لجبازی های کودکانه
لجبازی؛ یکی از ویژگی‌های رشدی در کودکان
یکی از ویژگی‌های رشدی در کودکان لجبازی است که معمولاً از سن سه سالگی به بعد بروز داده می شود. کودکان وقتی مورد بی‌توجهی پدر و مادر خود قرار می‌گیرند به تدریج شروع به بهانه‌گیری و لجبازی کرده و سعی می کنند تا از این طریق توجه دیگران را به خود جلب نمایند. برخورد نادرست والدین با این رفتار کودکان، باعث تقویت روحیه پرخاشگری و لجبازی در آن‌ها می‌شود.
گاهی پدر و مادر به دلیل امر و نهی‌های مکرر خود به این نوع لجبازی‌ها دامن می‌زنند و کودکی که با لجبازی در مواجهه با والدین، خود را پیروز قلمداد می‌کند این رفتار را با دیگران هم تکرار می‌کند.
بیشتر بخوانید
نقطه‌ضعف نشان ندهید
در رفتار با کودکان باید از موضع عقل و قدرت برخورد شود. گاهی اوقات والدین آنقدر واکنش شدیدی نسبت به رفتارهای کودکشان نشان می دهند که کودک هر چقدر هم که کوچک باشد متوجه نقطه ضعف پدر و مادر خود شده و آن را ابزاری برای جلب توجه والدین خود قرار می دهد.دادن حق انتخاب به کودک
برای از بین بردن لجبازی کودک خود باید رویه‌ای متفاوت را در پیش بگیرید. پیش از هر کار باید زمینه را فراهم کنید تا به جای نه گفتن به خواسته‌هایتان قدرت انتخاب به او بدهید. وقتی به او می‌گویید این میوه را بخور او مقاومت می‌کند اما اگر بگویید سیب می‌خوری یا پرتقال؟ احتمالاً به‌جای لجبازی دست به انتخاب می‌زند.تنبیه بدنی ممنوع
از تنبیه بدنی اکیداً پرهیز کنید چرا که لجبازی را در کودک عمیق‌تر و درونی می‌کند. رفتارهای ملایم و مثبتش را تشویق کنید و در هنگام لجبازی او را مورد بی‌اعتنایی قرار دهید. وقتی او متوجه شود با لجبازی می‌تواند شما را دلخور و عصبانی کند این کار را ادامه می‌دهد در حالی که تشویق رفتار مثبت و ابراز محبت به او و در مقابل بی‌اعتنایی به رفتار منفی می‌تواند مؤثرتر واقع شود. تنبیه بدنی به جای جسم، روح کودک را نشانه بگیرد.بیشتر بخوانید
اختصاص وقت برای کودک
مراقب باشید که حسادت بخش عمده‌ای از این لجبازی است لذا حتماً اوقاتی را فقط به او اختصاص دهید و بین فرزندانتان تبعیض قائل نشوید. از صفات مثبت او زیاد بگویید و او را مورد توجه قرار دهید. نیم ساعت بازی روزانه با کودک می‌تواند در بهبود رفتارهای ناشی از لجبازی موثر باشد.
از تنبیه بدنی اکیداً پرهیز کنید چراکه لجبازی را در کودک عمیق‌تر و درونی می‌کند
ثابت قدم باشید
در رفتار با کودک باید ثابت‌قدم بود؛ یعنی اینکه شما و همسرتان باید از قبل، در مورد اینکه فرزندتان مجاز به انجام چه کارهایی است و چه کارهایی را نباید انجام دهد، هماهنگ باشید و نیز باید بدانید، در صورتی که فرزندتان از حد خود تجاوز کرد چگونه با او برخورد کنید که در این مورد نیز نیاز به هماهنگی قبلی و ثبات و استمرار دارید.قاطع اما آرام باشید
آرام اما محکم و قاطع به فرزندتان بگویید که به رفتارش خاتمه دهد و دوست ندارید که این کار تکرار شود چون به هیچ‌وجه آن را نمی‌پذیرید. اگر از کار خود دست برنداشت به کودکتان بگویید اگر به کارش ادامه دهد، تنبیه خواهد شد. اخطار و آگاهی دادن از مراحل مهمی بشمار می‌رود.لجبازی نکنید
سعی کنید درخواست هایی که از کودکتان دارید منطقی باشد چون کودکان لجباز حس می کنند که در این بازی یکی باید برنده و دیگری بازنده باشد. والدین با لجبازی کردن بیشتر کودک را به رقابت در این میدان تشویق می کنند.بیشتر بخوانید
تنبیه در آخرین مرحله
اگر کودک به خواسته شما عمل نکرد باید تنبیه شود؛ اما نه تنبیه بدنی. کنترل همیشگی از سوی والدین شخصیت کودک را ضعیف می‌کند. از سوی دیگر اگر کودک به حال خود رها شود نتیجه آن کودکی خواهد بود غیرقابل کنترل که حرف والدینش هیچ تأثیری بر او ندارد.جداسازی یکی از روش‌های مدرن تنبیه است که می‌توانید انجام دهید؛ جداسازی کودک حدود چند دقیقه به طول می‌کشد به عبارتی دیگر، جداسازی کودک برابر با سن او باید انجام شود؛ یعنی اگر کودک 2 سال دارد باید 2 دقیقه، اگر 4 سال 4 دقیقه و اگر 5 سال سن دارد 5 دقیقه او را تنها در یک اتاق بگذارید. در این اتاق نباید وسایل سرگرمی کودک و نیز وسایل خطرناک وجود داشته باشد. بعد از این چند دقیقه اگر سر و صدا و یا گریه و جیغ کودک تمام‌شده بود او را از اتاق بیرون بیاورید. مدنظر داشته باشید که زمینه را برای عصبانیت و لجبازی او فراهم نکنید.
بیشتر بخوانید
در نهایت در صورت تکرار لجبازی فرزندتان، توصیه می‌شود که حتماً به یک روانشناس مراجعه کنید.
منبع: مرکز مشاوره تبیان
