تبیان، دستیار زندگی

لابه‌لای دوئل دهه‌ها، اینکه یکی دهه شصتی است و آن یکی هفتادی یا هشتادی، حتی لابه‌لای کشمکش‌های جنسیتی و اینکه مثلا چرا روی دیوار نوشته میدان ولی‌عصر(عج) تصویر هیچ خانمی طراحی نشده است و دغدغه‌هایی در این سطح، چند ده دختر نوجوان دبیرستانی و دانشگاهی تحت‌هدایت یک روحانی خوش‌ذوق و همسرش حرکتی را آغاز کرده‌اند که برای خیلی‌ها در حد شعار باقی مانده و کاری از پیش نبرده‌اند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جهادگران، آنان بعد از بسته‌های ارزاق و جشن میلاد امام حسن(ع) و تهیه و توزیع لوازم‌التحریر و… حالا در شمال تهران و در مجتمع شادی خیابان مقدس‌اردبیلی گام بزرگ‌تری برمی‌دارند؛ حرکتی پسندیده که با اتکا به‌خیرات و نذورات مردمی و کمک‌های جاری و حتی پس‌اندازهای شخصی‌شان شکل گرفته است. از صفحه مجازی گروه‌شان با آنها آشنا شده‌ام؛ لابه‌لای تمام پست‌هایی که برای یکی دو لایک بیشتر هر چیزی را منتشر می‌کنند، گلدان‌های کوچک کاکتوس و فرفره‌های رنگی، که این گروه به مردم هدیه داده‌اند، حسابی جلب توجه می‌کند. کمی بیشتر که پیگیر می‌شوم، متوجه می‌شوم اینها با تمام آن گروه‌هایی که تا به‌حال دیده‌ام، متفاوت هستند. از سن و سال تا یک‌دستی جنسیت‌شان؛ همه دختر بودند و بدون آنکه خیلی‌هاشان تا به حال همدیگر را دیده باشند، کنار هم برای کمک به مردم و رقم زدن لحظاتی خوش تلاش می‌کردند. محجبه‌ها بیشتر بودند؛ اما این مساله عجیبی نبود و بعدها هم در حد یک سوال و جواب برایم روشن‌تر شد؛ چون کار خوب را قربانی ظواهر نکرده بودند و من با یک حرکت فرهنگی تمام عیار روبه‌رو شده بودم. وارد خیابان مقدس‌اردبیلی شدم. روزهای پایانی رمضان است و من با یک افطاری متفاوت با اعضای این گروه- که هنوز شناختم از آنها در حد همان پست‌های مجازی و گزارش‌های تصویری است- مواجهم. وارد مدرسه می‌شوم. اگر خیلی زود با امین (پسر بچه اوتیسمی و مهربان) آشنا نمی‌شدم و از دور هم آقای حیدرنژاد را نمی‌دیدم، خیلی زود مجبور به ترک آنجا می‌شدم. دختران زیادی که حالا سوای نیت یکسان‌شان، همرنگ شده بودند و روسری‌های آبی به سر داشتند. با امین چند دقیقه‌ای را روی صندلی کنار هم نشستیم؛ همه در تکاپو بودند و دخترها هر کدام کاری را انجام می‌دادند. یک نفر نان و آب روی میز‌ها می‌گذاشت و دیگری هم بسته‌های پنیر، آبمیوه و … را مرتب و یکنواخت مقابل هر صندلی روی میز می‌گذاشت. نزدیک اذان بود. قبل از آنکه بانگ قرآن و ا…اکبر بپیچد، ترانه ماه عسل سال‌ها پیش تکرار می‌شد که می‌خواند: «از این سفره‌ها معجزه دور نیست». تا همین خط تمام می‌شد؛ صدا قطع می‌شد و دوباره از اول. انگار خانمی که مسئول صوت بود هنوز با دکمه‌های زیاد روی دستگاه آشنا نشده بود و با آن کلنجار می‌رفت. همین قطع و وصل صوت صدای آقای حیدرنژاد را درآورد. من هم از این فرصت استفاده کردم و بعد از معرفی دوباره کنار امین نشستم. سرشان شلوغ بود. من هم انتظار نداشتم آنجا صف بکشند و جواب خبرنگار را بدهند؛ اما بعد از چند دقیقه یکی از خانم‌ها آمد و پس از خوشامد‌گویی قرار شد که به سوالاتم پاسخ بدهد. دستگاه صوت همچنان همان وضعیت را داشت و فضا هم آنقدر بزرگ نبود که از صدای محمد علیزاده و بهنام بانی دور شویم. بالاخره یک کلاس را انتخاب و سوال و جواب‌ها را شروع کردم. یکی‌یکی سوال کردم و پاسخ کامل را گرفتم. هرچند قرار نبود به همین‌ها اکتفا کنم. قبلا‌ آقای حیدرزاده خودش قرار مصاحبه را گذاشته بود اما به خاطر شرایط خاص امروز مجبور بودم از سخنان کامل این