واقعیات برخورد با زندانیان در دهه 60

طاهره باقرزاده، عضو نادم سازمان منافقین، درباره  تبلیغات كاذب منافقین درباره برخورد با زندانیان در دهه 60، در نشست های توجیهی برای اعضا، می نویسد: «برای آشنا شدن با شرایط درون زندان و نحوه  بازجویی ها، گزارش های متعددی می خواندم.

طاهره باقرزاده، عضو نادم سازمان منافقین، درباره  تبلیغات كاذب منافقین درباره برخورد با زندانیان در دهه 60، در نشست های توجیهی برای اعضا، می نویسد:

در یكی از گزارش ها نوشته بود كه نظام برای گرفتن اطلاعات از زندانی، كودكان آنها را در حضورشان شكنجه می كند. با همین تصور و با آمادگی كامل نسبت به پذیرش این امر دستگیر شدم و انتظار داشتم كودك یك ساله ام را زیر فشار قرار دهند؛ اما برخلاف پندارم، از همان لحظه ی بازداشت، نه تنها آسیبی به او نرسید؛ بلكه حتی در جهت تأمین امكانات و نیازهای بهداشتی و غذایی وی، مرا یاری كردند.

«برای آشنا شدن با شرایط درون زندان و نحوه  بازجویی ها، گزارش های متعددی می خواندم. در یكی از گزارش ها نوشته بود كه نظام برای گرفتن اطلاعات از زندانی، كودكان آنها را در حضورشان شكنجه می كند. با همین تصور و با آمادگی كامل نسبت به پذیرش این امر دستگیر شدم و انتظار داشتم كودك یك ساله ام را زیر فشار قرار دهند؛ اما برخلاف پندارم، از همان لحظه ی بازداشت، نه تنها آسیبی به او نرسید؛ بلكه حتی در جهت تأمین امكانات و نیازهای بهداشتی و غذایی وی، مرا یاری كردند».

مریم آقازاده، عضو نادم دیگری از سازمان منافقین نیز درباره ی برخورد دادستان نظام جمهوری اسلامی با زندانیان وابسته به گروهك ها می گوید: «.... واقعاً از آقای لاجوردی یك وحشت به خصوصی داشتم؛ اما وقتی كه در حسینیه دیدم آقای لاجوردی چطور به حرف هایمان گوش می دهد و با ما حرف می زند و به عنوان یك مسئول مملكتی، برای من هوادار، مثل یك فرزند، ارزش قائل است، تأثیر مثبت زیادی رویم گذاشت. خودم در حسینیه  آقای لاجوردی را دیدم كه جارو می كرد و به ما گفت لطف كنید بروید آن طرف تا من زیر پایتان را جارو كنم...».

منبع: مرکز اسناد انقلاب اسلامی(برگرفته از كتاب "خاطرات و مبارزات شهید لاجوردی"!)