تبیان، دستیار زندگی

شاه بی ارزش

روزی مدرّس (ره) در یکی از میدان های تهران به یک درشکه چی گفت: از اینجا تا جعفرآباد، قصر رضاخان چقدر می گیری؟

درشکه چی گفت: سه تومان.

مدرّس کمی مکث کرد و گفت: نمی ارزد؛ شاه ما آن قدر قیمت و ارزش ندارد.

دعای باران

جمعی برای طلب باران به بیابان می رفتند و عده زیادی از کودکان دبستانی را نیز با خود می بردند.

ظریفی پرسید: این کودکان را به کجا می برید؟

او را گفتند: برای دعا کردن؛ چون دعای اطفال مستجاب می گردد.

ظریف گفت: ای بابا، اگر دعای کودکان مستجاب می شد، الآن نباید یک معلم روی زمین زنده می ماند.

حکایتی از امام علی (علیه السلام)

شخصی به عمر گفت: من فتنه را دوست می دارم و حق را دشمن و شهادت می دهم، آن که را ندیده ام.

عمر گفت: او را بکُشید.

پس حضرت علی (علیه السلام) به عمر فرمود: چرا چنین حکم نمودی؟

عرض کرد یا اباالحسن چنین گفت.

اما گفته او که حق را دشمن دارم، یعنی مرگ را نمی خواهم و مرگ حق است.

اما گفته او که شهادت می دهم به آن که نمی بینم، یعنی شهادت به خدای یکتای بی نیاز که ندیده ام، می دهم.

عمر گفت: لَولا عَلِیُّ لَهَکَ عُمَر.

گردش روزگار

روزی مردی با عیالش مشغول غذا خوردن بود و در میان سینی ایشان مرغ بریان شده ای قرار داشت. در آن حال، سائلی به در خانه آمد و آنها او را مأیوس کردند.

اتفاق افتاد که آن مرد فقیر شد و زنش را طلاق داد و آن زن شوهر دیگری اختیار نمود.

روزی شوهر با او غذا می خورد و مرغ بریانی نزد ایشان بود که ناگاه سائلی به در خانه آمد.

آن مرد به عیالش گفت: این مرغ را به این سائل بده. آن زن، چون مرغ را نزد سائل برد، دید شوهر اولش است؛ مرغ را به او داد و گریان برگشت.

شوهر از سبب گریه اش سؤال کرد؛ گفت: سائل شوهر سابق من بود و قصه محروم نمودن آن سائل را نقل کرد.

شوهرش گفت: والله، آن سائلی که محروم نمودید، من بودم!

راه های دوری از شیطان

هنگامی که سرِ دو راهی گیر کردی...

از سخنان خواجه نصیرالدین طوسی است که، هرگاه دو کار نقیض یکدیگر باشند و تو را پیش آید و ندانی که کدام را اختیار کردن بهتر است، پس از آنها، هر کدام موافق خواهش نفس تو باشد، ترک کن و هر کدام که مخالف خواهش نفس باشد، اختیار کن که عین حق و ثواب خواهد بود.

به ایرانی بودن خود افتخار کنیم، چرا که...

اولین   راه شوسه در جهان توسط یکی از حکام ایرانی ساخته شد.

اولین  ارتش سواره نظام در دنیا توسط سام ایرانی اختراع شد (با 115 سرباز).

اولین  مردمانی که قاره آمریکا را کشف کردند ایرانیان بودند و کریستف کلمب و واسکودو گاما بر اثر خواندن کتاب های ایرانی که در کتابخانه واتیکان بوده به فکر قاره پیمایی افتادند.

اولین مردمانی که  مس را کشف کردند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  به کرویت زمین پی بردند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  آتش را در جهان کشف کردند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  زغال سنگ را کشف کردند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  سکه را در جهان ضرب کردند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  مقیاس سنجش اجسام را کشف کردند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  عطر را برای خوشبو شدن بدن ساختند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  نخ را کشف کردند و موفق به ریسیدن آن شدند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  کشاورزی را برای کاشت و برداشت کشف کردند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  حیوانات خانگی را تربیت کردند و از آنها بهره مند شدند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  شیشه را کشف کردند و از آن برای منازل استفاده کردند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  حروف الفبا را در 7000 سال پیش در جنوب ایران، ساختند ایرانیان بودند.

اولین مردمانی که  ذوب فلزات را آغاز کردند، ایرانیان، در شهر سیلک در اطراف شهر کاشان بودند.

پی نوشت

حریم محرم و نامحرم در جامعه باید حفظ شود

اسلام می خواهد که زن و مرد در جامعه رشد داشته باشند. اسلام زن ها را نجات داده است از آن چیزهایی که در جاهلیت بود. آن قدری که اسلام به زن خدمت کرده است، خدا می داند به مرد خدمت نکرده است. شما نمی دانید که در جاهلیت زن چه بوده و در اسلام چه شده...

اسلام می خواهد زن، همانطوری که مرد، همه کارهای اساسی را می کند، زن هم بکند؛ اما نه این که زن یک چیزی بشود که آقا دلشان می خواهد؛ که بَزک کرده بیاید توی جامعه و با مردم مخلوط بشود. اسلام می خواهد جلوی این ها را بگیرد؛ می خواهد زن را حیثیت و احترامش را حفظ کند؛ می خواهد شخصیت به زن بدهد که از این شیئیت بیرون بیاید.

این ها می خواهند بفروشند؛ از این دست به آن دست کنند؛ این راه مخالف اسلام است؛ اسلام... اسلام به زن خدمتی کرده است که در تاریخ همچون سابقه ای ندارد.

شخصی در سفر، در اثناء راه بر سر چاهی رسید؛ میخی از چوب درست کرد و بر زمین کوفت و اسب خود را بدان میخ بسته و به غذا خوردن مشغول گشت.

بعد از فراغت از طعام، بر اسب خود سوار شده، رو به راه نهاد؛ تا هر مسافری که درآن جا وارد شود، مرکب خود را بدان میخ بندد و آسایش گیرد و این عمل موجب ثواب عام باشد.

چون چندی بر آن بگذشت، شخصی پیاده، از غایت گرسنگی و تشنگی، بر کنار چاه می رفت که ناگاه پایش بدان میخ برخورد و بر سر بیفتاد؛ فی الحال آن میخ را بَرکند تا دیگری بدان بلا گرفتار نشود.

ولو عملشان ضد یکدیگر بود، ولی هر دو را نیت به خیر بود.

اولی نیت او نفع عام بود؛ دومی نیتش دفع ضرر بود و هر دو از درگاه خالق بی نیاز، ثواب یکسان است.

قناعت، نشانه ایمان

حضرت امام صادق (علیه السلام) می فرماید: مؤمن به روزی عطا شده از سوی پروردگار قناعت می کند. (1)

یکی از صفات پسندیده اهل ایمان، قناعت و اجتناب از حرص و طمع – به معنای میانه روی و رضایت به آن چه خدای بزرگ مرحمت فرموده – است.

شخص قانع در نزد مردم محبوب و گرامی است؛ چرا که به سبب عدم زیاده طلبی، نیازمند خلق نمی شود و دست احتیاج به سوی این و آن دراز نمی کند و آبروی خود را حفظ می کند.

انبیا و اولیا به صفت قناعت آراسته بوده اند و عزت نفس - که از سرمایه های بزرگ بشری است - در سایه قناعت نصیب انسان می شود. (2)

پی نوشت ها