تبیان، دستیار زندگی
در ماه دسامبر یک عنوان جدید به رمان های نوشته شده توسط دیکتاتور ها اضافه خواهد شد. کتاب صدام حسین که ناشران آن را ترکیبی از «بازی تاج و تخت» و «خانهٔ پوشالی» می نامند پیش از کریسمس وارد بازار می شود تا در بازار داغ فروش کتاب پیش از آغاز تعطیلات رقابت کند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

«بازی تاج و تخت» و «خانه پوشالی» در رمان صدام

در ماه دسامبر یک عنوان جدید به رمان های نوشته شده توسط دیکتاتور ها اضافه خواهد شد. کتاب صدام حسین که ناشران آن را ترکیبی از «بازی تاج و تخت» و «خانه ی پوشالی» می نامند پیش از کریسمس وارد بازار می شود تا در بازار داغ فروش کتاب پیش از آغاز تعطیلات رقابت کند.

بخش تاریخ ایران و جهان تبیان
بازی تاج و تخت» و «خانه پوشالی» در رمان صدام

داستان هایی که دیکتاتورهای بزرگ نوشتند

انتشارات هِسپِروس این هفته اعلام کرد که هنوز معادلی برای ترجمه ی انگلیسی این رمان که در سال 2002 یا 2003 نوشته شده است، انتخاب نکرده ولی عنوان عربی کتاب «اهریمنان، دور شوید!» است.

رمان از آنجایی به «بازی تاج و تخت» شباهت می یابد که جنگاوری را در پیش زمینه ی تاریخی قرار می دهد. این کتاب داستان قبیله ای را روایت می کند که سال ها پیش در ساحل رود فرات مستقر بودند و همواره مورد هجوم قرار می گرفتند؛ اما بخش سیاسی داستان به آنجایی مربوط می شود که یک نجیب زاده ی عرب بر دشمنان فائق می آید؛ دشمنانی که به وضوح نمادی از اسرائیل و آمریکا هستند. (دو برج نیز وجود دارند که به نظر می رسد نمادی از برج های مرکز تجارت جهانی باشند.)

صدام چهار رمان نوشته است. مشهور ترین آن داستان زبیبه و شاه است، قهرمان زن داستان (عراق) از چنگ همسر شیاد و فاسدش (آمریکا) فرار می کند و عاشق پادشاه خشن ولی در عین حال پرعاطفه (نویسنده) می شود.

در میان دیکتاتورهای مولف، صدام نویسنده ای پرکار به حساب می آید ولی بی رقیب نیست. کلنل قذافی نیز داستان های کوتاهی منتشر کرده که در انگلیسی با نام «فرار به جهنم» گردآوری شدند.

علاقه ی صدام به استفاده از تمثیل های ملی گرایانه در همتایانش از کره? شمالی نیز به چشم می خورد. رهبران اسبق کره ی شمالی کیم ایل سونگ (1994-1948) و کیم جونگ ایل (2011-1994) هر دو مولف داستان های کودکان بودند و در این قصه ها به صورت نمادین از یک ملت کمونیست منزوی سخن می گفتند که بر دشمنانش پیروز می شد؛ در داستان های کیم جونگ ایل کودکان موفق می شدند روستایشان را از چنگ دیو ها نجات دهند. کیم ایل سونگ نیز قصه ی پروانه ای را روایت می کرد که اجازه نمی داد یک بچه خروس (آمریکا) باقی حیوانات را آزار دهد.

به نظر می رسد که با مرگ صدام حسین، معمر قذافی و کیم جونگ ایل دوران دیکتاتورهای مولف به سر آمده باشد اما یک رهبر خودکامه دیگر هست که یک رمان را در کارنامه ی خود دارد. صفر مراد نیازف رئیس جمهور پیشین ترکمنستان تدریس کتاب روحنامه - ترکیبی از خاطرات شخصی، تاریخ و نصایح معنوی - را در مدارس اجباری کرد. جانشین او قربان قلی بردی محمداف است که شخصیت عجیب و مکتب فکری خاص خود را دارد (در غرب او را به دلیل دعوت از جنیفر لوپز برای شرکت در مراسم جشن تولدش و یا افتادن از روی اسب حین اجرای مراسم می شناسند.) او یک نویسنده ی بیش فعال است. محمداف در سال 2013 زندگینامه ی خود را با عنوان «پرندگان خوشبختی» به نگارش درآورد و در آن از پدرش یاد کرد و «درس های زندگی فوق العاده ای که در کودکی از او آموخت.»

آنچه که حاکمان نویسنده در چند دهه? اخیر را از پیشینیان متمایز می سازد این است که آن ها در زمانی که در راس امور قرار داشتند، کتاب ها را تالیف کرده اند. (در مورد صدام حسین، کتاب زمانی نگاشته شد که حمله ی آمریکا در شرف وقوع بود.) اما پیشینیان آن ها در ابتدای جوانی به حیطه ی تالیف قدم نهادند. ناپلئون در 26 سالگی رمان «کلیسون و اوژنی» را نوشت؛ تراژدی عاشقانه ای از عشق نافرجام یک سرباز جوان (که در سال 2009 به زبان انگلیسی ترجمه شد).

رمان موسولینی «معشوقه ی کاردینال» که داستان آن در قرن 17 به وقوع می پیوست به صورت پاورقی در یک روزنامه سوسیالیستی در سال 1909 به چاپ می رسید و 20 سال بعد زمانی که «ایل دوچه» قدرت را در دست داشت به صورت رمان منتشر شد.


منبع:سایت تاریخ ایرانی(گاردین)