اِحرام آیینه

یافتم میقات من پشت درست                                                              حفظ «رب البیت» از حج برترست

رَمی شیطان کردم از امر جلیل                                                             تا بگیرم کعبه از اصحاب فیل

بسته بودم پشت در احرام خود                                                            رهسپر کردم به مسجد گام خود

سعی کردم تا نماند فاصله                                                                  از صفا تا مروه کردم هروَله

گفتم او شمع است و من پروانه‌‌ام                                                       بر نگردم بی‌علی در خانه‌ام

حجّ من رخسار حیدر دیدن است                                                          طوف من دور علی گردیدن است

آنقدر ای قبله‌ی بیت‌الحرام                                                                 دور تو گشتم که شد حجّم، تمام

       "علی انسانی"