تاریخچه تحصیلات آکادمیک درباره ازدواج در آمریکا

آموزش مسائل مربوط به ازدواج در آمریکا در ابتدا به عنوان راهی برای بررسی مسائل جنسی زنان آغاز شد. استفانی کونتز رئیس شورای خانواده معاصر (یک موسسه مردم نهاد و تحقیقاتی آمریکایی درباره خانواده های آمریکایی) و نویسنده کتاب "ازدواج، یک تاریخ" در این باره می گوید: "آموزش ازدواج صدها سال با هدف گذاری بر روی زنان رواج داشته است. برای سال ها تصور می شد که این وظیفه زنان است که ازدواج و زندگی متأهلی را ادامه دهد".

در طول دهه 1920 و 1930 ترس از آزارهای جنسی و آینده تأهل بسیاری از طرفداران علم به نژادی (علم اصلاح نژاد انسان) همچون "پل پاپنو" را بر آن داشت تا نسبت به مشاوره های ازدواج حساس شوند. پل پاپنو خود در این باره چنین می نویسد:"اگر ما می خواهیم اوضاع جمعیت را بهبود بخشیم، نباید ازدواج را از افرادی که شایسته آن هستند سلب کنیم، بلکه باید کاری کنیم آن ها بتوانند ازدواج کنند".

رشته های دانشگاهی مرتبط با ازدواج در طول سال های بعد از جنگ جهانی دوم و درست زمانی که نرخ ازدواج بسیار بالا بوده و زنان تشویق می شدند که خانه دارانی شاد باشند، محبوب تر شد. کونتز در این باره چنین توضیح می دهد: "در آن زمان آموزش درباره ازدواج با تأکید بر کلیشه های جنسیتی، نژادی، عقاید طبقاتی درباره وضعیت های تأهل ایده آل پیش می رفت. عقلانیت حاکم در آن زمان این گونه بود که تنها راه داشتن یک ازدواج موفق آن است که زن آن دسته از آرزوهایش که حس برتری جویی مرد را تضعیف می کند را رها کرده و به خواسته های شوهرش اولویت بدهد". به عنوان مثال کالج مهندسی دانشگاه نیویورک "جوایز همسر خوب" را به زنانی اعطا می کرد که شوهران خود را بر خود مقدم دانسته و با فراهم کردن آرامش و امنیت خاطر برای همسران خود باعث تمرکز حواس آن ها در درس ها می شدند.

طرح ازدواج سالم و موافقت نمایندگان با آن

موج دیگری در زمینه علاقه به تداوم تحصیلات آکادمیک درباره ازدواج حدود یک دهه قبل اتفاق افتاد. زمانی که دولت جورج بوش ابتکاری را با عنوان "طرح ازدواج سالم" برای بهبود اوضاع ازدواج مطرح کرد و با موافقت نمایندگان کنگره در هر دو حزب مواجه شد.

هر چند این طرح نیز با انتقاداتی روبه رو بود. متیو جانسون مدیر آزمایشگاه مطالعات ازدواج و خانواده در دانشگاه بینگهمتون در نیویورک در این باره چنین می گوید: "ما نمی دانستیم که آیا ادبیات علمی  موجود درباره ازدواج ، در مورد خانواده های با درآمد کم نیز کاربرد دارد یا خیر؟؛ چراکه بیشتر آن ها برای خانواده های متوسط جامعه در نظر گرفته شده بودند. برخی در جوامع علمی  و دانشگاهی تلاش می کردند این گونه نشان دهند که صرف بودجه برای آموزش ازدواج زوج های کم درآمد خروجی لازم را نداشته باشد، اما صدای ما توسط کسانی که احساس می کردند این کار ارزش ریسک کردن را دارد شنیده شد".

