تبیان، دستیار زندگی
آن نیروی دفاعی که کشور را در همه¬ی این سال ها حفظ کرده، نیروی ایمان است....پیروزی و بقای انقلاب، در گرو حفظ ایمان است
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

رمزی برای پیروزی در بحران های زندگی

رهبر عزیز انقلاب، آیت الله خامنه ای(مد ظله العالی)، راز حیات انقلاب اسلامی و راز برومندی ایران عزیز را این گونه و با این جملات گشودند: "ناکامی استکبار جهانی در مقابل نظام اسلامی با وجود انبوه توطئه ها و شگردهای گوناگون که از روز اول علیه انقلاب به کار گرفتند جز با پشتوانه ایمان ممکن نبود...آن نیروی دفاعی که کشور را در همه این سال ها حفظ کرده، نیروی ایمان است...پیروزی و بقای انقلاب، در گرو حفظ ایمان است."(دیدار وزیر، معاونان و مدیران وزارت اطلاعات با رهبر انقلاب95/5/19)

فاطمه حسینی/کارشناس ارشد کلام اسلامی- بخش قرآن تبیان
دشواری، مشکلات

قرآن وقتی از سال های آغازین حکومت اسلامی پیامبر سخن می گوید و روزهای سخت  را شرح می دهد، باز از همان رمز طلایی یاد می کند؛ از  "ایمان". 
چه قائل به تکرار تاریخ باشیم و چه نباشیم، تاریخ انقلاب اسلامی ایران با تاریخ صدر اسلام، مشابهات زیادی دارد. قرآن در میان آیات روشنگرش، گوشه هایی از تاریخ اسلام را نیز بیان می کند؛ باز برای آن که در مسیر و جاده ی زندگی  ما، فانوس بگذارد و راهنمایی کند. 
در جنگ احد، روزهای سخت و عبرت آموزی بر مسلمانان می گذشت. این بار تجربه ی شیرین و غرور آفرین جنگ بدر، تکرار نشد. اما قرآن رمز پیروزی و راهکار برون رفت از بحران را در هر دو حالت، یک چیز می داند: "ایمان".

آن چیزی که انسان را نجات می دهد و به حرکت وا می دارد، همان معرفت ایمانی است... می دانید، آن بیانی که بر اثر نورانیّتِ ایمان در دل انسان به وجود می آید چقدر ارزشمند است! حالا چه آن را پدر و مادر به انسان بدهند، چه یک بزرگتر دیگر، چه یک حادثه که گاهی آن ایمان ناب را به انسان می بخشد که آن برای انسان، خیلی بیشتر به کار می آید، تا آن استدلال ها.

در یک مجموعه ی هفت آیه ای از سوره ی مبارکه ی آل عمران که ازجنگ بدر  و احد صحبت به میان است، سه بار واژه ی"مؤمنان" تکرار می شود: "وَ إِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِینَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ وَ اللَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ (121) إِذْ هَمَّتْ طائِفَتانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلا وَ اللَّهُ وَلِیُّهُما وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (122) وَ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (123) إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنینَ أَ لَنْ یَكْفِیَكُمْ أَنْ یُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلاثَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُنْزَلینَ (124) بَلى إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ یَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا یُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُسَوِّمینَ (125) وَ ما جَعَلَهُ اللَّهُ إِلاَّ بُشْرى لَكُمْ وَ لِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ وَ مَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزیزِ الْحَكیمِ (126) لِیَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِینَ كَفَرُوا أَوْ یَكْبِتَهُمْ فَیَنْقَلِبُوا خائِبِینَ (127)"
121- و (به یادآور) زمانى را كه صبحگاهان از میان خانواده خود براى انتخاب اردوگاه جنگ براى مؤمنان، بیرون رفتى، و خداوند شنوا و دانا است (گفتگوهاى مختلفى را كه در باره طرح جنگ گفته مى شد مى شنید و اندیشه هایى را كه بعضى در سر مى پرورانیدند مى دانست.)
122- (و نیز به یادآور) زمانى را كه دو طایفه از شما تصمیم گرفتند سستى نشان دهند (و از وسط راه باز گردند) و خداوند پشتیبان آنها بود (و به آنها كمك كرد كه از این فكر باز گردند) و افراد با ایمان  باید تنها بر خدا توكل كنند.
123- خداوند شما را در" بدر" یارى كرد (و بر دشمنان خطرناك پیروز شدید) در حالى كه شما (نسبت به آنها) ناتوان بودید پس از خدا بپرهیزید (و در برابر دشمن مخالفت فرمان پیامبر نكنید) تا شكر نعمت او را بجا آورده باشید.