خانم نهایت استفاده را ببرم. اقداماتی که تا امروز و قبل از این افطاری کرده بودند، زیاد بود. قرار شد سیاهه‌اش را بعدا به من بدهند که دادند و من در ادامه آنها را می‌نویسم. اما اینکه از کجا به اینجا رسیده‌اند و هدف چه بوده و چه هست و … سوالات اساسی‌تری بود که او در جواب گفت: «آقای حامد حیدری در مدارس تدریس می‌کرد. حین فعالیت درسی تصمیم گرفت، سوای درس از بچه‌های فعال و دغدغه‌مند دعوت کند به فعالیت‌های دیگری هم بپردازند. این فرآیند حدود دو سال طول کشید. در ابتدا حرکت با حدود ۱۰ نفر آغاز شد. حالا با اینکه بالای ۶۰ نفر هستیم روز به روز به تعدادمان افزوده می‌شود. حدود سه ماه هم هست که فعالیت‌ها گسترده‌تر و با اسم و برندی که به نام «ضحی» انتخاب کرده‌ایم، جدی‌تر شده است. تصورات غیرمنصفانه و غیرواقعی برخی نسبت به دختران و عدم‌وجود گروه جهادی دختران غیردانشجو جرقه آغاز کار بود؛ یعنی کشف استعداد و توانمندی‌های دختران در سنین پایین‌تر از دانشگاه و استفاده مفید از آنها هدف اولیه گروه بود. در «ضحی» همه‌چیز بر مبنای استعدادیابی و تقسیم‌بندی وظایف انجام می‌شود. تعدادی از دخترها در کارهای اجرایی، بعضی کارهای مدیریتی، کارهای روابط عمومی و رسانه‌ای و… مشغول فعالیت هستند. کار با اردوهای جهادی در ورامین آغاز شد. آموزش امور پرورشی و فرهنگی و عمرانی، امور فرهنگی در شهر و امور عمرانی در خارج از شهر صورت می‌گرفت. در رزومه‌ای که موجود است این امور کاملا تفکیک شده است. شعار این بود که دختران با دست‌های خالی هم می‌توانند کارهای بزرگی انجام دهند. ما هم با همین باور و تحت مدیریت آقای حیدرنژاد کارهای خوبی انجام داده‌ایم. برای کار خوب هیچ فیلتری نداشتیم؛ هر کسی که قصد کمک و برداشتن یک قدم خیر را داشت با ما همراه می‌شد. کار در یک سطح کوچک آغاز شد؛ اما حالا به مرحله‌ای رسیده است که در مراسم فعلی و آینده قصد آزاد کردن زندانی جرائم مالی را داریم. با فراخوان‌هایی که در صفحات مجازی می‌گذاریم، خیرینی که ما و خانواده‌هایمان را می‌شناسند، همچنین خود خانواده‌ها و دختران و … با جمع‌آوری و ساماندهی نذورات و خیرات و پس‌اندازهای‌مان، هزینه چنین حرکت‌های مثبت را فراهم می‌کنیم. هیچ وابستگی‌ای به هیچ نهاد و ارگانی نداریم. از ابتدا هم قرار بر این بود که هیچ گرایشی به هیچ جریانی نداشته باشیم تا فعالیت‌هایمان از سیاست‌زدگی‌ها دور باشد. صدای صوت، مصاحبه را سخت‌تر می‌کرد. بهتر آن بود که زودتر تمام شود. از سختی‌های کار سوال کردم. او ادامه داد: «عدم‌حمایت بزرگ‌ترین مشکل ماست. اما شکستن این تابو برای ما و شخص آقای حیدرنژاد هزینه‌بردار بود و ما هجمه‌های زیادی را تحمل کردیم. به لطف خدا علی‌رغم تمام حرف و حدیث‌ها با قدرت پیش می‌رویم. حالا اینجا هستیم و این جشن بزرگ را تدارک دیده‌ایم. جالب بود اعتماد به خود و عزم برای شروع یک حرکت منحصر‌به‌فرد از سوی دختران دبیرستانی و نوجوان. صحبت‌ها تمام شد و حالا من هم مثل امین و تمام دوست‌های اوتیسمی منتظر آغاز جشن و افطار و مراسم اصلی یعنی آزادسازی زندانی بودم. آنقدر لذت بخش بود که مثل خیلی چیزهای دیگر، لذت بر گذر زمان چیره شد. حالا این ما بودیم که متوجه گذر زمان نمی‌شدیم و برای گفتن و شنیدن اذان هم لحظه شماری نمی‌کردیم. همه چیز خوب و دوست‌داشتنی بود و ماند و جشن تمام شد. دو روز گذشت و موعد گفت‌و‌گوی من با حامد حیدرنژاد فرا رسید. سوال‌ها باز هم خارج از دایره فعالیت‌ها بود؛ یک گروه با دو سال تلاش برای تثبیت و سه ماه فعالیت بی‌وقفه و تاثیرگذار حتما