همه سوزى هولوكاست

6 مهر 1384 كوفی عنان دبیر كل پیشین سازمان ملل طی سخنانی در مقر یك سازمان یهودی خواستار ایجاد روز بین المللی بزرگداشت «هولوكاست» شد .

تعریف واژه ی هولوكاست

هولوكاست (Holocaust)، به معناى «سوزاندن با آتش است كه به طور كامل از میان برود» و واژه اى است یونانى كه از دو واژه Holos به معنى همه و  Kaustusبه معنى سوزاندن و نابود كردن تركیب شده است و در لغت، به معناى «همه سوزى» است. برخى از زبان شناسان، این واژه را برگرفته از جنایت یهودیان در یمن باستان مى دانند كه به تدریج و در گذر ایام، مفهوم عام ترى یافته، به سوزاندن زنده زنده انسان ها اطلاق شده است و در اصطلاح، به نظریه اى اطلاق مى شود كه ادعا دارد شش میلیون یهودى در طول جنگ جهانى دوم، بر اثر اعمالى از قبیل اعدام در اتاق هاى گاز و سوزانده شدن در كوره هاى آدم سوزى اردوگاه هاى كار اجبارى نازى ها، كشته شده اند.

خاخام یادشده كه در اسلواكی مستقر بود، مبتكر اصلی مسأله دروغین آشویتس به حساب می آید.
او بر اساس ادعاهای مطرح شده از سوی رودلف وربار و آلفرد وتزلر آن را ساخته و پرداخته است. این رقم شش میلیونی، پیش از پایان جنگ، در نوشته های یك یهودی روسی به نام ایلیا اِهرنبرگ كه احتمالاً نفرت انگیزترین تبلیغات چی جنگ جهانی دوم به حساب می آید، نیز درج شده بود.
خوشبختانه بررسی های رسمی تاریخی تعداد قربانیان فرضی را به طور نزولی (به شیوه ای كاملاً  چشمگیر) مورد بازنگری قرار داده است. بعد از چهل سال تلاش و فشار وارده از سوی تجدید نظر طلبان، سرانجام مقامات یهودی و مسوولان موزه دولتی آشویتس، مجبور شدند، 19 فقره پلاك (تابلوهایی) را كه به 19 زبان مختلف دنیا، تعداد قربانیان یهودی را چهار میلیون اعلام می كرد، از آن مكان بردارند. پس از آن نیز، پنج سال، سراسر جار و جنجال و مناقشة داخلی، زمان برد تا درباره رقم جدید قربانیان ادعایی، یعنی یك و نیم میلیون نفر توافق حاصل شود. این رقم نیز خیلی زود از سوی خود مولفان و نویسندگان طرفدار نظریه قتل عام یهودیان، مورد مخالفت قرار گرفت. ژان كلود پرساك دست پرورده سرژ كلارس فلد، اخیراً رقم ششصد هزار تا هشتصد هزار قربانی یهودی و غیر یهودی را پیشنهاد و مطرح كرده كه در جریان كل دوره موجودیت مجموعه اردوگاهی آشویتس جان باخته اند. در عین حال جای تأسف است كه این تلاش و جستجو برای دستیابی به آمار صحیح قربانیان ادامه پیدا نكرده است، تا رقم احتمالی صد و پنجاه هزار [150000] جان باخته كه بیشتر آنها قربانی بیماری های همه گیر [مثل تیفوس] در تقریباً چهل اردوگاه متعلق به مجموعه ادوگاهی آشویتس بودند، مسجل شود.

افشای حقایق جدید درباره آمار قربانیان هولوکاست به نقل از نیویورک تایمز

سال هاست از آزادسازی آشویتس توسط نیروهای جماهیر شوروی می گذرد، روزی که به عنوان روز جهانی هولوکاست شناخته می شود؛ در حالی که بیش از یک سوم از شش میلیون یهودی کشته شده در هولوکاست، در کشتار های وسیع کمپ ها به قتل نرسیدند بلکه اعدام ها در محل هایی صورت گرفتند که امروزه تاریخ نگاران آن را «کشتارگاه» می نامند: هزاران دهکده، معادن سنگ، جنگل ها، چاه ها، خیابان ها و خانه هایی که در سرتاسر نقشه ی اروپای شرقی علامت گذاری شده اند.

