درس هایی از نهج البلاغه؛
ایمان از منظر امیرمومنان (علیه السلام)
مردی به محضر علی ـ علیه السلام ـ آمد و درخواست کرد تا «ایمان» را برایش تشریح و بیان کند. امام فرمود: «فردا نزد من بیا تا در حضور جمعیت، تو را به آن آگاه کنم که اگر تو گفتارم را فراموش کردی، دیگری برای تو حفظ و نگهداری کند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : شنبه 1396/12/05 ساعت 23:11
مردی به محضر علی ـ علیه السلام ـ آمد و درخواست کرد تا «ایمان» را برایش تشریح و بیان کند. امام فرمود: «فردا نزد من بیا تا در حضور جمعیت، تو را به آن آگاه کنم که اگر تو گفتارم را فراموش کردی، دیگری برای تو حفظ و نگهداری کند.
فانَّ الکلامَ کالشّاردَة ینفقُها هذا و یخطئُها هذا:
«زیرا سخن، همچون شتر فراری است که بعضی آن را پیدا می کنند و بعضی آن را نمی یابند».[1]
فردای آن روز شد. امام در میان جمعیت آمد و در باره ایمان چنین فرمود:
ایمان بر چهار پایه قرار دارد:
1. صبر
2. یقین
3. عدالت
4. جهاد
صبر، چهار شعبه دارد
: 1. اشتیاق
2. ترس
3. زهد
4. انتظار
یقین نیز دارای چهار شعبه است:
1. بینش درهوشیاری
2. رسیدن به دقائق حکمت
3. پند گرفتن از حکمتها
4. توجّه به روش پیشینیان.
عدالت، نیز چهار شعبه دارد:
1. دقت در فهم
2. غور در علم و دانش
3. قضاوت صحیح
4. حلم استوار و ثابت.
جهاد، نیز چهار شعبه دارد:
1. امر به معروف
2. نهی ازمنکر
3. صدق و راستی در جبهه جنگ
4. کینه و دشمنی با فاسقان...[2]
ــــــــــــــــــ
پی نوشت:
[1] . نهج البلاغه، حکمت 266.
[2] . نهج البلاغه، حکمت 31 ـ
منبع: وبسایت اندیشه قم