مادر

یولاندا حالا 16 ساله و خوشبخت است . من هم از این موضوع خوشحالم .

وجدانم از کاری که با پاترونوس کردم ناراحت است و می‌خواهم خدمتی به روح او بکنم.

ما اسپارتی‌ها هنرمند نیستیم، اما ماربلوس آتنی هنرمند قابلی است.

از او خواسته ام به افتخار پاترونوس مجسمه ای بسازد. او سرباز بزرگی بود.

عضوی از اوفرات و یک اسپارتی بزرگ. شاید با دیدن این مجسمه همه او را به خاطر بیاورند و راز مرگش را فراموش کنند.

من این راز را به گور خواهم برد.