یکی از افرادی که 12 سال در پی مدارک و شواهد بود، کشیش کاتولیک فرانسوی به نام پاتریک دسبوا است. او زمانی وارد این قضیه شد که به صورت اتفاقی با راوا روسکا برخورد کرد، محلی که طی جنگ جهانی دوم اردوگاه زندانیان فرانسوی در اوکراین بود و پدربزرگش در آنجا زندانی شده بود.

پدر دسبوا تنها فرد از خانواده اش بود که کنجکاوی به خرج داد و با پدربزرگش راجع به خاطراتش صحبت کرد. اکنون 23 نفر به صورت تمام وقت در پاریس به استخدام او درآمده اند، آن ها سرزمین های اتحاد جماهیر سابق را در می نوردند تا با بازماندگان مصاحبه کنند. او می گوید 90 درصد از آن ها تاکنون داستان هایشان را بازگو نکرده اند. او اضافه می کند: «این کشتار ها نزد کشورهای غربی کاملا مخفی بودند، در دهکده ها اما همگی از آن آگاه بودند.»

پدر دسبوا با کمیته یهودیان آمریکا در پنج محل مختلف اوکراین و بلاروس همکاری کرده، پارامتر های این اماکن را یافته و آن ها را نشانه گذاری کرده است. به گفته ی دایدر برجر، رئیس این کمیته در برلین، یکی از مشکلات این است که دین یهود نبش قبر را ممنوع کرده است.

پدر دسبوا و تاریخ پژوهان آلمانی تلاش دارند تا نام همه ی کشته شدگان هولوکاست زنده نگاه داشته شود. به عقیده ی پدر دسبوا این حرکت «گامی نوین در زمینه ی انسان شناسی» محسوب می شود.

خانم برجر می گوید: «اغلب اوقات حقایق آن چیزی نیستند که می پنداشتیم.» پدر دسبوا اضافه می کند: «ما باید پیش بینی فردا را نیز بکنیم، زمانی که مردم بگویند: نه، در اینجا هیچ اتفاقی نیافتاده است.»

روایت مناقشه برانگیز مورخ لهستانی از هولوکاست

یان ت. گروس که یک منتقد لهستانی به او «خفاش  خون آشام تاریخ نگاری» لقب داده است در تازه ترین کتابش که به تازگی توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد به انگلیسی نیز منتشر شده به سراغ موضوعی حساس رفته است: چگونگی همدستی لهستانی ها در قتل و غارت یهودیان که در سایه  هولوکاست رخ داد.

عنوان کتاب که «برداشت طلا» نام دارد، برگرفته از عکس روی جلد آن است که گویا نشان می دهد دهقانان لهستانی برای یافتن طلا یا جواهرات باارزش به دورمانده از چشم نازی ها، به حفاری در میان بقایای اجساد کشته شدگان تربلینکا مشغول هستند، اردوگاهی که در آن 800 هزار یهودی را با گاز خفه کردند و اجسادشان را سوزاندند.

میزان بدنامی این نویسنده ی سپید موی ساکن نیویورک، در کشور زادگاهش در میان مورخان آمریکایی همتا ندارد. وقتی شایع شد که در پی انتشار کتاب تازه ای است بسیاری در لهستان نگران شدند که باز در پی افشای چه پلشتی هایی است.

«برداشت طلا» نیز مانند کتاب های قبلی گروس خشم شخصیت های مهم لهستان را برانگیخت و به نظر منتقدان، تصویری ناقص و افراطی به دست می دهد. می گویند خیلی از لهستانی ها برای کمک کردن به یهودیان جان خود را به خطر انداختند. 6 هزار لهستانی برای نجات دادن یهودیان کارهای قهرمانانه ای انجام داده اند و گروس که دانش آموخته ی جامعه شناسی است نه تاریخ، تر و خشک را با هم سوزانده است.

منابع: نشریه الکترونیکی پرسمان، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، سایت تاریخ ایرانی