تبیان، دستیار زندگی

جلد دهـم - صفحه 243 -  نخستين قيام ؛ قيام از خواب غفلت

صفحه : 243

قيام از خواب براي ماها كه خواب هستيم و باز بيدار نشديم . ماها كه براي سكر(5)طبيعت بيهوش هستيم ؛ در خواب غفلت هستيم ؛ و چشم و گوشمان همه اش متوجه به عالم طبيعت است . موعظه خدا، به حسب قول اين مرد سالك (6)، اين است كه يك موعظه هست . و آن اينكه بيدار بشويد از اين غفلت و از اين خوابي كه سنگين است .خوابي است كه طبيعت غلبه كرده است بر ما و ما را خواب كرده است . اول قدم اين است كه ما بيدار بشويم و توجه كنيم به اينكه عالم طبيعت چي هست ؛ و ما در عالم طبيعت به كجا مي رويم ؟ در سير هستيم همه ، اين سير به كجا منتهي مي شود؟ اين اول قدمي است كه براي كساني كه سلوك "الي الله " مي كنند. اول قدم اين است كه بيدار بشوند؛ غفلت راكنار بگذارند؛ توجه به معنويات بكنند؛ به ماورا طبيعت بكنند. اين راه يك راه طولاني است كه ما در اوايلش واقع هستيم ؛ و بايد سير بكنيم ، و تا آخر سير بكنيم . اگر در حال غفلت ما را سير دادند و ما بيدار نشديم تا وقتي كه از عالم طبيعت بيرون رفتيم ، ماسعادتمند نيستيم .

نخستين قيام ؛ قيام از خواب غفلت

واقع مي شود آن هم قيام است ؛ قيام از خواب ، و قيام بعد از بيداري .

چنانچه بيدار [شديم ] و راه را يافتيم و آن راهي كه خداي تبارك و تعالي فرموده است راه مستقيم است ، راه "الي الله " است ، ما آن راه را طي كرديم ، از انحرافات كناره گرفتيم ، توجه به خدا، توجه به احكام خدا كرديم ، اين راهي كه قهرا ما را مي برند، با قدم اختيار آن مقداري كه مربوط به اختيار است طي كرديم ، وقتي كه از اينجا منتقل شديم به عالم ديگر، همه آن سعادت ، همه آن نور [است ]. اين عالم دار ظلمت است : ظلمات بعضهافوق بعض (7) اگر ما تكليف خودمان را دانستيم و بيدار شديم و فهميديم كه بايد سير كنيم "الي الله "، بايد مجاهده كنيم براي خدا، قيام كنيم براي خدا، و در همه ابعادي كه هستيم و