آشنایی مخاطبان با «اندیشه های نو در رمان نویسی»
کتاب «اندیشه های نو در رمان نویسی»، کتابی راهنماست که مخاطب را در نوشتن رمان یاری می کند.
اندیشه های نو در رمان نویسی، کتابی راهنماست که مخاطب را در نوشتن رمان یاری می کند. البته این کتاب، خودآموز داستان نویسی نیست زیرا وقتی حرف های نویسندگان دربارة فرآیند نگارش کتاب های شان را می خوانیم، می بینیم که رمان نویسی هیچ دستوری ندارد و هر رمانی نیازها و محدویت ها و امکانات خاص خود را دارد که باید با آنها زندگی کرد و وقت صرفش کرد تا فهمید چگونه می تواند بر صفحة کاغذ جان بگیرد.
هدف این کتاب فراهم ساختن منبعی بوده است که بتواند مخاطب را در خلق رمان یاری دهد و اطلاعات و راهنمایی های لازم را در اختیارش بگذارد. این کتاب مثل آموزگاری در کنار اوست تا از فرآیند پیچیده آفرینش رمان و رابطه رمان نویس با رمان آگاه شود و از نحوه گسترش زندگی روزانه در تحقق واقعیتی دیگرگونه، یا کتابی که در سر می پروراند، تصوری اجمالی پیدا کند.
شایسته پیران در یادداشتی که در ابتدای این کتاب آمده است، بیان می کند: «اندیشه های نو در رمان نویسی کتابی است که دلبستگان به هنر رمان نویسی می توانند با خواندن و به کار بستن نکته های فراوانش به آفریدن رمان امیدوار شوند و این را دراز و دشوار و پرپیچ و خم را بر خویش هموار سازند. هرچند این کتاب به راستی برای نوآموزان و نوقلمان نگاشته شده است، چه بسا خواندنش برای نویسندگان کارآزموده و حتی استادان چیره دست نیز خالی از لطف نباشد، زیرا اینان می توانند اندیشه های در میان گذاشته شده را با آنچه پیش تر دربارة رمان نویسی آموخته اند، بسنجند و از این رهگذر بر دانش هنری خود بیفزایند.»
کتاب سه بخش اصلی دارد. در بخش نخست، شوپ و دنمن به شرح نکته هایی اساسی در باب رمان نویسی می پردازند. بخش دوم، دربرگیرندة گفت وگوهایی با 23 تن از نویسندگان پرآوازه امریکا مانند دروتی آلیسن، ریچارد باوش، لاری براون، مایکل شیبان،راب فورمن دو، ریچارد فرد، ها ژین، پاتریشیا هنلی، تونی هیلرمن، چارلز جانسن، والی لم، والری مارتین، جیل مک کورکل، آلیس مک درمات، سنا جیتر نسلاند، لوئیس نردن، شری رینولدز، سوزان فرومبرگ شیفر، جین اسمایلی، لی اسمیت، تیودور ویسنر و جان یونت درباره بینش و طرز کارشان در رمان نویسی است.
بخش سوم، افزودة مولفان بر چاپ دوم کتاب (2009)، ویژه تمرین هایی در زمینه نویسندگی است و به درک بهتر و روشن تر نظریه های مطرح در دو بخش اول و دوم کمک می کند. این تمرین ها بر پایه مشاهدات شخصی نویسندگان بنا شده اند و به فرایند نوشتن و راهکارهای خاص هر نویسنده در ساماندهی رمان مربوط می شوند. بسته به این که مخاطبان در چه مرحله ای از فرآیند نوشتن کتاب خود هستند، می توانند از انجام دادن تمرین های این بخش به شیوه های گوناگون بهره مند شوند. در این بخش مشاهداتی از دروتی آلیسن، لاری براون، مایکل شیبان، راب فورمن دو،ریچارد فورد،ها ژین،پاتریشیا هنلی،چالز جانسن، والی لم، والری مارتین، جیل مک کور کل،سنا جیتر نسلاند، لوئیس نردن، شری رینولدز، جین اسمایلی، لی اسمیت و تیودور وینسر آورده شده است. بخش پایانی کتاب هم به نمایه ها اختصاص دارد.
