نظر استاد مطهری درباره نحس دانستن بعضی از ایام سال مانند ماه صفر

قران کریم در آیات زیادی با کمال صراحت این مطلب را می‌گوید که منشأ فال بد، هر شومی و نحوستی که وجود دارد، خارج از وجود خود بشر نیست؛ یعنی بشر ممکن است فکر و عقیده‌اش فکر و عقیده شومی باشد؛ وقتی که فکر و عقیده‌اش سراسر خرافه و جهالت است، شومی در جهالت است. شومی جز در اخلاق فاسد در جای دیگری نیست. شومی جز در اعمال پلید در چیز دیگری نیست.
پیغمبر اکرم(ص) در کمال صراحت فرمود: «رُفِعَ عَنْ امَّتِی الطِّیرَةُ» در امت من تطیر و فال بد وجود ندارد. خود پیغمبر اکرم(ص) اشیاء را به فال نیک می‌گرفت و هرگز فال بد نمی‌زد و از فال بد منع می‌کرد. فرمود: «اذا تَطَیرْتَ فَامْضِ وَ اذا حَسَدْتَ فَلاتَبْغِ‏» هر وقت به دلت بد آمد، با آمدن چیزی دلت چرکین شد و تطیر زدی، اعتنا نکن، مخصوصاً برو. باز فرمود: «لاتُعادُوا الْایامَ فَیعادیکمْ»‏ با ایام و روزگارها اعلام دشمنی نکنید که آن‌گاه آنها دشمن شما می‌شوند.
امام صادق(ع) فرمود: تطیر چیزی است که اگر سخت بگیری بر تو سخت می‌گیرد، چون وقتی سخت می‌گیری خودت هستی که بر خودت سخت می‌گیری، و اگر سست بگیری بر تو سست می‌گیرد؛ اگر اعتنا نکنی می‌بینی چیزی نبوده است. خیلی جمله عجیبی است!

---

منبع:
 استاد مطهری٬ پانزده گفتار، ص ۱۴۶-۱۴۵ (با تلخیص)