تبیان، دستیار زندگی

جلد دهـم - صفحه 532 -  قلمها را شكسته بودند

صفحه : 532

نه يك روزنامه اي داشتيم كه آزاد باشد. و نه يك گوينده اي كه آزاد باشد، و نه يك نويسنده . قلمها را شكسته بودند. دهانها را بسته بودند و قلمها را خرد كرده بودند، به اسم اينكه آزاديد. هيچ آزادي برايمان نبود، و به اسم "تمدن بزرگ " ما را كشاندند به تباهي . والان كه رفتند يك مملكت آشفته ، يك ملت عقب مانده ، يك اقتصاد فاسد و همين طورهر جا دست بگذاري ، يك دانشگاه استعماري ، و هكذا ساير جاها. اين براي اين است كه يك فرد فاسد حكومت كرد بر اين جميعت ، يك حيوان فاسد. هيچ وقت حيوانهاي ديگر را اين طور نمي كنند، اما يك فرد فاسد يك جامعه را به فساد مي كشد. از آن طرف چنانچه يك فرد پيدا بشود كه صالح باشد - مثل انبيا - يك امت را به صلاح مي كشد.

لزوم عمل به قرآن و پيروي از اولياي دين

شيعه پيرو است . اگر بنا باشد كه ما، هي دم بزنيم كه شيعه ايم ، لكن در عمل هيچ پيروي نداشته باشيم ، يا پيروي مان بسيار ضعيف باشد، ما به حسب واقع ، شيعه نيستيم ، به حسب ادعا شيعه هستيم . اگر ما ادعامان اين باشد كه قرآن ، كتاب ماست ، لكن هيچ صفحه اي از

تربيت كنند. و آزاد بودند جوانهاي ما كه به مراكز فحشا و فساد بروند و آنها دامن به آن مي زدند. اما نه آزادي براي زن ، و نه آزادي براي مرد، هيچ نبود كه يك كلمه اي حق بگويد. نمي توانست يك صحبتي بكند كه مربوط باشد به سياست خودش ، به اجتماع خودش ، انتقاد بكند از وضع موجود.

قلمها را شكسته بودند

قرآن را كه كتاب ماست و كتاب شماست ، كوشش كنيد كه بحقيقت ، كتاب باشد.كتاب ما بحقيقت باشد، نه فقط لفظا بگوييم كه "كتاب ما، قرآن است . نبي ما، رسول اكرم است . امام ما، علي بن ابي طالب است ". لفظ، آسان است . آسان است كه من بگويم : شيعه علي بن ابي طالبم ، لكن شيعه چي است ؟ آني است كه دنبال او باشيد. تشييع جنازه دروقتي است كه كسي جنازه كه جلو است اين همراهش برود. اگر او از آن راه برود، اين ازاين راه برود، اين تشييع جنازه نيست .