یک پشتوانه فکری و چشم‌انداز درخور توجهی دارد. آقای حیدرنژاد در این باره می‌گوید: «یک‌سری به صفحات مجازی بزنید و رفتارها و حرکات این نوجوانان دهه‌های اخیر به خصوص دهه هشتاد را ببینید. چقدر بعضی رفتارها زننده و دور از شأن است. اینها برآمده از بیماری یا مشکل ذاتی نیست؛ اصلی‌ترین مشکل این نوجوانان عدم‌توجه به آنهاست، عدم‌درک و باورشان. ما نتوانسته‌ایم به این نسل حس مفید بودن را القا کنیم. این موضوع معطوف به یک گروه جنسیتی نیست. نه‌تنها پسرها که حتی دخترها با این وضعیت خیلی جدی درگیر هستند و نیاز دارند به فهمیده شدن و درک شدن. در مدارس پسرانه گاهی حرکات مثبتی رخ‌ می‌دهد اما کسی برای دختران کاری نمی‌کند. تا حرف از گروه جهادی دختران و استفاده از این گروه و دغدغه‌هایشان می‌زنی، می‌گویند دختر رو چه به این کارها. حدود دو سال است که وقت زیادی را برای این ها کنار گذاشته‌ام. هر پنجشنبه برای بچه‌ها کلاس داریم. در کلاس‌ها اتفاق خاصی نمی‌افتد، مگر گفت‌و‌گو و بحث درباره دغدغه‌مندی و توانمندی افراد و تفکرات و … . حالا هم حدود سه ماه است که این گروه هر پنجشنبه را هویت‌دار کرده و به سر و سامان رسانده‌اند. بنده با گروه‌های دانشجویی سفرهای زیادی رفته‌ام و کارهای جهادی بسیاری انجام داده‌ام. به صورت کلی هم تجمیع گروه‌های دانشجویی کار آسانی است اما گروه دانش‌آموزی دختر کار جدید و نویی بود؛ البته خیلی سخت و پر‌حاشیه. هدف استفاده از توانمندی‌های این دختران بود؛ اینکه حس مفید بودن را به آنها القا کنیم و در کنارش به کار خیر بپردازیم. فیلتر عجیب و غریبی نداشتیم؛ اینکه حتما اعضا فلان و بهمان ویژگی را داشته باشند، نبود. هر کسی که علاقه به کار خیر داشت کنار ما نشست و شروع به کار کرد. کار خیر زبان مشترک همه آدم‌هاست. با کار خیر می‌توانیم همه آدم‌ها را کنار هم بنشانیم. از همان ابتدا به اعضا گفتم که ما باید از هر نوع سیاسی‌کاری دوری کنیم؛ پایبند به تمام اصول نظام مقدس جمهوری اسلامی هستیم و در آن چارچوب حرکت می‌کنیم اما مثل بسیاری از مردم وارد سیاست‌زدگی نمی‌شویم. از هیچ نهاد و جریان سیاسی هم کمک نگرفته‌ایم و تنها جایی که به ما کمک کرده سرای محله شهرک شهید محلاتی بوده است. در ارتباط با چشم‌انداز هم چیزی که واضح است اینکه، این دختران پنج تا ۱۰ سال دیگر یا دانشجو می‌شوند یا متاهل؛ ما بذری در سینه آنها کاشته‌ایم که سبب می‌شود آنان دغدغه‌مند و فعال پرورش یابند؛ افرادی که نسبت به انسان‌های دیگر و دنیای خود دغدغه‌مندند و روحیه جهادی دارند. از کار‌های خیلی کوچک آغاز کرده و حالا به کارهای بزرگ‌تر رسیده‌ایم. بعد از این برنامه برای روز دختر برنامه ویژه دیگری داریم به اسم «عروسی صفر تومانی» که تمام مخارج یک عروسی از محل ساماندهی نذورات و خیرات مردمی تامین می‌شود. ما باید این موضوع را القا کنیم که نذر فقط شام و ناهار نیست و این موضوع را در بحث مهمی مثل ازدواج نشان بدهیم. برای خودشناسی و باور خود باید از تظاهری که بخش بزرگی از آن ساخته فضای مجازی است فاصله بگیریم و با مراسم واقعی‌، مفیدتر زندگی کنیم. صحبت با آقای حیدرنژاد دلچسب بود، اما محدودیت کلمه اتمام گفت‌وگو را ایجاب می‌کرد. با این تفاسیر و به عنوان جمع‌بندی باید ادعا کرد چنین جمع‌هایی با هر تعداد از نیرو با به ثمر نشاندن اهداف و دغدغه‌مندی‌های خود تعریف بهتری از جنسیت و توانمندی‌ها و دهه تولدشان ارائه می‌دهند؛ چرا‌که بر زمین نشسته و درصدد تعریفی مجازی و پوشالی از خود نیستند و خود را در عرصه عمل و جهاد معرفی می‌کنند.

مسئول گروه جهادی مهاجران آسمانی گفت: با توجه به نقش بنیادی و حیاتی ترویج و آموزش کشاورزی، طرح جهادی “دهقانیاران جوان” به صورت آزمایشی در مناطق محروم شهرستان هریس از توابع استان آذربایجان شرقی اجرا می شود.

به گزارش روابط عمومی گروه جهادی مهاجران آسمانی؛ گروه جهادی ” مهاجران آسمانی ” در سال ۱۳۹۰ و با همکاری جمعی از فارغ التحصیلان رشته های کشاورزی و دامپروری تأسیس و تا به امروز اقدام به برگزاری ۶ دوره اردوی جهادی در استان‌های خوزستان، خراسان شمالی، آذربایجان شرقی و تهران کرده است و برای ایام تابستان قصد برگزاری اردوی تخصصی کشاورزی و دامپزشکی در مناطق محروم شهرستان هریس استان آذربایجان شرقی از تاریخ ۱۹ لغایت ۲۸ مرداد را دارد.

حسین کیانی نیا طی گفت و گویی در خصوص فعالیت‌ها و برنامه‌های این گروه اظهار داشت: با توجه به ظرفیت این گروه برنامه اصلی گروه خدمت رسانی و محرومیت زدایی با اولویت‌های فرهنگی و اقتصاد کشاورزی و دامپروری است و در مرحله بعدی فعالیت‌های تربیتی، پژوهشی، عمرانی، بهداشتی و درمانی قرار دارد.

وی با اشاره به برگزاری اردوی جهادی تابستان ۹۳ این گروه گفت: به یاری خداوند تابستان امسال قصد برگزاری اردوی جهادی تخصصی با محوریت فرهنگی، کشاورزی و دامپروری در مناطقی از شهرستان هریس را داریم که طی این اردو اقدام به اجرای آزمایشی طرح ” دهقانیاران جوان ” خواهیم کرد تا ان شاءالله در صورت بازدهی مناسب و با برنامه ریزی منسجم تر بتوانیم این طرح را با کمیت و کیفیت بالاتر در اردوهای جهادی آینده و با همکاری سایر گروه های جهادی اجرا کنیم.

