جلد دهـم - صفحه 417 - مشكل دولتهاي اسلامي
صفحه : 417
مشكل دولتهاي اسلامي
دولت احساس اين را مي كند كه بايد با سرنيزه با ملت رفتار كند؛ و نه ملت مي ترسد كه دولت همچو كاري بكند، و [نه ] احساس اين را مي كند كه اجنبي است ، و اگر خدمت به او كند خدمت به اجنبي است . شما اين دو حال را ملاحظه كنيد. آن حال ، حالي بود كه ملت از دولت جدا بود. و اين حالي است كه ملت از دولت جدا نيست . اين حال ؛ هماني است كه اسلام مي خواهد كه دولتها خدمتگزار ملتها باشند.
مشكله بزرگ ما مسلمين اين است كه مع الاسف بايد بگويم رشدمان كم است ؛ رشدسياسيمان كم است . ما باز گمان مي كنيم كه با سرنيزه و با فشار و با سازمان امنيت و با ارتش مي شود كه يك ملتي را اصلاح كرد و يك مملكتي را استقلالش را به دست آورد. ما بازاين طور فكر مي كنيم . دولتهاي ما باز فكر اين هستند كه ملت خودشان را به هر طوري كه هست سركوب كنند. اين مشكل كي بايد رفع بشود؟ و اين دولتها كي به خود بيايند كه باملتهاي خودشان [دوست باشند] با ملتهايي كه شما كه زندگي مي كنيد براي زحمتهايي است كه آنها دارند مي كشند. با ملتهاي خودتان دوست باشيد؛ و آنها پشتيبان شما، و شماخدمتگزار آنها. اگر ملتها احساس بكنند كه دولتها براي پشتيباني و خدمت به آنها آمدند،هيچ اشكال نيست كه آنها هم در خدمت حاضرند، و بيشتر حاضرند. اين مشكله به دست خود دولتهاست كه حل كنند. و مع الاسف نمي كنند. اين يكي از مشكلات ماست كه تااين مشكل حل نشود، اميد اينكه ما بتوانيم با ابرقدرتها مخالفت كنيم و بتوانيم آنها را ازممالك خودمان بيرون كنيم نيست .
رشد سياسي مسلمين
مشكل دوم هم ، كه مثل همين مشكل است ، مشكل دولتهاست با هم . چرا بايددولتهاي اسلامي با هم اين طور باشند كه هر كدام به طرف ديگر بكشند؟ چرا بايد يك كشورهايي كه داراي همه چيز هستند و داراي همه جور قدرت هستند، اسرائيل با آن عده كم بيايد و به آنها اين طور حكمفرمايي كند؟ چرا بايد اين طور باشد؟ جز اين است كه
