سه ویژگی مهم برای فرد منتخب !

یکی از مسائل اساسی در فلسفه سیاسی و حکومت اینست که چه کسی می تواند مسئولیت اداره اجتماع و برنامه ریزی اجتماع و مردم را برعهده بگیرد.

مسئولین و منتخبین در انتخابات به مثابه مهندسان هستند که باید به دقت منطقه ای را که در آن مسئولیت را می پذیرند؛ بشناسند. ایشان باید ظرفیت ها و کاستی ها را بدانند و از طرفی خود و توانایی خود را هم بشناسند. کسی می تواند نقشه ای را طراحی کند که هم علم مهندسی را داشته باشد و هم توانایی کشیدن نقشه را، بنابراین منتخبین انتخابات باید دارای سه ویژگی باشند تا بتوانند برای روستا و شهر و کشور و حتی جهان طرح ریزی و مدیریت انجام بدهند.

اولین ویژگی منتخب باید داشتن جهان دانی صائب باشد یعنی فرد منتخب بداند که این عالم بر مدار حق است (أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ) (آیا در نیافته‏ اى كه خدا آسمانها و زمین را به حق آفریده؛ابراهیم19) و بداند خدا عالم را بر مدار حکمت و عدل خلق کرده است (بِالْعَدْلِ قامَتِ السَّماواتُ وَ االاْرْضُ) (پیامبر اکرم(ص):آسمان‏ها و زمین، با عدالت، پا برجا مى‏مانند.عوالى اللآلى ، ج ۴، ص ۱۰۳)

منتخب باید بداند که انسان را آغاز و انجام است و انسان مسافری است که چند صباحی در این مسافرخانه زندگی می کند که توشه ابدی برای خود بردارد (رَحِمَ اللّهُ اِمْرَاً عَلِمَ مِن أینَ وَفی أینَ وَ إلی أینَ) (منسوب به امام علی(علیه السلام): خدای رحمت كند كسی را كه بداند از كجا و در كجا و به كجاست!) انسانی که در مقام نظر با دو بال عقل و نقل به درک و اندیشه صحیح و سقیم از خدا و جهان و انسان دست یافت دیگر نمی گوید خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شد و فکر نمی کند که این عالم بر مدار باطل است یا فکر کند مرگ پوسیدن است بلکه می داند مرگ از پوست بدر آمدن است و انسان آخرین غذایی که در دنیا می چشد مرگ است (آل عمران 185) انسان به چنین نظری نمی رسد مگر اینکه خود در عالم سیر کند (قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ)(بگو در زمین بگردید و بنگرید چگونه آفرینش را آغاز كرده است‏ سپس [باز ] خداست كه نشاه آخرت را پدید مى ‏آورد خداست كه بر هر چیزى تواناست,عنکبوت، 20) 

دومین ویژگی فرد منتخب باید این باشد که در کنار جهان دانی و اندیشه، صائب دارای عمل صالح یا جهان بانی الهی باشد انسان الهی عاقلانه عمل می کند و مال خود را دست سفهاء نمی دهید زیرا ثروت و سرمایه عامل قیام شما است ( ولا تؤتوا السفهاء أموالكم التی جعل الله لكم قیاما) (و اموال خود را كه خداوند آن را وسیله قوام [زندگى] شما قرار داده به سفیهان مدهید ؛نساء5) انسانی که جهان دانی و جهان بینی او الهی باشد می داند صرف اینکه انسان اهل دعای کمیل یا عبادت باشد برای اداره اجتماع کافی نیست زیرا کارخانه ورشکسته یا صندوق خالی با صرف دعا و تسبیح پر نمی شود بلکه مدیری می خواهد که علاوه بر داشتن جهان بینی الهی، یک مدیر با کفایت باشد که هم اندیشه صائب دارد و هم عمل صالح. این مدیر لایق و مدبّر لایق، می تواند رشد اقتصاد و تولید را ده برابر كند. او امینانه و صادقانه مسئولیت خود را اداره می کند (قَالَ اجْعَلْنِی عَلَى خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ) ([یوسف] گفت مرا بر خزانه ‏هاى این سرزمین بگمار كه من نگهبانى دانا هستم؛یوسف 55)

سومین ویژگی این منتخب اصلح این است که دارای جهان آرایی الهی است یعنی هم ظاهر و پوشش الهی دارد و هم می داند که بر اساس اندیشه صائب و عمل صالح باید جامعه خود را متخلق به اخلاق الهی و دارای سبک زندگی دینی بکند.

در جامعه ای که دارای مسئول و مردم عاقل و صالح باشد خبری از بی حجاب و ناسزاگویی و یا ساختن خانه به سبک غربی نیست.

کاندیدایی که در انتخابات شرکت می کند و دارای جهان دانی و جهان بانی و جهان آرایی الهی است، اهل صبر و شکر می شود زیرا قرآن از ویژگی های مهم حاکمان و کارگزاران دینی را براساس جهان بینی و جهان بانی الهی صبر و شکر می داند (وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ) (و در حقیقت موسى را با آیات خود فرستادیم [و به او فرمودیم] كه قوم خود را از تاریكی ها به سوى روشنایى بیرون آور و روزهاى خدا را به آنان یادآورى كن كه قطعا در این [یادآورى] براى هر شكیباى سپاسگزارى عبرتهاست؛ (ابراهیم 5) یعنی اگر منتخبی در انتخابات رای نیاود صبر می کند و اگر رای آورد شکر می کند و هیچ وقت دچار فکر قارونی نمی شود که این پیروزی محصول کار من است (إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلَى عِلْمٍ عِنْدِی ) ([قارون] گفت من اینها را در نتیجه دانش خود یافته‏ ام؛ (قصص 78) بلکه انسان عاقل و صالح می اندیشد و نعمت و مکنت و مقام را از خدا می داند.(نمل40)

این انسان عاقل صالح اگر قدرت یافت با سعه صدر با مخالفین و منتقدین خود برخورد می کند. زیرا امام علی (علیه السلام) فرمود: «آلَةُ الرِّیَاسَةِ سَعَةُ الصَّدْرِ» (نهج البلاغة (للصبحی صالح), حکمت176) ؛ شما وقتی یك تكّه سنگ در این حوض كوچك بیندازید، صدایش بلند است، اما اگر همین تکه سنگ را در دریا اندازید صدایی نمی دهد؛ 

ز آب خُرد ماهی خُرد خیزد ٭٭٭ نهنگ آن بِه كه با دریا ستیزد (نظام، خمسه، خسرو و شیرین، بخش48)