تبیان، دستیار زندگی

جلد دهـم - صفحه 12 -  روحيه شهادت طلبي ملت ؛ منشا پيروزي

صفحه : 12

روحيه شهادت طلبي ملت ؛ منشاء پيروزي

و من مطمئنم به اينكه شما پيروز مي شويد ان شاءالله ؛ براي اينكه يك همچو روحيه اي امروز من در بين ملتمان مي بينم . يك دفعه و دو دفعه نبوده است ، از نجف تا اينجا، مواجه شدم من با جوانهاي زيبا، جوانهايي كه اول جواني شان است ، و اينها يكي شان آمد درنجف آمد جلو من نشست بنا كرد قسم دادن من را، كه شما[را] قسم [مي دهم ]، قسم دادكه من شهيد بشوم . بعد هم كه ما در اينجا آمديم ، زن اين تقاضا را كرده ؛ جوانها اين تقاضارا كرده اند. زني كه بچه هايش را از دست داده است باز مي گويد كه من يكي - دو تا دارم اين را هم مي دهم . اين روحيه ، روحيه اي است كه

يا يك شتري . وضع اينطوري بود، عدد هم بسيار كم ؛ تمام لشكر اسلام سي هزار بود. ورومي ها كه آمدند با اسلام مواجه شدند، پيشقراول آنها شصت هزار بود! همه لشكراسلام سي هزار. به حسب تاريخ ، پيشقراول آنها شصت هزار بود. دنبالش هشتصد هزار،يا هفتصد هزار! يكي از سردارهاي اسلام گفت كه ما اگر بخواهيم به طور عادي با اينهامقابله كنيم ، اينها هم طليعه شان ، كه همان پيشقراولشان باشد، دو مقابل ما هستند، ما بايديك كاري بكنيم كه اينها را بترسانيم . سي نفر همراه من بيايد ما مي رويم با آنها جنگ مي كنيم . با اين شصت هزار تا جنگ مي كنيم ! به او گفتند آخر نمي شود. بالاخره ، چك وچك كردند تا قبول كرد كه شصت نفر باشند. شصت تا يك نفري شبيخون زدند به آنهاشكستشان دادند! شصت هزار جمعيت را شصت نفر مومن ، شصت نفر كه براي خداداشت كار مي كرد، اين طليعه را شكست دادند. اسباب اين شد كه اين سي هزار جمعيت بر روم غلبه كرد؛ بر ايران هم كه غلبه كرد. در صورتي كه آنها همه چيز داشتند. آنهايراقهاي اسبهايشان هم ، از قراري كه گفتند، طلا بوده است ! لكن ايمان نداشتند؛ ميانشان تهي بود؛ هر چه بود يك صورت بود؛ هر چه بود يك ساز و برگ بود؛ اما ميان تهي بود.اين روحيه در آنها نبود كه ما اگر بكشيم هم بهشت مي رويم ؛ اگر كشته بشويم هم بهشت مي رويم ، اين روحيه در آنها نبود، در اينها بود. و اين روحيه غلبه كرد.