تبیان، دستیار زندگی
.سهل انگاری در احکام برخی افراد در انجام وظایف خود سهل انگاری می کنند. به چند نمونه از آن ها اشاره می شود: ۱. بقا بر تقلید، بدون اذن و داشتن مرجع زنده؛ ۲. عدول های سلیقه ‎ای بدون ضابطه از مرجعی به مرجع دیگر؛ ۳. تیمم کردن در جایی که وظیفه، چیز دی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

احکام کاربردی نگاه، لباس،گفتگوها و زینت در اسلام!

احکام در همه موارد و جایگاه های مختلف زندگی فرد،دستوراتی را ارائه کرده است. که عده ای از آن اطلاع ندارند، و عده ای هم مطلع نیستند و هم پیگیر نمی شوند و سهل انگاری می کنند.

فرآوری: حجت الاسلام تیموری - بخش احکام اسلامی تبیان

نگاه حرام، محبت حرام، قلب، گوش

سهل انگاری در احکام:

برخی افراد در انجام وظایف خود سهل انگاری می کنند. به چند نمونه از آن ها اشاره می شود:
۱. بقا بر تقلید، بدون اذن و داشتن مرجع زنده؛
۲. عدول های سلیقه َای بدون ضابطه از مرجعی به مرجع دیگر؛
۳. تیمم کردن در جایی که وظیفه، چیز دیگری است؛
۴. نپوشیدن جوراب در برابر نامحرم توسط برخی خانم‌ ها؛
۵. نشسته خواندن نماز واجب برای کسی که امکان ایستاده خواندن دارد؛
۶. خجالت و کم رویی برای انجام وظیفه ی شرعی؛
۷. تأخیر در نماز اول وقت، بدون عذر شرعی؛
۸. رعایت نکردن حجاب در برابر نامحرمان فامیل؛
۹. به تأخیر انداختن نماز ها و روزه های قضا شده؛
۱۰. نگرفتن روزه به خاطر گرمی هوا و بلندی روز یا کار سخت و...؛
۱۱. سهل انگاری در تصحیح قرائت نماز و... .

گفتگوهای حرام:

گفتگوی سازنده، رمز ارتباط، نشاط و کمال است و به آن سفارش شده؛ اما برخی از گفتگوها حرام است. به چند نمونه از آن اشاره می شود:
۱. از جهت محتوا، مانند ناسزا، سخنان گمراه کننده، خلاف عفت عمومی و...
۲. حرف‌ های رکیک اگر مستلزم اهانت یا مشتمل بر حرام باشد.[۱]
۳. گفتگوی محرک و فسادآور، چه با نامحرم و چه با غیر آن مگر همسر.[۲]
۴. گفتگو با نامحرم درصورتی که همراه با لذت باشد؛ چه گفتگوی مستقیم و چه از طریق تلفن، موبایل و...[۳]

لبا س های حرام:

لباس یکی از نیازهای انسان است که باید با شاخصه های زیر تهیه شود:
۱. از پول حلال باشد و از پول ربا، رشوه و ... نباشد؛[۴]
۲. محرک نباشد؛ همچون لباس کوتاه و تنگ؛[۵]
۳. لباس شهرت نباشد؛ همچون لباسی که از نظر رنگ یا دوخت، شخص را انگشت نما کند؛[۶]
۴. لباس مخصوص کفار و نیز مروج فرهنگ آنان نباشد؛ همچون لباس کشیشان، صلیب و...؛[۷]
۵. از نظر جنس نازک و برای مردان حریر خالص نباشد؛[۸]
۶. پوشیدن لباس مختص زن یا مرد، درصورتی که زیّ آنان قرار گیرد حرام است؛ مانند چادر برای مرد و کت و شلوار مردانه برای زن؛[۹]
۷. پوشیدن جوراب نازک برای زنان در برابر نامحرمان جایز نیست.

