چون شیرین زبونی باهات دوستم!!

مَن عَذُبَ لِسانُهُ كَثُرَ اِخوانُهُ (1)

هر كه خوش‌زبان باشد، برادران و دوستانش زیاد شوند

هر كه مردمان را [به] نیكویى [سخن] گوید و به گِرد عثرات [و خطاهای] ایشان نگردد، ایشان او را دوست گیرند و با او چون با برادران، زندگانى كنند.

گر زبانت خوش است، جمله‌ی خلق

در مــودّت بـرادران تـــواَنـد

ور زبـانـت بـد اسـت ، در خـــــــانـه

خصمِ جانِ تو، چاكران تواَند

پیوند به :

تا مرد سخن نگفته باشد...

1- میزان الحكمة ج 3 ص 2743

ر.ك- رشید الوطواط، مطلوب كل طالب