آشنایی با علوم حدیث

(2)

رابطه حدیث با قرآن

اگر قرآن را به مثابه قانون اساسى اسلام بدانیم، حدیث به منزله لوایحى است كه با توجه به قانون اساسى براى تبیین جزئیات و راهكارهاى عملى آن، تصویب مى‏شود.

همانطور كه لوایح، در كنار قانون اساسى، نشان‏گر نگرشهاى بنیادین یك نظام سیاسى است، مجموعه قرآن و روایات نیز بیان‏گر نظرگاه‌هاى دین در عرصه‏هاى مختلف زندگى است.

و نیز همان‏گونه كه منشأ اعتبار لفظى و محتوایى قرآن، وحیانى بودن آن است، روایات نیز اعتبار محتوایى خود را از وحى وام مى‏گیرد؛ بدین جهت میان قرآن و حدیث هماهنگى برقرار است و هیچ‌گاه یكدیگر را نقض نمى‏كنند.

از این رو گفته شده است كه حدیثِ مخالف قرآن، مردود است و از معصوم صادر نشده است، اما حدیث مى‏تواند به صورت مخصِّص، مقیِّد و... در قرآن تأثیر گذارد؛ چه، از این امور به عنوان جمع عرفى میان كتاب و سنّت، و نه تناقض، یاد مى‏شود.

پیوند با شماره قبل:

آشنایی با علوم حدیث (1):  حدیث چیست؟

صد و ده نكته حدیثی - دارالحدیث