28 مرداد را مصدق به وجود آورد!

همواره براین باور بوده ام که تاریخ نهضت ملی ایران به سان بسیاری وقایع دیگر،به گونه ای ناقص وتحریف آلود به رشته تحریر در آمده واین رشته تا به امروز ،سر به درازا داشته است.

اشاراتی پیرامون برخی مکشوفات جدید!! درباره رویداد28 مرداد1332

نگارنده دراین یادداشت برآن است که در سالروز رویداد 28 مرداد1332،به یکی از نمونه های جدید وروزآمد!!این گونه از تاریخ نگاری، اشارتی داشته باشد:

در کتاب «پرواز در ظلمت» نوشته آقای حمید شوکت صفحه 220،آمده است:« هنگامی که مصدق در مقام نخست وزیری برگزاری همه پرسی و از میان برداشتن مجلس را تدارک می دیدید، زیرک زاده در سرمقاله ای با عنوان :رفراندوم یگانه راه حل مشکلات نهضت ملی ایران است! در باره ضرورت انحلال مجلس هفدهم نوشت: مجلس هفدهم در دوران استقرار دولتی که سرگرم مبارزه با اجنبی بود،با آن ناسازگاری کرد و اقدامات دولت را به وسایل مختلف خنثی می ساخت. آنهایی که در مجلس هفدهم با نهضت ملی ایران ستیزه و در راه عملیات رهبر نهضت مشکلاتی ایجاد می کردند، به منویات مردمی که به اسم آنها به مجلس آمده بودند، خیانت می کردند و راهی مخالف راهی که باید می پیمودند... بنابراین عملیاتشان جز کارشکنی در راه نهضت ملی ایران و انحراف در مأموریتی که ملت ایران به آنها داده بودند نیست و هر وقت مجلسی به چنین صورتی در آمد باید منحل(!) شود!وبااین استدلال مجلس هفدم از سرراه دکتر مصدق برداشته شد»

سه روز بعد از انتشار این سرمقاله، مصدق در 12 مرداد سال 1332 با برگزاری رفراندومی به غایت ضد دموکراتیک که در تاریخ مشروطیت بی سابقه بود، به مجلس پشت کرد و این کانون حمایت مردم را از سر راه برداشت. این بار در گفتار کارگزاران جبهه ملی، در مقوله حرمت و نظارت قانون و جایگاه مجلس در نظام مشروطیت به این اعتبار که «قانون برای ملت است و نه ملت برای قانون» نشانی نبود، اما چه باک که مدعیان ملیت، در فضایی که تهدید و ارعاب حکم می راند، انتخابی دیگر کرده بودند. انتخابی که به رغم هشدار برخی از یاران مصدق کمترین، تزلزلی در فرمان «پیشوا» برای برچیدن مجلس پدیدار نمی کرد.

سازمان جوانان حزب ایران به ریاست شاپور بختیار نوشت: «رفراندوم بی رحمانه ترین و شجاعانه ترین حربه ملی و دموکراسی است رفراندوم نشان می دهد ساتور اراده عمومی همیشه حاضر و آماده برای قطع دست های آلوده و خیانتکار بود و هر دستی بخواهد به مقدسات و دموکراسی تجاوز کند و تحت عنوان نماینده مجلس علیه مردم دسیسه کند، این ساتور بی رحمانه آن دست های آلوده و خیانت کار را قطع و دور خواهد ساخت!» مهندس حسیبی نیز در میتینگ میدان بهارستان گفت: «آیت الله، آیت الله نمی شناسیم!!»

به راستی باید بر ملتی ترحم آورد که رهبران و روشنفکرانشان می گفتند:« این راه به جهنم می رود، ولی ما تا جهنم با شما خواهیم آمد!!!»ولی رهبرانی که از نام خود گذشتند و گفتند: با انجام رفراندوم قدرت به شاه می رسد و مصدق را خلع خواهد کرد، خانه شان سنگ باران شدند، این لکه ننگی است که با هیچ آبی از دامان مصدق و انصار او پاک نمی شود!

یاران پیشوا،سیمای شجاعان را آلوده کردندومبارزان دیرپای نهضت را«سرباز خطاکار»،« قاتل» و «انگلیسی» قلمدادکردند. به قول کیانوری، کاشانی را پول سیاه کردند! و روشنفکران نفهمیدند مجسمه را پایین کشیدن ،سبب تحریک وبهانه جویی دربار خواهد شد.

صحبت از آزادی کردند،اما منِ بی گناه رابه هنگام رفراندوم، به زندان انداختند و شماره قاتلی به سینه ام آویختند و یار و مرید کاشانی را کشتند و برایش مجلس ختم ساختند و با وجود پلیس زیاد و در صد متری منزل کاشانی، جلوی مهاجمین را نگرفتند و یک نفر از کلوخ اندازان را توقیف نکردند!

بعد از رفراندوم، نصیری نامه عزل مصدق را به منزل او برد و بعد از ساعت ها معطلی، به خاطر اینکه مبادا مخبرین جراید و خبرگزاری ها از محتوای نامه از او بپرسند، او را به زندان انداختند و بلوای خودساخته را کودتا خواندند! مصدق به سفیر امریکا- که هنگام حضورم نزد مصدق، به دیدار وی آمده بود- دو مرتبه دروغ گفت! در پاسخ به هندرسن که: آیا راست است که شما عزل شده اید؟آن حاشا کرد و عمده افراد کابینه اش، از عزل او باخبر نشدند! کسی که در هر حادثه ای غش می کند، روز 28 مرداد از چند نردبام و دیوار و کرسی بالا و پایین پرید تا بالاخره ریاست دولت را با هو و جنجال، به فضل الله زاهدی تحویل داد. هنوز به کاشانی ایراد می گیرند که: چرا زاهدی را در مجلس پناه داد، ولی آیا روشنفکران ما آن قدر بی  اطلاع هستند که نمی دانند مصدقی ها در مجلس هفدم، رأی به ریاست دوم کاشانی ندادند و معظمی را رئیس مجلس کردند! سنجابی با افتخار در خاطراتش می نویسد: معظمی با اشاره مصدق، زاهدی را با ماشین ریاست مجلس ،از مجلس خارج کرد به پناهگاهش می برد و هیچ کدام از سنگ پراکن های منزل کاشانی، زاغ سیاه ماشین حامل زاهدی را نمی  زنند و از همه خیانت بارتر که مصدق به ستاد ارتش می نویسد: از فرار!! زاهدی جلوگیری کند، وگرنه عقوبت دارد!! یعنی از ایران نرود و در ایران بماند تا جانشین آقای مصدق شود!!

بیچاره این ملت که باید سالها با دروغ و دغل زندگی کند.

همه از دست غیر می نالند

سعدی از دست خویشتن فریاد