124- در آن هنگام كه تو، به مومنان مى گفتى آیا كافى نیست پروردگارتان شما را به- سه هزار نفر از فرشتگان كه (از آسمان) فرود آیند یارى كند؟!
125- آرى (امروز هم) اگر استقامت و تقوا پیشه كنید- و دشمن به همین زودى به سراغ شما بیاید- خداوند شما را به پنج هزار نفر از فرشتگان كه نشانه هاى مخصوصى دارند مدد خواهد داد.
126- ولى اینها (همه) فقط براى بشارت و اطمینان خاطر شماست و گر نه پیروزى تنها از جانب خداوند تواناى حكیم است.
127- (این وعده را كه خدا به شما داده) براى این است كه قسمتى از پیكر لشكر كافران را قطع كند، یا آنها را با زور ذلت باز گرداند، تا مایوس و ناامید (به وطن خود) بازگردند.
تکرار سه باره ی واژه ی "مؤمنان"، در قالب سه مفهوم است:  اردوگاه جنگی برای مؤمنان، توکل دل های مؤمنان  به خدا، و نصرت و یاری خدا  برای مؤمنان.

در جنگ احد، روزهای سخت و عبرت آموزی بر مسلمانان می گذشت. این بار تجربه ی شیرین و غرور آفرین جنگ بدر، تکرار نشد. اما قرآن رمز پیروزی و راهکار برون رفت از بحران را در هر دو حالت، یک چیز می داند: "ایمان".

چه ایمانی رمز پیروزی مؤمنان است؟

رهبر انقلاب در جایی دیگر، از دو نوع معرفت سخن گفته اند: معرفت استدلالی و معرفت ایمانی. " معرفت استدلالی لازم است؛ اما آن چیزی که انسان را نجات می دهد و به حرکت وا می دارد، همان معرفت ایمانی است... می دانید، آن بیانی که بر اثر نورانیّتِ ایمان در دل انسان به وجود می آید چقدر ارزشمند است! حالا چه آن را پدر و مادر به انسان بدهند، چه یک بزرگتر دیگر، چه یک حادثه که گاهی آن ایمان ناب را به انسان می بخشد که آن برای انسان، خیلی بیشتر به کار می آید، تا آن استدلال ها. اگر چه آن استدلال ها حتماً لازم است؛ زیرا در آن ایمانی که گفتم، ممکن است گاهی وسوسه بشود، بعضی بیایند و خدشه کنند. انسان برای این که خودش را از آن وسوسه ها به جای امنی برساند، به آن استدلال احتیاج دارد. آن استدلال، مثل ستون و دیواری است که انسان به آن تکیه می دهد و خیالش آسوده است که جای وسوسه و دغدغه نیست؛ یعنی کسی نمی تواند در انسان، تردید ایجاد کند. اما آن چیزی که انسان را به کار می آید، به حرکت وادار می کند و در میدان های زندگی کمک می کند، همان اعتقادی است که از ایمان، از محبّت، از جاذبه و از شور و عشق، حاصل می شود." (گفت و شنود صمیمانه رهبر انقلاب با جمعی از جوانان و نوجوانان14/11/76)

نکته ی پایانی:

انقلاب اسلامی ایران، یک انقلاب استثنایی بود که از درون اسلام ناب محمدی نمو کرده بود. پس مکانیسم پیروزی و بقای آن هم، با مکانیسم پیروزی و بقای اسلام، هماهنگ است. آیات 7گانه ی بالا، پیروزی جبهه ی اسلام را در برابر جبهه ی کفر، در گرو ایمان و توکل به خدا و نصرت و کمک الهی می داند. 
بیانات حضرت امام خامنه ای مدظله العالی هم اشاره به همین حقیقت است. انقلاب ما و رویاروی آن با جهان استکبار، در حقیقت همان برخورد جبهه ی اسلام است با جبهه-ی کفر؛ پس جز این نیست که پیروزی در این صحنه ی نبرد، تنها با قدرت ایمان ممکن است و برای انقلابی ماندن در همه ی عرصه ها، باید ایمان و توکل را تقویت نمود.