آشنایی شاعران با زبان فارسی
امیری اسفندقه می گوید: شاعران باید به گنجینه پنهان واژه ها دست پیدا کنند.
برنامه «چشم شب روشن» با اجرای محمد صالح علا با حضور علیرضا بدیع کارشناس و مجری، میزبان مرتضی امیری اسفندقه شاعر بود.
در این برنامه، امیری اسفندقه درباره شعر و ترانه و اینکه بعضی به ترانه به دیده تحقیر می نگرند، گفت: اسم قالب چهارگانه رباعی ترانه بوده و نام خاصی است که در فرهنگ ما وجود دارد. آیا شعر مولوی: «مرده بدم زنده شدم» باید حتما به لهجه تهرانی باشد تا به چشم بیاید؟... شاید شعرهایی که در اوزان قریب هستند نام ترانه بر آن گذاشتند و این مسائل باید بررسی شود.
این شاعر در پاسخ به این پرسش که آیا رفتارهای متقابل ایرانیان تا این اندازه کلیشه ای است که بازتاب آن در ادبیات ما تا این اندازه تکرار می شود، اظهار کرد: حرارت و ابلاغ پیامی را که در ترانه از دیرباز وجود داشته نمی شود نادیده گرفت.
وی ادامه داد: آشنایی شاعران با زبان فارسی و توانایی استفاده از آن یکسان نیست و زبان فارسی یک زبان ترکیبی است که می تواند واژه ها را به عقد یکدیگر درآورد.
امیری اسفندقه افزود: هر شعر خوبی ترانه است و بخشی از خواندن و مطالعه در شعر بستگی به دیدگاه متفاوت مان به طبیعت دارد. اگر کتابی نوشته شده هم از پس این دیدگاه متفاوت است. کتاب ها مانند درخت ها باید دی اکسید کربن فضا را بگیرند و اکسیژن به ما بدهند.
این مولف کتاب گفت: بسیاری از واژه ها در روستاهای ما پنهان هستند و این کار شاعران است که آن ها را استخراج کنند و به این گنجینه غنی دست پیدا کنند. نخست شاعران که در خدمت کلمات هستند باید این واژه ها را بشناسند و البته بسیاری از این مسأله می گریزند و از کلمه اوکی به جای بسیار خوب استفاده می کنند!
منبع: خلقه وصل
