تخریب چی های گوشی به دست

آبروی هر انسانی با ارزش ترین دارایی اوست چرا که برای به دست آوردن و حفظ آن است که هر انسانی برای خود چهارچوب هایی را تعریف می کند و درون آن حرکت می کند که مبادا به حیثیتش لطمه ای بخورد.
آبروی آدم ها خیلی قیمت دارد ،گوهری است درخشان که درجه اعتبار انسان ها را نشان می دهد؛ هرچه عیارش بالاتر باشد ارزشمندتر است اما این گوهر گرانبها خیلی هم شکننده است و نیاز به پاسبانی دارد .
با همه ی این صحبت ها، متأسفانه در این روزگار می بینیم که خیلی از ما آدم ها ارزشی برای آبروی دیگران قائل نیستیم و با هر وسیله ای سعی در تخریب حیثیت مردم داریم، خدا نکند که از کسی نقطه ضعف یا خطایی ببینیم آن را در بوق و کرنا کرده جار می زنیم که چه نشسته اید که فلان شخصیت فلان کار را انجام داد. با دوربین هایمان چون تخریبچی هایی حرفه ای منتظر ثبت خطای دیگران هستیم که سریعاً اطلاع رسانی کنیم.
اگر یک روحانی، یک هنرمند، یک ورزشکار که کمی هم شهرت دارد خطایی بکند در این زمانه مجازی باید فاتحه آبرویش را بخواند موج هایی از تخریب راه می افتد و قضاوت ها و فحاشی ها و سرزنش هایی می شود که دیدنی و البته گریستنی هستند.
در جمع های خانوادگی هم شاهدیم که گاه خطا، دیدگاه یا سلیقه یک نفر را سوژه می کنیم و شروع می کنیم به تخریب او با تمسخر ، تحقیر ، عیب جویی و ...
به راستی ما چرا اینقدر راحت با آبروی دیگران بازی می کنیم؟ مگر خودمان خطا نمی کنیم نقطه ضعف نداریم؟ آیا متوجه عواقب کاری که با دیگران می کنیم هستیم؟ چرا به راحتی ضعف ها و عیب های دیگران می شود نقل مجالس ما و سوژه تفریحاتمان؟
آیا انقدر که بدی ها و ضعف ها را پر رنگ می کنیم و نشر می دهیم برای خوبی ها و ارزش ها هم وقت می گذاریم ؟
امام صادق علیه السلام ما را از این رفتارهای زننده با یک تشبیه عالی بر حذر می دارند ایشان می فرمایند: « افراد عیب جو همانند مگس هستند که روى ناپاکى ها و آلودگى ها مى نشینند و دنبال کارهاى زشت و عیب های مردم هستند و خوبى هاى آنان را نادیده مى گیرند.» (1)

وارد شدن در ولایت شیطان

گاهی ما با ندانم کاری، با سر هم کردن داستان های طنز و هجو در مورد مردم می خواهیم ضمن سرگرم کردن دیگران، آبروی یک شخص خاص را ببریم، حواسمان باشد که در این حال ما داریم وارد ولایت شیطان می شویم .
امام صادق علیه السلام فرمود: «هركس داستانی نقل كند و قصدش ظاهر ساختن بدی‌ها و ریختن آبروی مؤمنی باشد و بخواهد او را از چشم مردم بیندازد خداوند متعال ولایت خود را از او بر می‌ دارد و ولایت شیطان را جایگزین آن می‌ نماید. (2)

دنیا دار مکافات

یادمان باشد اگر اطراف خودمان و یا در فضای مجازی شاهد تخریب چهره کسی شدیم، ما هم با سکوتمان تأیید کننده و نشر دهنده بی آبرویی دیگران نباشیم. قبل از ارسال هر خبری خودمان را جای او بگذاریم که اگر فردای روزگار برای خودمان هم شرایط این چنینی به وجود آمد چه توقعی خواهیم داشت؟
پیامبر گرامی اسلام صلی‌ الله علیه و آله و سلم در بیانی فرموده اند: «هر كس برای عیب‌ جویی و فاش كردن اسرار برادر دینی‌ اش قدم بردارد اولین قدم او ورود به جهنم خواهد بود! و خداوند اسرار و عیوب او را نزد همه خلایق فاش و علنی خواهد ساخت.» (3)
در بیانی دیگر امام جعفرصادق (علیه‌السلام) فرمود: مَن كَشَفَ حِجابَ غَیرِه إِنكَشَفَت عَوراتُ نَفِسهِ؛ کسی که نسبت به مردم پرده‌ دری کند، پرده آبروی خودش دریده می‌گردد. (4)

کلام آخر

به یاد داشته باشیم که موقع ارسال هر مطلبی متوجه عواقب آن باشیم که آیا این خبر صحت دارد یا نه؟ آیا نشر آن فایده ای برای دیگران دارد؟ گاهی بهتر است ما قطع کننده زنجیره باشیم؛ شاید همین بشود راه نجات خود ما از بی آبرویی در دنیایی که آبروها بازیچه آدم هاست؛ امام جعفرصادق (علیه‌السلام) در این رابطه بشارتی می دهند و می فرمایند: «منَ رَدَّ عَن عِرضِ اَخیهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّه؛ کسی که آبروی برادر مسلمان خود را حفظ کند، البتّه و مسلماً بهشت جایگاه او خواهد بود. (5)

پی نوشت:
1- سفینة البحار، ج 2، ص295
2- ثواب و عقاب‌الاعمال، ص ٥٤٧
3- لئالی‌الاخبار، ج ٥، ص ٢٤١
4- کشف‌الغُمّة، ج ٢، ص ٣٢٩
5- ثواب‌الاعمال، ص ٣٢٤

---