تبیان، دستیار زندگی
وب سایت فرهنگی اطلاع رسانی تبیان در مقاله ای تحلیلی به بازخوانی «سرگذشت سینما در دولت هاشمی» پرداخت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

سرگذشت سینما در دولت هاشمی در تبیان

وب سایت فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان در مقاله ای تحلیلی به بازخوانی «سرگذشت سینما در دولت هاشمی» پرداخت.

هومن بهلولی- روابط عمومی

فیلم

به گزارش روابط عمومی، بخش سینمایی موسسه فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان این مقاله را تهیه و منتشر کرده است.

احمد رنجبر در این مقاله می نویسد:« اثرات جنگ تحمیلی در همه سطوح جامعه بر جا بود و طبیعی است که اولویت اول دولت از بین بردن آثار مخرب جنگ باشد. در چنین قاموس و تعریفی فرهنگ و به طور اخص سینما، خواسته یا ناخواسته، به گوشه ای رانده می‌شود. از همین معبر است که سینماگران رضایت چندانی از عملکرد مسئولان وزارت ارشاد و بنیاد فارابی ندارند. با این حال و با در نظر گرفتن همه سختی ها و مضیقه های اقتصادی، می بینیم که چراغ سالن های سینما روشن است و اتفاقات خوب بیشماری در این هشت سال رخ می دهد. ظهور ستاره هابا پیروزی انقلاب، تعریف سینما تغییر کرد و نگاه ها به آن تفاوتی ماهوی یافت. در نظام فکری جدید، مفهوم ستاره آن قدر تقلیل یافت تا جایی که بیراه نیست اگر بگوییم در حد «یک ضد ارزش» مطرح بود. از آن طرف به خاطر جنگ تحمیلی، رویکرد غالب فیلم ها به دفاع مقدس بود و قهرمان هایش مردان. اواخر دهه شصت بار دیگر سینما و مشخصا خود فیلمسازها وجود ستاره در فیلم ها را به‌عنوان یک اصل لازم دیدند که نتیجه اش ظهور بازیگرانی است که همچنان ردای ستاره بودن بر تن دارند. نیکی کریمی: یک فیلم بازی کرده بود (وسوسه) اما «عروس» نامش را سر زبان ها انداخت و باعث شد نزدیک به سه دهه همچنان در صدر سینما باشد. بهروز افخمی که به جسارت در فیلمسازی شهره است، برای فیلمش بازیگری خوش چهره انتخاب کرد و همین سرآغاز ورود بازیگران زن خوش چهره در فیلم ها شد. افخمی بر خلاف سنت رایج آن سال ها، از بازیگرش فاصله نگرفت و در قاب بندی هایش به اصول استفاده درست از ستاره پایند ماند. ابوالفضل پورعرب: فیلم «عروس» یک بازیگر دیگر هم داشت که خیلی زود عنوان جوان اول فیلم ها را برای سال های متمادی به نام خود زد. ابوالفضل پورعرب آمده بود تا نماینده ای از نسل پس از جنگ باشد. شمایل پور عرب بزودی بر دل مردم نشست و این ستاره نوظهور تا سال ها انتخاب اول فیلمسازان بود. هدیه تهرانی: بعد از نه گفتن به «لیلا»ی داریوش مهرجویی و «روز واقعه» سعید اسدی و چند نقش دیگر، با «سلطان»مسعود کیمیایی به سینمای ایران معرفی شد. یعنی در روزهایی که همچنان سینمای ایران در استفاده از چهره های زیبا ابا داشت، مخاطبان با شمایل خانم تهرانی روبه‌رو شدند که چهره سرد و صورت سنگی مشخصه اصلی اش بود. عنوان «سوپراستار» خیلی زود پسوند نام تهرانی شد و هر چه بازی می کرد (ولو ضعیف) با اقبال مواجه می شد.لیلا حاتمی: درمیانه دهه هفتاد سینمای ایران شاهد ظهور یک بازیگر خوش استعداد دیگر بود که در کنار استعداد، قابلیت های ستاره شدن را داشت. لیلا حاتمی همپای هدیه تهرانی محبوبیت عام پیدا نکرد (بخش اعظمی از این اتفاق به تفاوت در نوع انتخاب ها بر می‌گردد) اما بزودی تبدیل به بازیگر مورد علاقه منتقدان و سخت پسندهای سینما شد. خانم حاتمی با کارنامه ای وزین همچنان بازیگر محبوب کارگردان ها است. فریبرز عرب نیا: چندین فیلم بازی کرده بود اما سال 75 با فیلم «سلطان» به محبوبیت رسید. پس از آن فریبرز عرب نیا تا سال ها شمایل سوپراستار داشت و محبوب مخاطبان بود که چند سالی است سطوت پیشین را ندارد.بازگشت هاشم پور با شمایل زینالجمشید هاشم پور (آریا) چند فیلم بازی کرد اما شمایل او در فیلم «تاراج» (سر تراشیده و حرکات اکشن) به دل مخاطبان سینما نشست و نامش با کاراکتر «زینال بندری» سر زبان ها افتاد. مسئولان سینمایی دهه شصت چنین ریختی از هاشم پور را بر نتافتند و همین باعث ممنوع الکاری اش شد. هاشم پور در بازگشت دوباره، شمایل قبلی را رها کرد. همین باعث شد علاقمندان سینمای اکشن و این بازیگر او را در هیبت جدید پس بزنند. طلسم شمایل مشابه زینال بندری بالاخره در میانه دهه هفتاد می شکند و هاشم پور در فیلم «افعی» با سر تراشیده جلوی دوربین می رود. او دراین فیلم که اتفاقا اثری ماجراجویانه است، یک بار دیگر خاطرات خوش «تاراج» را تکرار می‌کند. صف طولانی مقابل سینماها نشان از محبوبیت جمشید هاشم پور در هیبت زینال بندی دارد. حساسیت ها بعد از این فیلم فروکش می‌کند و کارگردان ها با طیب خاطر سراغش می روند. نتیجه آن که فیلم های اکشن با حضور هاشم پور به یک باره زیاد می‌شود و از قضا مردم هم از آن ها استقبال می‌کنند.«نیش» و « عقرب» مهم ترین فیلم های اکشن اوست که هر دو گیشه موفقی داشتند.»

متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.