تبیان، دستیار زندگی
همان دو سه تای اول كه جلدی به ذهن می آید بس است. خواسته ایم ورزش را شروع كنیم، راكت خریدیم و كتانی هم گرفتیم اما جفتشان دارند گوشه كمد خاك می خورند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نیمه کاره ها

همان دو سه تای اول كه جلدی به ذهن می آید بس است. خواسته ایم ورزش را شروع كنیم، راكت خریدیم و كتانی هم گرفتیم اما جفتشان دارند گوشه كمد خاك می خورند.

بخش خانواده ایرانی تبیان
گل

همان دو سه تای اول كه جلدی به ذهن می آید بس است. خواسته ایم ورزش را شروع كنیم، راكت خریدیم و كتانی هم گرفتیم اما جفتشان دارند گوشه كمد خاك می خورند. قصد كرده ایم سر و سامانی به موضوع یا مسئله ای بدهیم منتها یك سال است كه معلق روی هوا مانده. سخت تر از همه اراده كرده ایم كه كاری را ترك كنیم، رفتاری را تغییر دهیم یا عادتی را دستكاری كنیم كه همان اوایل كار آن را ول كرده ایم به امان خدا. چندین و چند كار نیمه كاره و نوك زده داریم كه بلای جانمان شده اند. نه خودشان انجام می شوند و نه می گذارند تصمیم جدیدی وارد شود.

اینكه چرا نیم جویده و نیمه كاره این برنامه ها را رها می كنیم زیر سر خیلی چیزهاست؛ تنبلی، وقت نداشتن، بی حوصلگی. انصافا بعضی مواقع هم حق داریم. خب، وقتی نمی شود، نمی شود دیگر. اما چرا اینجوری می شود؟ برای اینكه همان اول كار، انتخاب خوبی نمی كنیم. دست می گذاریم روی چیزی كه نباید بگذاریم؛ یا جوگیر شده ایم و یا نسنجیده تصمیم گرفته ایم، بدون توجه به توانایی و ظرفیت و علاقه و نیازهای مان. این حالت اول را كه از سر می گذرانیم دلیل دوم سر و كله اش پیدا می شود. گیرم كه انتخاب خوبی كردیم. اما چه جوری آن را پیش ببریم. اگر قرار است كه بنشینم و ورزش كنم قرار نیست از فردا، روزی 2 ساعت ورزش كنم. وقتی الان روزی 3 دقیقه هم ورزش نمی كنم معنی اش این است كه اگر فردا 3 دقیقه هم راه بروم، از امروز بهتر بوده ام؛ گام به گام، آهسته آهسته و نرم نرمك. صبر و حوصله می خواهد و كمی هم علم و درایت. این هم خیلی مهم است كه بدانیم هدف ما در عرض2-3 روز محقق نمی شود. یك هفته ای به قله نمی رسیم، تازه اگر هدف را مناسب و متناسب درنظر گرفته باشیم.

لُب مطلب اینكه تجربه به آدم نشان می دهد كه این نصفه كارها از یك چیز می آیند: هول بودن- عجله داشتن؛ چه در تصمیم اول كار و چه در راه و روش عملی كردن آن و چه در انتظار تحقق هدف. این خصیصه هم كه انگار با ما عجین شده است. آهستگی و پیوستگی شعار ماست، هول بودن و عجله كردار ما. یكی، فقط هم یكی از این نیمه كاره ها را انتخاب كنیم و پی اش را بگیریم. شكی نیست كه مشقت و سختی هم دارد ولی هر جوری هست تا به آخر برسانیمش و بعد دستمریزادی به خودمان بگوییم. بدجور می چسبد.



منبع:همشهری انلاین

این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .
مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.