تبیان، دستیار زندگی

دیگر طاقت رویاهایم

تمام شد

دلم رسیدن می خواهد ...

چقدر باید بگذرد؟...
تا من
در مرور خاطراتم
وقتی از کنار تو رد می شوم...
تنم نلرزد
بغضم نگیرد

آهسته ، قلبم بدجور شکسته
دوباره آمده ای که چه بگویی به این دل خسته
آمده ای دوباره بشکنی قلبم را ،
یا باز هم به بازی بگیری این دل تنهایم را ..

از خوب ها می ترسم ...
یک روزی -تو- خوب ِ من بودی !

همیشه در عجب بودم که چرا
در جاده عشق پا به پایم
نمی امدی حتی وقتی که آهسته و پیوسته می رفتم
امروز فهمیدم
ریگی که در کفشت بود تو را می آزرد

من یک زنم
نه جنس دوم
نه یک موجود تابع
نه یک ضعیفه
نه یک تابلوی نقاشی شده
...نه یک عروسک متحرک برای چشم چرانی
نه یک کارگر بی مزد تمام وقت
نه یک دستگاه جوجه کشی
من سعی می کنم آنگونه که می اندیشم باشم
بی آنکه دیگری را بیازارم
فرای تمام تصورات کور
هنجارهای ناهنجار، تقدسات نامقدس
باور داشته باش من هم اگر بخواهم می توانم خیانت کنم
بی تفاوت و بی احساس باشم
بی ادب و شنیع باشم
بی مبالات و کثیف باشم
اگر نبوده ام و نیستم
نخواسته ام و نمی خواهم
آری؛ زن من عشق می خواهد و عشق می ورزد
احترام می خواهد و احترام می کند
من به زن وجودم افتخار می کنم !!!

تو اگر میدانستی كه چه رنجی دارد خنجر از دست عزیزان خوردن، از من خسته نمیپرسیدی كه چرا تنهائی...

در دنیا جای كافی برای همه هست
پس بجای اینكه جای كسی را بگیری سعی كن جای خودت را پیدا كنی

چارلی چاپلین

ای که همه هستی از توست تو خود برای که هستی؟

 معلم شهید دكتر شریعتی

دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف در محبت است