خاطره حجت الاسلام عباس پورمحمدی از آشنایی با رهبری انقلاب

حجت الاسلام عباس پورمحمدی كه یكی از مبارزان انقلابی در دوران نهضت اسلامی بود، در سال 1347 برای اولین بار با مقام معظم رهبری دیدار كرد كه این دیدار در اسناد شهربانی هم منعكس شد.

یكی از بخش های خاطرات حجت الاسلام پورمحمدی مربوط به نحوه آشنایی وی با مقام معظم رهبری است. حجت الاسلام پورمحمدی در سال 1347 برای اولین بار با مقام معظم رهبری دیدار كرد كه این دیدار در اسناد شهربانی هم منعكس شده است.

در سال 1346 در دهه  آخر ماه صفر اتوبوسی از رفسنجان حامل هیئت عزاداری از حسینیه  علی آباد عازم مشهد مقدس برای زیارت حضرت امام رضا(ع) می شود. در نزدیكی های فردوس تصادف می كند و یكی از عزاداران فوت می كند و اتوبوس هم خراب می شود. مردم شهر فردوس وقتی مطلع می شوند مسافرین اتوبوس عزاداران امام حسین(ع) و زوار امام رضا(ع) هستند كمك بسیاری می كنند تشییع جنازه می كنند و همان جا دفن می كنند و از هیئتی ها پذیرایی می كنند و اتوبوس را درست می كنند و هیئت عازم مشهد می شود. سال بعد در سال 1347 در منطقه  گناباد و فردوس و كاخك زلزله ای اتفاق می افتد. به پاس خوبی های مردم فردوس، هیئتی ها و دیگر مردم با سرپرستی حاج شیخ عباس پورمحمدی كمك های نقدی و غیرنقدی را جمع آوری و عازم منطقه ی زلزله زده می شوند. وقتی می روند آنجا می بینند دولت كمك قابل توجهی نكرده است و یك آقای سیدروحانی مسئول تمام كارهاست و شاگردان ایشان نیز از مشهد آمده اند و كمك می كنند ایشان كسی نبوده جز آیت الله العظمی خامنه ای كه آن موقع 25 سال سن داشتند. حضرت آقای خامنه ای نیز تعجب می كنند كه از رفسنجان با این هم فاصله زیاد كاروانی برای كمك رسانی آمده است و یك روحانی هم از بالای كامیون با لباس مشغول پایین آوردن اجناس و بارها می باشد. آقای پورمحمدی همان جا شیفته این طلبه  سید جوان می شوند و از ایشان دعوت می كنند كه ماه رمضان تشریف فرمای رفسنجان شوند. ایشان هم می پذیرند و این اولین آشنایی حاج آقای پورمحمدی با ایشان بود و جالب است بدانید كه هیئتی ها نام حسینیه  خود را "فردوس" گذاشتند و نام خیابانی را كه مهم ترین خیابان شهر رفسنجان و قدیمی ترین است نیز فردوس گذاشتند كه در حال حاضر به نام خیابان انقلاب است.»

حجت الاسلام پورمحمدی در خاطرات خود درباره ارتباطش با مقام معظم رهبری در سال های تبعید و پس از آن می گوید: « [من و حضرت آیت الله خامنه ای] همزمان تبعید بودیم اما هر كدام جای دیگر بودیم . من زابل و سراوان بودم . ایشان ایرانشهر بودند. مرتب پیش ایشان می رفتیم . یك وقتی ما با لباس بلوچی آنجا رفتیم ، خدمت ایشان آقا یك چند لحظه ای نگاه كردند تا دریافتند كه من هستم . من را بغل كردند احوالپرسی كردند. اولین بار كه ما با ایشان آشنا شدیم ، زلزله فردوس بود یك مقدار پول جمع كردیم مشهد رفتیم یك دوستی داشتیم گفتیم چه كار كنیم ؟ گفت كه دو گروه هستند كه خدمت می كنند؛ یكی گروه آقای میلانی ، یكی گروه آقای قمی ، بعد از یك لحظه ای گفت كه آن گروه آقای قمی یك امتیاز دارد گفتم چیست ؟ گفت چهار نفر آنجا هستند. گفتم چه كسانی هستند؟ گفت آقای طبسی ، آقای خامنه ای ، آقای مهامی ، و آقای هاشمی نژاد. ما فوری ماشین گرفتیم و به آن محل رفتیم . آن شب نوبت آقا بود اولین باری كه ما با آقای خامنه ای برخورد كردیم ، آن شب بود دیگر تا سحرها هم همین طور با هم درددل می كردیم صحبت می كردیم پول هایی را كه داشتیم ، به ایشان دادیم و بعد هم ایشان را دعوت كردیم كه ماه رمضان رفسنجان بیایند. گفتند چشم . ایشان در ماه رمضان در خانه ما بودند. این اولین بار بود، هم آشنایی ما با آقا، هم اینكه تشریف فرمایی ایشان. البته ایشان چهار مرتبه دیگر رفسنجان آمدند؛ سه مرتبه برای منبر رفتن دعوت شدند و یك مرتبه هم عید نوروز بود با زن و بچه رفسنجان آمدند. یك هفته ای منزل ما بودند كه دیدار نوروزی . این آشنایی ما از آن سال شروع شد. حالا هم دیگر خیلی وقتی خدمت ایشان می روم ، احترام می كنند. باعزت برخورد می كنند حالا یك مقام والا بالایی هستند، این عواطف خود را تغییر نداده اند این خیلی ارزش دارد.»