شهریور سال ١٣٥٧ تبدیل تاریخ شاهنشاهی به هجری شمسی
از جمله اقدامات رژیم پهلوی در نیمه دهه 1350 ش كه در راستای توجه به بنیادهای باستانگرایی و به هدف دور شدن هرچه بیشتر از فرهنگ و تمدن اسلامی صورت عملی به خود می گرفت، تغییر مبدأ تاریخ ایران از هجری شمسی (از مبدأ هجرت پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد [ص]) به تاریخ مجعول و غیر قابل اعتنای شاهنشاهی بود.
٥ شهریور ١٣٥٧ ، جابه جایی تاریخ
از جمله اقدامات رژیم پهلوی در نیمه دهه 1350 ش كه در راستای توجه به بنیادهای باستانگرایی و به هدف دور شدن هرچه بیشتر از فرهنگ و تمدن اسلامی صورت عملی به خود می گرفت، تغییر مبدأ تاریخ ایران از هجری شمسی (از مبدأ هجرت پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد [ص]) به تاریخ مجعول و غیر قابل اعتنای شاهنشاهی بود. این اقدام كه در اوج قدرت استبدادی محمدرضا شاه و سرمستی كاذب او در شرایط افزایش چشمگیر (ولی سخت زودگذر) عایدات نفتی تحقق یافت از سوی آگاهان به امور در داخل و خارج از كشور با تمسخر و انتقاد فراوانی رو به رو شد.
و در حالی كه رژیم پهلوی خود را آماده برگزاری جشن پنجاهمین سالگرد شاهنشاهی دودمان پهلوی آماده می كرد، سال 1355 با مبدأ تاریخ شاهنشاهی 2535 آغاز شد و این تاریخ مجعول چنان تنظیم شده بود كه گویی سلطنت رضا شاه دقیقاً در سال 2500 شاهنشاهی پایان یافته و آخرین شاه پهلوی (محمدرضا شاه) حكومتش را از همان تاریخ شروع كرده است. آنچه بود در جلسه روز 24 اسفند 1354 كه این طرح صورت قانونی به خود گرفت نمایندگان زیر (از دو مجلس) به ایراد سخنرانیهای بس متملقانه و آزاردهنده از نقش رضا خان و فرزندش در توسعه و تعالی كشور و به اوج رسانیدن نظام شاهنشاهی در ایران پرداختند: جواد سعید (نایب رئیس مجلس شورای ملی)، عیسی صدیق (سناتور)، هولاكو رامبد (نماینده مجلس شورای ملی)، عماد تربتی (سناتور)، مصطفی الموتی (نماینده مجلس شورای ملی)، شوكت ملك جهانبانی (سناتور)، مهین دخت صنیع (نماینده مجلس شورای ملی)، امیرعباس هویدا (نخست وزیر و دبیركل حزب رستاخیز)، محمدعلی علامه وحیدی (سناتور)، و داریوش همایون.
اما چنانكه آگاهان به امور پیش بینی می كردند و تحولات آتی هم نشان داد دوران غرور توأم با خشونت و حماقت رژیم پهلوی دیری نپایید و به رغم تمام تلاشهای گسترده و سرمایه گذاریهای گزاف تاریخ مجعول شاهنشاهی در عرصه كشور در میان مردم ایران زمین جایی بیدا نكرد و بلكه خود به عاملی دیگر در ایجاد شكاف و فاصله گسترده تر میان حكومت و مردم كشور مبدل شد و هنگامی كه تحركات انقلابی مردم ایران سخت اركان حكومت را متزلزل ساخته بود جعفر شریف امامی كه در 5 شهریور 1357 در مقام نخست وزیر جایگزین جمشید آموزگار شده بود به هدف فرونشاندن و كاستن از دامنه مخالفتهای انقلابی، در همان نخستین روز صدارت، تاریخ مجعول شاهنشاهی را ملغی اعلام نموده بار دیگر تاریخ هجری شمسی را مبدأ تاریخ و تقویم ایران قرار داد.
منبع: مرکز اسناد انقلاب اسلامی
