تبیان، دستیار زندگی
پیشرفت روزانه تكنولوژی و علم هم به این تغییرات، شتاب فزاینده ای داده است. در چنین شرایطی، اگر دختر یا پسری نوجوان در خانه داشته باشید، خواه ناخواه، این تغییرات بیشتر به چشم تان می آید.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

زندگی در سرزمین طوفان ها

پیشرفت روزانه تكنولوژی و علم هم به این تغییرات، شتاب فزاینده ای داده است. در چنین شرایطی، اگر دختر یا پسری نوجوان در خانه داشته باشید، خواه ناخواه، این تغییرات بیشتر به چشم تان می آید.

بخش خانواده ایرانی تبیان

نوجوان

پیشرفت روزانه تكنولوژی و علم هم به این تغییرات، شتاب فزاینده ای داده است. در چنین شرایطی، اگر دختر یا پسری نوجوان در خانه داشته باشید، خواه ناخواه، این تغییرات بیشتر به چشم تان می آید چون نوجوان، خواسته ها، دغدغه ها، سرگرمی ها و دانسته هایش به هیچ عنوان قابل قیاس با زمان ما نیست. آنها در دنیایی زندگی می كنند كه مختصاتش با دنیای نوجوانی ما زمین تا آسمان فرق دارد. همین مسئله، شكاف بین نسل ها را بیشتر و عمیق تر می كند. در چنین شرایطی است كه نوجوان انگار زبان والدینش را نمی فهمد و والدین به هیچ عنوان حرف ها و دغدغه های نوجوان برایشان قابل درك نیست. همین می شود كه بگومگوهای طولانی و مدام، راهشان را به خانه ها باز می كنند. با این بحث ها و مشاجرات و بگومگوهای كسالت بار و تشنج آفرین كه انگار سر تمام شدن ندارند، چه باید كرد؟

من درس نمی خوانم؛ زندگی خودم است

یكی از بگومگوهای معروف در خانه هایی كه نوجوان دارند، بحث بر سر «بشین سر درست» است. پدر و مادر نگران آینده تحصیلی و شغلی فرزند هستند و نوجوان حواسش بیش از قبل پی هر چیزی است به جز درس خواندن؛ ترجیح می دهد به جای درس خواندن با دوستانش معاشرت كند، گوشی هوشمند احتمالی اش را دستش بگیرد و در شبكه های مجازی بچرخد، روی تختش ولو شود و ساعت ها خیره به سقف باقی بماند یا... .

تمركز روی مطالعه و درس خواندن در دوران نوجوانی كه صدها دغدغه متفاوت با خود به همراه دارد، كار آسانی نیست. این در حالی است كه والدین متوجه سختی این مسئله نیستند و توقع دارند نوجوان از مدرسه كه می رسد مرتب و منظم تكالیفش را انجام دهد، چند ساعتی استراحت كند و دوباره كتابش را دستش بگیرد. بله، شاید نوجوان های فامیل و همسایه، چنین باشند اما مطمئن باشید كه آنها هم بدقلقی های خودشان را دارند. در چنین شرایطی بگومگو بر سر «چرا درس نمی خونی؟» كاملا بی فایده است چون هرچه بیشتر اصرار كنید، نتیجه كمتری خواهید گرفت. راهكارش این است كه دركش كنید، با او راه بیایید، برایش زمان بگذارید و توقع نداشته باشید تمام ساعات روزانه اش را مطابق میل شما رفتارتان كند. هیچ وقت بر سر درس خواندن دعوا و مرافعه راه نیندازید كه جز عمیق شدن شكاف بین تان، چیزی عاید نمی شود.

همین درك ساده

در قدم اول، نمی خواهیم بگوییم لازم است تمام و كمال نوجوان و اقتضائات زمانه اش را درك كنید. اما لااقل در مورد نوجوانی - كه به «سرزمین طوفان ها» معروف است - كمی بدانید؛ یعنی حواستان باشد كه در این سنین یعنی حدود 12تا 18سالگی، در سرزمین نوجوان، هیچ چیز سر جای واقعی اش نیست بلكه همه عناصر دارند تلاش شان را می كنند تا جای اصلی خودشان را پیدا كنند. این جابه جایی و تكاپو، این رشد ناگزیر و مدام، انرژی زیادی از نوجوان می گیرد و او را دچار سردرگمی و بی حوصلگی می كند. در این دوران، هورمون ها بیش و پیش از گذشته مشغول كارند. ذهن و عقل در حال تكامل هستند، هویت درحال شكل گیری است و جسم، در جاده بزرگ شدن و رشد، آنقدر تغییر می كند كه خود نوجوان هم وقتی مقابل آینه قرار می گیرد از این همه تغییر، سرگیجه می گیرد. بنابراین اگر خودتان را جای او بگذارید، یا نوجوانی خودتان را به یاد آورید و سعی كنید كه این دوران را درك كنید، بی حوصلگی، پرخاشگری، كم طاقتی، استقلال طلبی، آزادی خواهی و خیلی دیگر از احساسات منطقی و غیرمنطقی نوجوان را بهتر درك خواهید كرد.