کلاس های آموزش ازدواج برای دانش آموزان دبیرستانی

این روزها کلاس های آموزش ازدواج بیشتر بر روی دانش آموزان دبیرستانی و به عنوان کلاس های اقتصاد و یا سلامت در خانه هدف گذاری شده است؛ این که دانش آموزان بیاموزند چگونه ساختار خانواده بر ایجاد یک فرزند خوب می تواند موثر باشد، این که روابط پایه ای و مهارت های ارتباطی درست را یاد بگیرند یا حتی توانایی این را پیدا کنند که حداقل برای 24 ساعت از یک نوزاد نگه داری کنند.

"ازدواج 101" و آموزش خودشناسی برای دستیابی به رابطه صحیح خانوادگی
"ازدواج 101" دانشگاه نورث وسترن در میان رشته های دانشگاه های هم طراز بسیار منحصر به فرد است؛ چراکه به طور مفهومی  و مستقیم بر روی یادگیری های تجربی و خودشناسی برای تمرین حقیقی آموزش عشق ورزیدن و رابطه صحیح خانوادگی متمرکز شده است.

خانم سولومون در این باره می گوید: "درحالی که فرهنگ عامه غالباً عشق را به عنوان امری تصادفی و شانسی جلوه می دهد، آموختن این که چگونه به درستی عاشق کسی باشیم، مربوط به احساسات نیست".

دانشجویان در این کلاس ها چه می آموزند؟

خودشناسی نخستین گام برای داشتن یک رابطه خوب است
سولومون در این باره می گوید: "ساختار این رشته بر اساس تصحیح یک سوءتعبیر است. برای این که ازدواج کارکرد خوبی داشته باشد، شما باید شخص درست و مورد نظر باشید. پیام ما شاید به نحوی مغایر با فرهنگ رایج باشد. تمرکز ما بر این است که آیا شما خود شخص درست و مورد نظر برای ازدواج هستید یا خیر؟ از آن جاکه ما در این کلاس ها با جوانان 19-20 و 21 ساله روبه رو هستیم، بهترین کار این است که به آن ها کمک کنیم درک کنند خود چه کسی هستند؟ کجا هستند؟ از کجا آمده اند؟...؛ که اگر پاسخ این ها را بدانند به مرحله ای رسیده اند که می توانند شخص دیگری را در زندگی خود وارد کنند.

بحران های خانوادگی اجتناب ناپذیر هستند، اما می توان آموخت که چگونه با آن ها مواجه شویم
اساتید این رشته بر این باورند که خودشناسی و خودکاوی بدون دانستن این که فرد از کجا آمده، غیرممکن است. سولومون می گوید: "دانستن گذشته و این که در چه خانواده ای رشد کرده اید، به شما کمک می کند بفهمید در حال حاضر چه جور انسانی هستید و چه ارزش هایی دارید"؟ برای این که دانشجویان متوجه شوند چه چیزهایی نگاه آنها نسبت به عشق را ساخته و پرداخته می کنید، اساتید دانشگاه از آنها خواستند تا با والدین خود درباره روابطشان مصاحبه کنند.

به دانشجویان می آموزیم خود را قربانی ندانند

هنگامی  که شما دقیقاً می دانید که چرا رفتاری را انجام داده اید، بهتر با بحران ها - بحران هایی که در هر رابطه طولانی مدت قطعاً بروز می کنند- مواجه خواهید شد. این گونه است که خودآگاهی و خودشناسی به شما کمک می کند از رفتارهایی که طرف مقابل تان را در موضع دفاعی قرار می دهد، اجتناب کنید. اساتید این رشته به دانشجویان می آموزند سرزنش کردن، ساده انگاری های مبالغه آمیز و این که همواره خود را به عنوان یک قربانی در رابطه با طرف مقابل فرض کنند، جزو خصوصیات زوج های ناشاد بوده و منجر به ازدواج های شکست خورده می شود.

