YOLCU NAMAZI

S.650: Yolcunun namazını seferî olarak kılmasının farz oluşu bütün farzları kapsamına alır mı, yoksa bazılarına mı mahsustur?
C: Namazları seferî kılmanın (dört rekatlı namazı iki rekat kılmanın) farz oluşu günlük dört rekatlı namazlara mahsustur ve onlar öğle, ikindi ve yatsı namazlarından ibarettir; sabah ve akşam namazlarında ise seferilik hükmü yoktur (tam olarak kılınırlar).
S.651: Yolcunun dört rekatlı namazları seferî kılmasının farz oluşunun şartları nelerdir?
C: Dört rekatlı namazlar sekiz şartla seferî kılınmalıdır:
1- Yolun, gidişi veya gelişi ya da -gidiş dört fersahtan az olmama şartıyla- her ikisi birlikte sekiz şer’î fersahtan (46102,4 m.) az olmaması.
2- Yolculuğun ilk başından sekiz fersah gitmeyi kastetmesi. Yolculuğun ilk başından sekiz fersah gitmek istemez veya sekiz fersahtan az olan bir yere gitmeyi kastederse ve maksada ulaştıktan sonra orayla arasında şer’î mesafe olmayan, ancak ilk çıktığı yerle onun arasında şer’î mesafe olan diğer bir yere gitmeyi kastederse namazı seferî kılamaz.
3- Mesafeyi katedinceye kadar kastından dönmemesi. Dört fersaha ulaşmadan kastından dönecek olur veya tereddüte düşerse, kastından dönmeden önce seferî olarak kılmış olduğu namazları sahihtir; ama ondan sonra onun hakkında seferî hükmü geçerli değildir.
4- Yolda kendi vatanından geçerek veya on gün ya da daha fazla bir yerde kalarak kastını bozmak istememesi.
5- Yolculuğu şer’an câiz olması. Buna göre, savaş meydanından kaçmak gibi bizzat haram olan veya yol kesicilik için yapılan yolculuk gibi hedefi haram olan yolculuklarda seferî hükmü geçerli değildir.
6- Yolcunun, sahrada sefer edip belirli yerleri olmayan, kendileri  ve hayvanları için nerede yiyecek ve su bulurlarsa oraya yerleşen, bir müddet sonra başka bir yere giden göçebelerden olmaması.
7- İşi yolculuk olmaması. Deveci, şöför, gemici vb. gibi. İşi yolculukta olan kimse de hükümde bunlara tabidir.
8- Ruhsat haddine ulaşması. Yani vatanından, şehrin duvarlarını göremeyeceği veya ezanının sesini işitemeyeceği kadar uzaklaşması.