ستارگان والفجر 4 فروغ می کنند

مراسم تقدیر و تجلیل از ستارگان عملیات والفجر 4 با عنوان «ستارگان پرفروغ» باهدف دریافت اولیه برای تولید ادبیات داستانی، روز سه شنبه 27 مهر در فرهنگسرای سرو برگزار می شود.

ویژه برنامه «ستارگان پرفروغ» به مناسبت سالروز عملیات والفجر 4 باهدف تجلیل از ستارگان این عملیات جهت دریافت فکر اولیه برای تولید ادبیات داستانی، روز سه شنبه 27 مهر در فرهنگسرای سرو برگزار می شود.

این برنامه با حضور سید باقر حسینی، رضا نامی، علی اکبر مصداقی، سید محسن خوش دل، فرامرز اختراعی، مجید رضا مصداقی نیا، مهدی کرمی، حمید حق شناس از سرداران، رزمندگان و ایثارگران این عملیات غرورآفرین باهدف تجلیل از رزمندگان عملیات والفجر 4 و دریافت فکر اولیه برای ثبت خاطرات در قالب ادبیات داستانی برگزار می شود.

فرهنگسرای سرو پیش ازاین با برگزاری نشست هایی ازجمله «از جنون تا مجنون» درباره عملیات بدر و «گنج پنهان» که به نقش اطلاعات عملیات در 8 سال دفاع مقدس اختصاص داشت، «ملاقات با عاشقان آسمانی» و «مادران چشم به راه» که به چاپ 4 کتاب انجامید، به تجلیل از افراد تأثیرگذار در 8 سال دفاع مقدس پرداخته است.

برنامه «ستارگان پرفروغ» روز سه شنبه 27 مهر از ساعت 16 در فرهنگسرای سرو واقع در خیابان ولی عصر (عج)، ضلع شمالی بوستان ساعی، کوی ساعی یکم برگزار می شود.

والفجر 4 و حاج همت

بعد از عملیات والفجر 2 و 3، عملیات والفجر 4 در 27 مهرماه 1362 آغاز شد و 33 روز ادامه پیدا کرد تا نتایج مهمی همچون خارج کردن مریوان از دید دشمن و تسلط بر 13 شهر و روستای عراق را به همراه داشته باشد. با ابلاغ مأموریت جدید از طرف قرارگاه «حمزه سیدالشهدا (ع)» مبنی بر لزوم حضور لشکر 27 محمد رسول الله (ص) در منطقه مذکور برای ادامه عملیات والفجر 4 گردان ها و واحدهای لشگر باید سریع منطقه دربندیخان را ترک و به محورهای تعیین شده وارد می شدند تا دشمن فرصتی برای سازماندهی و مستحکم کردن محورهای پدافندی جدید نداشته باشد. گردان های لشگر، اردوگاه قلاجه را به سمت مریوان ترک کردند و پس از 48 ساعت، در اردوگاه ارتفاع کوفلان در شمال غرب مریوان مستقر شدند. ارتفاعات کانی مانگا که از موقعیت حساسی برخوردار بود، به عنوان محدوده عملیات لشکر 27 محمد رسول الله (ص) تأیید شد.

در زمان انجام این عملیات که حاج محمد ابراهیم همت فرماندهی لشگر 27 محمد رسول الله (ص) را برعهده داشت پس از خاتمه عملیات خونین والفجر 4 دستور داد کل رزمندگان عمل کننده لشکر در عملیات جهت یک سخنرانی توجیهی، در اردوگاه قلاجه، تجمع کنند. در این سخنرانی که درواقع گزارش دقیق و ماندگار از نقش رزمندگان بسیجی و فداکار این یگان در آن نبرد دشوار کوهستانی به شمار می رود، شهید همت نحوه عملیات را به خوبی تشریح می کند. در ادامه به گزیده ای از متن این سخنان فرمانده لشگر اشاره می شود.

حاج همت چنین آغاز می کند:

بسم الله الرحمن الرحیم

در عملیات والفجر 4 سرداران بزرگی را از دست دادیم؛ و بسیجیان گمنامی که شاید قادر به شناختنشان نبودیم و فقط خدا توانست آنان را درک کند. این شهادت باید ما را در ادامه راه مصرتر و پا فشرده تر کند. همه شما عزیزان معتقد به این مطلب هستید که جهاد یکی از درهای بهشت است و قشنگ تر، مأنوس تر و زیباتر از کلمه شهادت، در تاریخ نداریم. به همین دلیل است وقتی به کلمه شهید می رسیم، می بینیم که در روز قیامت و زمان بازخواست خداوند چه احترامی بر شهید می گذارد. بنا بر روایات اولین قطره خونی که به زمین چکیده می شود، تمامی گناهانش بخشیده می شود.

و در ادامه درباره موضوعات زیر سخن می گوید:

1. مرحله اول عملیات، دشمن وحشتناک تلفات داد. هفت تیپ آن ها منهدم شد.
2. قله 1900 به مدت 48 ساعت دست گردان مسلم بود، بچه ها تیپ دو گراد ریاست جمهوری ارتش بعث را متلاشی کردند.
3. توی ضد شیب قله یک شیار بود، به طور معجزه آسایی بچه ها تا شب آنجا ماندند و یک گلوله هم به آن ها نخورد.
4. چهره دو شکارچی به ایرانی ها بیشتر می خورد، یک کارت سازمان مجاهدین خلق توی جیبش پیدا کردند.
5. گردان عمار، گردان احتیاط بود وتوی شکم دشمن زد.
6. خیلی از بچه های شریف و «دریادل» را که گمنام به شهادت رسیدند، از دست دادیم که اگر شهید هم نشدید، اجر شهید را دارید.

حاج همت این گونه سخنان خود را پایان داد:

ما باید ثابت قدم باشیم خدا شاهد است این صحنه هایی که دارد از مقابل چشمان ما می گذرد کمتر از صحنه های صدر اسلام نیست. در صدر اسلام، آقا عبدالله (ع) 72 تن یار داشت. همه اش 72 تن بودند که می روند شهید می شوند الآن چیز دیگری دارد اتفاق می افتد صحنه ای از بچه های تخریب لشکر برایتان تعریف کنم در مرحله دوم رسیدند به سیم خاردار یکی در گردان مالک روی سیم خاردار می خوابد و می گوید: پایتان را روی من بگذارید و رد شوید. بچه های بسیج پا بر روی پشتش می گذارند و می گذرند او روی سیم خاردار می خوابد یکمین زیر شکمش منفجر می شود و شهیدش می کند. کسی این قدر عاشق؟ مگر عشق بدون شناخت می شود؟ عشق بدون شناخت معنا ندارد در ارتش های دنیا، نیروهایی که عشق بدون شناخت دارند، می آیند و کپ می کنند. از جایشان تکان نمی خورند. از گلوله می ترسند این شناخت می خواهد که یکی روی مین بخوابد. سینه اش را بگذارد روی سیم خاردار تا دیگران از روی بدن او رد شوند. شوخی نیست تا درک نباشد نیت ها پاک نمی شود.

و اما در مورد حرکت به سمت تهران تا آنجایی که در توان لشکر بوده، آسایش و رفاه برای شما فراهم شده، ولی یک انتظار داریم به عنوان یک برادر کوچک تر خواهش می کنم برای دیدن خانواده شهدا به منازل این عزیزان بروید و به آن ها سرکشی کنید. انشا الله راهی تهران که شدید، برای روز هجدهم آذرماه 1362 در نماز جمعه دانشگاه تهران حضور پیدا کنید. دعا برای سلامت امام عزیز هم فراموش نشود.

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته.