ژاپن، پیشتاز نوآوری در معماری معاصر

تأمین سکونتگاه جدید برای بشر، چیزی فراتر از برپایی خانه های مدرن است. انسان تنها در خانه اش «سکنی نمی گزیند»؛ او در کنار همشهری هایش در موسسات عمومی و فضاهای شهری نیز زندگی می کند. از این رو برای تجربه تعلق و مشارکت، شناسایی وسیع و گسترده امری ضروری است. هدف از این شناسایی ویژگی مکان است، که با ساختارهای طبیعی و همچنین مصنوعی تعیین می شود.
بنابراین هدف غایی معماری، خلق و محافظت از مکان است پس معماری تنها مسئله چگونه و چه نیست، بلکه مسئله کجا نیز هست. بنابراین، مسئله نهایی این است که معماری در خلق مکان های رضایت بخش برای شیوه جدید زندگی موفق بوده است یا نه. با وجود این ، مکان مدرن مکانی است که هویت خاص خود را دارد. البته در عین حال، مکان باید دارای نوعی آشکارگی یا فراخی واقعی باشد که حضور همزمان «مکانهای بیشمار» را نشان دهد.
جنبش مدرن مدت ها پیش نیاز به عظمت و منطقه گرایی جدید، یعنی نیاز به فرم های نمادین جدید، را تشخیص داد. یکی از کشورهایی که در دستیابی به این مهم پیشرو بوده، کشور ژاپن است.
امروزه سبک معماری مدرن ژاپن در طراحی و معماری ساختمان های جدید نقش مهمی را ایفا می کند و برترین شرکت های معماری جهان را به چالش کشیده است. در سبک معماری ژاپن محدودیتی وجود ندارد، ساختمان هایی مدرن را حتی در کوچک ترین سایت ها را طراحی می کنند در حالی که سازه ای بسیار پایدار در برابر شرایط زلزله خیز کشور ژاپن دارند.
از قرن نوزدهم به بعد ژاپن بسیاری از نشانه های معماری غربی، مدرن و پست مدرن را در طرح های سنتی ژاپنی ادغام کرده و امروز در تکنولوژی و طراحی معماری پیشرو است.
حضور مدرنیته و به تبع آن معماری مدرن در اقصی نقاط دنیا، به دلیل چالش با سنت ها و الگوهای گذشته همواره تأثیری بنیادی در معماری کشورهای مختلف دنیا داشته است. در این میان ژاپن در تلفیق الگوهای بومی با فناوری های پیشرفته و نوین کشوری موفق محسوب می شود.