تبیان، دستیار زندگی

جلد دهـم - صفحه 353 -  شان فقيه در حكومت اسلامي

صفحه : 353

مي خواهد بگيرد. اگر رئيس جمهور با تصويب فقيه باشد، با تصويب يك نفري كه اسلام را بداند چيست ، درد براي اسلام داشته باشد، اگر درست بشود، نمي گذارد اين رئيس جمهور يك كار خطا بكند. و اينها اين را نمي خواهند. اينها اگر يك رئيس جمهور غربي باشد، همه اختيارات را دستش بدهند، هيچ مضايقه اي ندارند و اشكالي نمي كنند! اما اگريك فقيهي ، كه يك عمري را براي اسلام خدمت كرده ، علاقه به اسلام دارد، با آن شرايطي كه اسلام قرار داده است كه نمي تواند يك كلمه تخلف بكند [اشكال مي كنند].

شان فقيه در حكومت اسلامي

اسلام دين قانون است . پيغمبر هم خلاف قانون نمي توانست بكند، نمي كرد هم ، البته نمي توانست هم بكند. خدا به پيغمبر مي گويد كه اگر يك حرف خلاف بزني ، رگ و تينت را قطع مي كنم (2). حكم قانون است . غير از قانون الهي كسي حكومت ندارد. براي هيچ كس حكومت نيست ، نه فقيه ، و نه غير فقيه ، همه تحت قانون عمل مي كنند. مجري قانون هستند همه ، هم فقيه و هم غير فقيه همه مجري قانون اند. فقيه ناظر بر اين است كه اينها اجراي قانون بكنند؛ خلاف نكنند؛ نه اينكه مي خواهد خودش يك حكومتي بكند،بلكه مي خواهد نگذارد اين حكومتهايي كه اگر چند روز بر آنها بگذرد برمي گردند به طاغوتي و ديكتاتوري ، مي خواهد نگذارد بشود. زحمت براي اسلام كشيده شد،خونهاي جوانهاي شما در راه اسلام رفت ، حالا ما دوباره بگذاريم اساسي [را] كه اسلام مي خواهد درست بكند و زمان اميرالمومنين بوده و زمان رسول الله - صلي الله عليه وسلم - بوده ، بگذاريم اينها را براي خاطر چهار تا آدمي كه دور هم مي نشينند و پاهايشان را روي هم مي اندازند، و عرض مي كنم چاي و قهوه مي خورند و قلمفرسايي مي كنند؟مگر ما مي توانيم اينها را بگذاريم ؟ مگر ما مي توانيم ؟ جائز است براي كسي ، براي يك مسلماني كه تمام اين خونهايي كه ريخته شده هدر بدهد و اسلام را بگذارد كنار؟ به