همچنین در این کلاس ها به دانشجویان می آموزند به جای این که بحران ها را به نحوی که حتماً باید در آن یک نفر برنده و یک نفر بازنده باشد، ببینند، بتوانند آن را موقعیتی فرض کنند که به آنها کمک می کند به عنوان دو انسان دوشادوش یکدیگر ایستاده و با مشکلات مواجه شوند.

یک ازدواج موفق نیازمند داشتن مهارت است

بی شک اصلی ترین مسأله در این رشته این است که پرورش روابط خوب، نیازمند مهارت است. عشق، مفهومی  رمانتیک است و اگر بخواهیم درباره مهارت سازی و مهارت های ارتباطی صحبت کنیم، شاید کمی  غیررمانتیک به نظر برسد، اما این مسأله واقعاً مهم است. یکی از اسطوره های محبوب فرهنگ ما درباره ازدواج این است که باید ازدواج را ساده بگیریم، اما واقعیت آن است که بیشتر ما مهارت های لازم برای ازدواج را نداریم. به همین دلیل است که در کلاس های "ازدواج 101" علاوه بر مصاحبه با والدین، لازم است دانشجویان مصاحبه هایی با زوج های پیر و جوان در سنین متفاوت انجام داده و با کنکاش درباره پاسخ سوالات تخصصی هدفمند، بتوانند منطق درست و صحیحی بین مطالب تئوری آموخته شده در کلاس ها و واقعیت های زندگی این زوج ها پیدا کنند.

شما و همسرتان نیازمند رسیدن به یک جهان بینی مشترک هستید

علی رغم اهمیت تعامل مناسب، باز هم بهترین تعامل ها نمی توانند به زوج هایی که دنیا را کاملاً متفاوت از یکدیگر می بینند، کمک کنند. یکی از متونی که در این رشته تدریس می شود کتاب "آیا عشق ما مستدام خواهد بود؟" نوشته سام  هامبرگ است. هامبرگ در کتاب خود چنین می نویسد :"برای این که مردم در ازدواج خود شاد باشند، نه تنها باید حرف طرف مقابل را بفهمند، بلکه باید تجربه ای که پشت کلمات او نهفته است را نیز به درستی درک کنند".
اساتید این رشته به دانشجویان خود می آموزند که درصورتی که بدانند در زندگی چه چیزی برایشان مهم است، چه ارزش هایی را لحاظ می کنند، در مسائل روزمره زندگی چه اموری برایشان اهمیت دارد و اولویت های جنسی شان چه چیزهایی است؟ و در کل اگر بدانند "چه کسی هستند؟"، آن گاه مطمئناً در موقعیت بهتری خواهند بود که درک کنند با چه کسی جهان بینی مشترکی دارند.
ازدواج برای خود دنیایی دارد؛ لذا از نگرش و جهان بینی خاص خود برخوردار است. جهان بینی، زیربنای ایدئولوژی زندگی مشترک است. لذا هرچه جهان بینی قوی تر باشد سختی ها و ناملایمات زندگی مشترک قابل تحمل تر است.
به عنوان نمونه اگر جهان بینی و افق دید در ازدواج و تشکیل خانواده صرفا پاسخگویی به نیازهای جنسی باشد بعد از مدت کوتاهی با رفع عطش جنسی و پیش آمد اختلافات فی مابین و انواع مشکلات زندگی مشترک، این زیربنای ضعیفِ تضعیف شده، چقدر می تواند حافظ زندگی مشترک باشد؟
و یا اگر تعریف ما از زندگی موفق، زندگی منهای اختلاف باشد! تا چند اختلاف می تواند به دوام خود ادامه دهد؟ در صورتی که با فهم درست و هدف گذاری و تعاریف درست می توان از نگاهی واقع بینانه برخوردار شد و زندگی را بر پایه محکم واقعیات بنا کرد.

برای اطلاع از طرح همسان گزینی تبیان اینجا کلیک کنید

منابع: مهرخانه، ندای اصفهان