نگاه های حرام:

۱. نگاه به چهره ی آرایش کرده ی زن؛
۲. نگاه به زیورآلات زن (نگاه به محل زینت)؛
۳. نگاه به عکس بی حجاب زن آشنا؛10
۴. نگاه به عکس های مهَیّج؛
۵. نگاه با ریبه (ترس افتادن به حرام) به محارم؛
۶. نگاه كردن مرد به بدن نامحرم (چه با قصد لذت و چه بدون آن)؛
۷. نگاه کردن مرد با قصد لذت به بدن مرد دیگر و زن به بدن زن دیگر؛
۸. نگاه كردن به عورت دیگرى؛
۹. نگاه به داخل خانه ی دیگران؛

۱۰. نگاه تند به پدر و مادر؛
۱۱. نگاه به فیلم های مبتذل و فاسد (فرقی بین متأهل و مجرد نیست)؛

۱۲. نگاه به چیزی که موجب ضرر به چشم است.

چهار نکته درباره ی زینت در برابر نامحرم:

۱. آرایش و زینت در برابر مرد نامحرم حرام است.
۲. هر چیزی که عرفاً زینت حساب شود، باید از دید نامحرم پوشیده شود؛ چه به قصد زینت باشد و چه نباشد، چه زیبا باشد یا نباشد.

3. مصادیق زینت عبارت اند از: النگو، دست بند، گردن بند، لاک زدن، سرمه کشیدن، استفاده از هر نوع لوازم آرایشی و...

مصادیق زینت عبارت اند از: النگو، دست بند، گردن بند، لاک زدن، سرمه کشیدن، استفاده از هر نوع لوازم آرایشی و...

سؤال: اگر در جایی شک کنیم که چیزی از موارد زینت است یا نه، تکلیف چیست؟ آیا باید پوشانده شود؟
پاسخ: خیر، پوشاندن آن واجب نیست.

۴. زینت کردن زن در عده ی وفات حرام است.

اختلاط با نامحرمان:

اختلاط با نامحرمان جز برای پیرزنان مکروه و اگر در معرض فساد باشد، حرام است؛اما این امر در چند جا حرام است:
۱. اختلاط با نامحرمان در جایی که زنان، پوشش کافی ندارند؛ همچون: برخی از عروسی ها، میهمانی ها و بیمارستان ها که زنان بستری هستند.

۲. در جمع هایی که زنان زینت کرده اند؛ همچون مجالس عروسی و جشن تولدها.
۳. اختلاط در مراکز کاری، ورزشی یا برخی کلاس های به اصطلاح آموزشی که وضعیت مطلوبی ندارد و به نحوی مفسده در چنین جمع هایی وجود دارد.
۴. اختلاط در مسائلی همچون رقص زن و مرد.
۵. جلب توجه و خودنمایی در محیط های مردانه و زنانه.

چهار نکته درباره ی شب نشینی:

شب نشینی امر مباحی است که با در نظر گرفتن شرایطی مانع ندارد:
۱. همراه با گناه نباشد؛ مانند غیبت، موسیقی و...؛
۲. همراه با مزاحمت برای دیگران نباشد؛
۳. محرم و نامحرم رعایت شود؛
۴. واجب فوت نشود (کسی که می داند یا احتمال می دهد به دلیل شب نشینی نمازش قضا می شود، نباید زیاد در شب نشینی ها شرکت کند).

پی نوشت ها:

* پژوهشگر و مبلغ نخبه ی دفتر تبلیغات اسلامی.
[۱]. فاضل لنکرانی،جامع المسائل، ج ۱، س ۲۲۴۱.
[۲]. سیدمحمد کاظم طباطبایی، عروة الوثقی، ج ۲، نکاح، م ۳۹.
[۳]. استفتائات بهجت، ج ۴، ص ۱۹۵ و محسن محمودی، مسائل جدید، ج ۲، ص ۳۳.
[۴]. توضیح المسائل مراجع، ج ۲، م ۲۲۸۶.
[۵]. فاضل لنکرانی، جامع المسائل، ج ۲، ص ۴۰۳، س ۱۰۶۷.
[۶]. توضیح المسائل مراجع، ج ۱، م ۸۴۵.
[۷]. سیدمسعود معصومی، احکام روابط زن و مرد، ص ۹۹.
[۸]. توضیح المسائل مراجع، ج ۱، م ۸۳۴.
[۹]. همان، م ۸۴۶.
[۱۰]. مکارم شیرازی، احکام بانوان، ص ۳۳، س ۴۴ و ۴۵.


منابع:
بلاغ
ویکی فقه

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.