، [در] يك وقت و يك محيط، يك مطلب از يك كسي صادر مي شود، يك عمل از يكي صادرمي شود، دو طايفه اي كه يكيشان اين را خوب مي دانند و دوست مي دارند و يك طايفه اين را بد مي دانند و دشمن مي دانند، آن مطلب واحدي كه زمانش واحد و همه جهات واحد است وقتي كه پيش آنها مي رود كه مورد محبت هست آن آدم . تمام مطالب او را،ولو مخالف با عقل باشد، ولو مخالف با منطق باشد، مي پذيرند و تاييد مي كنند، شروع مي كنند به اينكه خير، مطلب همين است . و آن دسته اي كه با اين خوب نيستند اگر يك مطلب خوبي هم اين بگويد، آنها دنبال اين هستند كه نه ، اين حرف صحيح نيست . اين دونظر را انسان مبتلا به آن هست . نظر بيطرف بسيار كم است . يعني "نظر" بيطرف باشد؛ خودآدم هيچ وقت نمي تواند بيطرف بيطرف باشد. لكن در نظر دادن حق را ببيند. تحت تاثيرحق واقع بشود؛ اين حق چنانچه از دشمن من هم صادر شد، من او را تمجيد كنم به عنوان اينكه حق است . و باطل اگر از دوست من هم صادر شد، آن را تكذيب كنم به عنوان اينكه باطل است . ولو در باطن فرض كنيد يكي يك روشي را دوست دارد، يكي روش ديگر را؛ لكن در مقام نظر دادن ، در مقام مصلحت انديشي براي كشور يا براي اشخاص ،آن نظر حب و بغض خودش را كنار بگذارد، برود دنبال حق و باطل .

حق هر جا هست بايد دنبالش رفت و او را با آغوش باز پذيرفت ، ولو برخلاف نظرخود من هست . و باطل را هر چه هست و از هر كس صادر بشود بايد نپذيرفت به عنوان اينكه باطل است . اشخاص و گروهها و اينها را بايد كنار گذاشت ، حق و باطل را ملاحظه كرد. آن وقت هم براي اثبات حق و ابطال باطل اگر انسان گرفتار بشود به عصبانيت وعرض مي كنم غيظ و غضب كردن ، نه مي تواند حق را به دست بياورد؛ و نه مي تواند باطل