مسئول گروه جهادی مهاجران آسمانی با اشاره به اهمیت بنیادی و حیاتی ترویج و آموزش کشاورزی، افزود: در طرح دهقانیاران جوان، متخصصان، فارغ التحصیلان و دانشجویان رشته های کشاورزی و دامپروری در قالب گروه های جهادی – ترویجی، خدمات تخصصی آموزشی و ترویجی با رویکرد افزایش بهره وری اقتصادی، به کشاورزان و دامداران مناطق محروم ارائه می کنند.

حسین کیانی نیا با اشاره به برنامه های اجرایی درطرح آزمایشی دهقانیاران جوان که توسط گروه جهادی مهاجران آسمانی برگزار می شود، تصریح کرد: خدمات ترویجی و آموزشی زراعی، باغی و امور دام به کشاورزان و دامداران منطقه محروم هریس ارائه خواهد شد و همچنین یک دوره متمرکز پرورش قارچ خوراکی با ارئه مدرک معتبر و معرفی برای دریافت وام اقتصاد مقاومتی از سوی بسیج سازندگی انجام خواهد گرفت. علاوه بر این دوره آموزشی تولید کود آلی (ورمی کمپوست) در دستور کار قرار دارد.

وی ادامه داد: از دیگر برنامه های گروه، خدمات دامپزشکی از قبیل واکسیناسیون، شربت خورانی و سمپاشی جایگاه نگهداری دام است و همچنین برای اولین بار سامانه پیامکی ترویجی برای کشاورزان و دامداران توسط گروه جهادی مهاجران آسمانی راه اندازی خواهد شد که در طول سال اقدام به اطلاع رسانی و ارائه نکات ترویجی و آموزشی می پردازد.

مسئول گروه مهاجران آسمانی افزود: بر پایه طرح دهقانیاران جوان، ارتباط اعضای گروه به عنوان “دهقان یار” با کشاورزان و دامداران ادامه داشته و خدمات مشاوره ای و ترویجی رایگان در طول سال به کشاورزان ارئه می شود.

ایشان در پایان گفتند: امیدواریم با حمایتهای ادارات جهاد کشاورزی و دامپزشکی، بتوانیم طرح دهقانیاران جوان را در سطح گسترده تر و با کیفیت بهتر ادامه دهیم. همچنین در این راه از همه متخصصان و دانشجویان کشاورزی، برای هرگونه مشارکت در این طرح استقبال می کنیم.

مسئول گروه جهادی مهاجران آسمانی گفت:برگزاری اردوهای جهادی در ایام تعطیلات نوروز، شكوفایی و شادابی را به مناطق محروم آورده و باعث افزایش روحیه مردم سخت كوش روستایی می شود.

حسین كیانی نیا در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار مركز اطلاع رسانی بسیج سازندگی ؛ گفت: چهل جهادگر گروه مهاجران آسمانی، شامل شانزده خواهر و بیست و چهار برادر بسیجی، همزمان با تعطیلات نوروز اردویی پانزده روز را در سه روستای بخش دهدر شهرستان ایذه استان خوزستان برگزار می كنند.

وی ادامه داد: روستاهای شیخ مهدی، دره غریب و سررگ باجمعیتی حدود ۷۰۰ نفر، روستاهای مورد نظر گروه جهادی مهاجران آسمانی در ایام تعطیلات نوروز است.

مسئول گروه جهادی مهاجران آسمانی با بیان اینكه خدمت رسانی های این گروه جهادی در ایام نوروز در عرصه های فرهنگی، عمرانی، بهداشتی و پزشكی است اظهار كرد: احداث استخر ذخیره آب، ویزیت رایگان اهالی و اهدای دارو به آنها، مشاوره های اشتغالزایی و كارآفرینی به روستاییان و برگزاری كلاسهای احكام ، قرآن و نقاشی برای كودكان، از فعالیتهای گروه جهادی مهاجران آسمانی در ایام نوروز است.