در بخشی از مقدمه این کتاب می خوانیم: «آفرینش رمان از چیزهای عجیب و غریبی مایه می گیرد. از رخدادهای دوران کودکی گرفته تا تصویرهای ذهنی یا مکالمه هایی که گذار به گوش خورده و هرگز خوب فهمیده نشده اند، همگی می توانند سرچشمه آفرینش رمان باشند. مایه رمان سولا [1973]، اثر تونی ماریسن، نیز یکی از همین چیزها بود. ماریسن خاطره زنی با چشمانی همیشه نیمه باز و پوستی زیبا به رنگ قهوه ای تلخ و مات را از یاد نمی برد. به نظرش چیزی ارغوانی با این زن عجین شده بود، شاید ارغوانی می پوشید یا شاید فضای پیرامونش ارغوانی بود. زنان شهر نامش را که «هانا پیس» بود همچون تک واژه ای «هاناپیش» ادا می کردند و ماریسن به یاد می آورد که آن را با ترسی آمیخته به احترام بر زبان می راندند؛ «گویی هانا پیس زنی بود که او را بخشوده بودند.»
چیز مرموزی که ماریسن را شیفته کرد و پرسش هایی در او برانگیخت، همین موضوع بخشودگی هانا پیس بود. «چرا زنان او را بخشوده بودند؟ چه چیزهایی را می بخشودند؟ در دوستی از چه اصولی پیروی می کردند؟ چه چیزهایی نزدشان هرگز بخشودنی نبود؟» با گذشت زمان، خاطره ها و پرسش ها به هم آمیختند و ماریسن موضوع رمانی را که در فکرش جوانه زده بود، کشف کرد. پیش از این که نخستین واژه ها را بر صفحه کاغذ بیاورد، می دانست که می خواهد به کُنه دوستی میان زنان، بخصوص زنان سیاه پوست، پی ببرد. به همین دلیل در جایی به نام بوتم که جودی و پلام و شادرک و ایجکس و دیویی ها به آن جان می بخشند، سولا پیس و نل را با هم دوست کرد، شخصیت اِوا را آفرید که مادربزرگ سولا بود و از هانا پیس، مادر سولا، همان چهره ای را تصویر کرد که از دوران کودکی خود به یاد داشت. آن گاه همه را با هم درگیر کرد و به حرکت درآورد و زندگی بخشید. گذاشت تا شخصیت ها از ناتوانی ها و ترس های خود سخن بگویند و از توانایی ها و واقعیت های زندگی خویش آگاه شوند. این گونه بود که سولا نوشته شد؛ رمانی چنان زنده که نفس می کشد...»
باربارا شوپ، نویسنده، شاعر، مقاله نویس امریکایی، در سال 1947 در شهر هموند ایالت ایندیانا زاده شد. از دانشگاه ایندیانا مدرک کارشناسی گرفت و آن گاه به کار آموزگاری پرداخت. شوپ بیش تر برای قشر نوجوان و جوان داستان می نویسد. نگهبان شب (1982)، کاش این جا بودی (1994)، سرگردان در سازگاری (1997)، زن وفادار (1999)، دختر ورمیر (2003)، هرچه بخواهی (2009) و نغمة امریکایی (2012) از جمله آثار داستانی اوست.
مارگارت لاودِنمن، نویسنده امریکایی، در سال 1940 در آکسفرد می سی سی پی زاده شد. از دانشگاه می سی سی مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد گرفت. نخستین رمانش تلنباری از پس حادثه، در سال 1990 و سپس 1991 به چاپ رسید و نامزد دریافت جایزه پن/ فاکنر و جایزه پن/ همینگوی شد. دومین رومانش هر روز، در برابر چشمانت، در سال 2005 نشر یافت. در همین سال کتاب دیگری از او و باربارا شوپ اب عنوان مسائل داستان: داستان کوتاه نویسان امروز و فرایند آفرینشگری به چاپ رسید. از سال 1991 استاد زبان انگلیسی دانشگاه نیوهمشیر و از سال 1993 مدیر برنامة نگارش خلاقاه در این دانشگاه بوده است.
نشر نی، کتاب «اندیشه های نو در رمان نویسی» را در قالب 447 صفحه با شمارگان 500 نسخه منتشر کرده است، علاقه مندان می توانند این اثر را با قیمت 30 هزار تومان خریداری کنند.