دور تسلسل

متأسفانه بگومگو با نوجوان از آن چیزهایی است كه اگر شروع شود، تمام شدنش كار آسانی نیست، یا لااقل نمی توان این اطمینان را داد كه ختم به خیر می شود. اغلب والدینی كه درگیر بحث و مشاجره با نوجوان می شوند، كسانی هستند كه در زندگی زناشویی شان هم اهل بحث های طولانی و بگو مگوهای بی فایده اند؛ بنابراین آموختن مهارت راه بردن بگومگو را بیاموزید؛ یعنی بدانید كه گاهی لازم است بدون پذیرفتن حرف طرف مقابل و زیر بار رفتن، سكوت كرد و گذشت؛ گاهی باید عذرخواهی كرد، گاهی نیاز است كه با محبت و مهربانی، عوض داد كشیدن و تهدید و تنبیه، ماجرا را تمام كرد. خلاصه اینكه اگر قرار باشد بگومگو را ادامه دهید تا حرفتان به كرسی بنشیند، مطمئن باشید نه تنها نوجوان حرف شما را نمی پذیرد و كوتاه نمی آید بلكه این بحث تا زمان از هم گسستن رشته های اعصابتان پیش خواهد رفت؛ پس مهارت گفت وگوی درست با نوجوان را بیاموزید.

بر خودتان آگاهانه مسلط باشید

می دانیم كه داشتن یك نوجوان و سروكله زدن با او بر سر هزار و یك مسئله غیرقابل پیش بینی كه به ذهنتان هم نمی رسیده و پیش آمده، كار ساده ای نیست و شما هم آدم هستید و ممكن است از كوره دربروید یا اعصابتان به هم بریزد و كلافه و بی حوصله شوید. در چنین شرایطی سعی كنید بحث را تمام كنید و به هیچ عنوان ادامه دهنده نباشید. اگر می توانید، از محیط دور شوید. مطمئن باشید اثر این بگومگو كمتر از درس نخواندن، مهمانی رفتن، لباس نامناسب پوشیدن و... نیست. اجازه بدهید فضا كمی آرام شود تا شما و فرزندتان انرژی از دست رفته را بازیابید و سر فرصت و در شرایط مناسب و آرام، گفت وگو را بدون مشاجره آغاز كنید.

سخت نگیرید

همانقدر كه باید حواستان جمع باشد، چون تربیت یك نوجوان به هیچ عنوان كار ساده ای نیست، نباید سختگیر و محدودكننده باشید. آنقدر «نه» نگویید كه درمواقعی كه نیاز به یك «نه» قاطع دارید، حرفتان خریدار نداشته باشد! بدانید كه نوجوان نیاز به آزادی دارد. نیاز دارد كه خودش لباس هایش را انتخاب كند و اگر مطابق میل شما نیست، نبایدچیزی را به او تحمیل كنید بلكه صحبت كرده و حدود را مشخص كنید. او نیاز دارد ساعاتی را تنها باشد، با دوستانش وقت بگذراند، حریم خصوصی اش برایش مهم است و... . شما فقط باید امنیت را فراهم آورید و كنترل غیرمستقیم داشته باشید، محدودكردن و مخالفت و بیش از حد «نه» گفتن فقط میزان مشاجرات خانگی را بیشتر می كند.

زمان بگذارید

نوجوانی كه با مادر یا پدرش به پارك و مسافرت و سینما می رود، فوتبال بازی می كند، به خرید و پیاده روی می رود و در یك كلام روابط همدلانه و درك متقابل را تجربه می كند، كمتر به دام مشاجره و بگومگو می افتد. نوجوانان از جدی گرفته شدن توسط بزرگ ترها لذت می برند و اگر همراهی شان نكنید و آزادی انجام این سرگرمی ها را از آنها بگیرید، دل به هیچ مسئله جدی دیگری نخواهند داد و برای رسیدن به ممنوعیاتی كه شما وضع كرده اید، اصل زندگی را قربانی خواهند كرد. با نوجوانتان علاوه بر همدلی و آموزش، وقت گذرانی، خوشگذرانی و تفریح كنید و اثر آن را بر كاهش بگومگوها ببینید.

به گفت وگو اهمیت بدهید

گفت وگو كردن را دست كم نگیرید؛ یعنی نگویید: «این بچه اصلا حرف حالیش نمی شه، آخرش هم كار خودش رو می كنه»، ضمن اینكه گفت وگو كردن با نوجوان هم راه و روش های خودش را دارد؛ مثلا نباید در كلام تان سرزنش یا مقایسه باشد، نباید ساعات گفت وگو آنقدر طولانی شوند كه خمیازه تحویل بگیرید. مهربان، همدل و سریع، حرف هایتان را بگویید.



منبع:همشهری انلاین

این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.