كیانی نیا در بخش دیگری از صحبتهای خود بیان كرد: حضور نیروهای بسیجی از سراسر كشور در مناطق محروم، در ایام تعطیلات نوروز، شكوفایی و شادابی را به این مناطق آورده و باعث افزایش روحیه مردم سخت كوش روستایی می شود.

وی با قدردانی از همكاری اهالی روستاهای بخش دهدر شهرستان ایذه عنوان كرد: مردم روستاهای شیخ مهدی، غریب دره و سررگ شهرستان ایذه، تا كنون در اجرای پروژه های عمرانی و همچنین برگزاری كلاسهای مشاوره اشتغالزایی، همكاری و تعامل بسیار خوبی با جهادگران داشته اند.

مسئول گروه جهادی مهاجران آسمانی در پایان خاطرنشان كرد: با یك برنامه ریزی سه ساله توسط گروه جهادی مهاجران آسمانی برای روستاهای محروم بخش دهدر شهرستان ایذه، در آینده ای نزدیك شاهد رشد و ارتقای این منطقه در عرصه های گوناگون خواهیم بود.

مسئول گروه جهادگران عرصه کشاورزی استان تهران (مهاجران آسمانی) فعالیت تخصصی در همه زمینه ها از جمله عرصه های جهادی را عامل افزایش بهره وری می داند.

به گزارش مرکز اطلاع رسانی بسیج سازندگی ؛ حسین کیانی نیا در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی جهادگر تجربیات جهادی خود را بیان می کند و در این زمینه می گوید: در سال 87 برای نخستین بار با بسیج دانشجویی استان تهران در انجام پروژه ای متمرکز در شهرستان هویزه همراه شدم و اکنون نیز با گذشت 4 سال از نخستین حضور خود در عرصه های جهادی مسئولیت گروه جهادگران عرصه کشاورزی استان تهران (مهاجران آسمانی) را بر عهده دارم.

او با ارائه گزارشی از فعالیت گروه جهادگران عرصه کشاورزی استان تهران (مهاجران آسمانی) ادامه می دهد: امسال از نوروز تا تابستان سه اردوی جهادی برگزار شده است. در ایام نوروز یک اردو در شهرستان ایذه از توابع استان خوزستان انجام شده و در تابستان هم اعضای این گروه جهادی 2 اردو در شهرستان هریس برگزار کرده اند.

کیانی نیا مهمترین مشکلات در مناطق محروم را مربوط به فقر فرهنگی موجود در این مناطق عنوان می کند و می افزاید: با توجه به تخصص اعضای گروه جهادگران عرصه کشاورزی استان تهران (مهاجران آسمانی) که از دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته های کشاورزی هستند، بیشترین فعالیت های ما در مناطق محروم مربوط به عرصه های کشاورزی و دامپروری است و اولویت انتخاب مناطق برای فعالیت این گروه نیز میزان محرومیت از نظر فرهنگ کشاورزی و دام پروری می باشد.

این فعال جهادی در خصوص هدف از تشکیل گروه جهادگران عرصه کشاورزی استان تهران (مهاجران آسمانی) به ارتقای سطح فرهنگ کشاورزی در کشور اشاره کرده و می گوید: آموزش نیروها در دانشگاه به صورت تئوری صورت می گیرد اما با توجه به ظرفیت های موجود در این زمینه ها، دانشجویان و فارغ التحصیلان شرکت کننده در اردوهای این گروه جهادی فرصت تجربه عینی و عملی عرصه های کشاورزی را پیدا می کنند تا ورودشان به میدان کار با سهولیت بیشتری همراه باشد.

مسئول گروه جهادگران عرصه کشاورزی استان تهران (مهاجران آسمانی) بر اهمیت تخصصی سازی فعالیت گروه های جهادی تأکید کرده و ادامه می دهد: تخصصی سازی نه تنها در عرصه های جهادی بلکه در همه زمینه ها می تواند بهره وری را افزایش دهد و لازم است . فعالیت تخصصی گروه های جهادی باعث می شود که نیرو، توان و ظرفیت گروه ها در محل مناسب خود به کار گرفته شود و در پی آن بهره وری از این توان جهادی افزایش یابد.