تبیان، دستیار زندگی

جلد دهـم - صفحه 315 -  درس عاشورا

صفحه : 315

را انجام دادند. دست اهل منبر را، دست علما را بستند و نگذاشتند كه اينها تبليغات خودشان را بكنند؛ و آنها تبليغات را از آن طرف شروع كردند، و ما را به عقب راندند وتمام مخازن ما را به چپاول بردند. در زمان محمدرضا هم به همين معنا، منتها با فرم ديگر،به فرم ديگر، نه با آنطور سرنيزه ، به يك جور ديگر، اين طايفه را مي خواستند كناربگذارند. حالا هم همانها [هستند] منتها جوانهاي ما را بازي مي دهند. همان مسئله است .همان مسئله زمان رضاخان است كه مجالس را او قدغن كرد. حالا يك دسته اي آمده اندمي گويند كه نه ، ديگر روضه نخوانيد! نمي فهمند اينها كه روضه يعني چه . اينها ماهيت اين عزاداري را نمي دانند چيست . نمي دانند كه اين نهضت امام حسين آمده تا اينجا، تا اين نهضت را درست كرده .

اين نهضت پرتوي است از نهضت عاشورا

اين تابع ، اين يك شعاعي است از آن نهضت . نمي دانند كه گريه كردن بر عزاي امام حسين ، زنده نگه داشتن نهضت ، و زنده نگه داشتن همين معنا[ست ] كه يك جمعيت كمي در مقابل يك امپراتوري بزرگ ايستاد. دستور است . آن دستور عمل امام حسين ،سلام الله عليه . دستور است براي همه : كل يوم عاشورا؛ و كل ارض كربلا(7) دستور است به اينكه هر روز و در هر جا بايد همان نهضت را ادامه بدهيد، همان برنامه را.

درس عاشورا

امام حسين با عده كم همه چيزش را فداي اسلام كرد؛ مقابل يك امپراتوري بزرگ ايستاد و "نه " گفت ؛ هر روز بايد در هر جا اين "نه " محفوظ بماند. و اين مجالسي كه هست مجالسي است كه دنبال همين است كه اين "نه " را محفوظ بدارد. بچه ها و جوانهاي ماخيال نكنند كه مسئله ، مسئله "ملت گريه " است ! اين را ديگران القا كردند به شماها كه بگوييد "ملت گريه "! آنها از همين گريه ها مي ترسند، براي اينكه گريه اي است كه گريه برمظلوم است ؛ فرياد مقابل ظالم است . دسته هايي كه بيرون مي آيند، مقابل ظالم هستند؛