تبیان، دستیار زندگی

جلد دهـم - صفحه 443 -  شرط استقلال

صفحه : 443

اگر يك مملكتي بخواهد مستقل باشد، اول شرط اين است كه احتياج نداشته باشد به غير، اگر احتياج داشت كه نمي تواند مستقل باشد. احتياج ، خودش يك بستگي [سياسي ]است . اگر يك روزي آن كسي كه ما به او محتاج - فرض كنيد - باشيم ، يك روزي جلويش را بگيرد، خوب ما بايد تسليمش بشويم . ما بايد كاري بكنيم كه مستقل بشويم .كاري بكنيم كه محتاج نباشيم ؛ اين هم به اين است كه دانشگاهي بنايش را بر اين بگذاردكه در دانشگاه خودش كاري بكند كه آن مقداري كه مملكت خودش محتاج [است ]بتواند آن مقدار را درست بكند. عار است براي يك مملكتي كه خارج از طب او استفاده كرده ، حالا هر كس هر چه مي شود از اينجا پا شود برود به لندن پيش دشمنهاي ما. پيش آن كه الان دشمن ما را در آنجا دارد حفاظت مي كند؛ امريكا. پيش آن كه دشمن بزرگ ما را دارد حمايت مي كند و پشتيباني از او مي كند و توطئه گري مي كند. عار است براي ماكه مريضهاي ما بروند در يك چنين مملكتي كه آن طور هستند. ما بايد اطبايمان در خودمملكت تربيت بشوند، مايوس نباشند از اينكه ما نمي توانيم ، اين قدر خودشان را نبازند.

پيش دشمنش ، پيش آنكه همه چيزش را از بين برده ، دست دراز كند كه به من ارزاق ما رابده . بايد ملت ما اين تحول را پيدا بكند كه عارش بيايد كه به امريكا بگويد گندم به ما بده ،يا مستشار به ما بده ، خودش بايد دنبال كار خودش باشد، خودش بايد قيام كند و حوايج خودش را برآورد. همه بايد با هم كمك بكنيم ؛ يعني ملت ، همه قشرهاي ملت ، بايددرصدد اين باشند كه خودكفا باشند؛ محتاج نباشند. آن وقت قشر كشاورز كشاورزيش رابايد توسعه بدهد، و زياد توسعه بدهد، الحمدلله در اين سال توسعه پيدا كرده بود، بلكه در جايي ديدم كه راجع به قم و اطراف قم بود كه چهار مقابل قم و اطراف قم زياد شده است امسال از سالهاي سابق . ما اميدواريم كه سالهاي بعد جوري بشود كه ما صادركننده باشيم ، و آنها محتاج به ما باشند؛ نه جوري باشد كه ما پيش كساني كه به ما آن طور رنج دادند برويم بگوييم شما به ما گندم بدهيد، بعدش هم بايد در همه امور اين طور باشد.

شرط استقلال