قیام و ظهور؛ یک واقعیت یا حوادثی مستقل و متفاوت؟!
تبیان به نقل از گزارش خبرگزاری شبستان، «تفاوت میان ظهور و قیام» عنوان مطلبی است که حجت الاسلام خدامراد سلیمیان، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در کانال تلگرامی خود منتشر کرده است که در ذیل مرور می شود:
در برخی روایات، «ظهور» و «قیام» در یک مفهوم به کار رفته است و این خود سبب شده تا افرادی، هر دو را در یك معنا به كار برند. اما از برخی روایات به دست می‌آید كه ظهور می‌تواند با قیام، متفاوت باشد و قیام، مرحله‌ای است که پس از ظهور رخ می‌دهد.
دیدگاه نگارنده
1. اگرچه از برخی روایات و سخنان برخی از بزرگان، یگانگی ظهور و قیام استفاده می شود، اما برخی روایات نیز قیام را رخدادی پس از ظهور دانسته است.
2. با متفاوت دانستن ظهور با قیام می توان بین روایاتی که زمان های گوناگونی را برای ظهور و قیام بیان کرده جمع کرد؛ به این بیان که برخی روایات به زمان ظهور و برخی به زمان قیام اشاره کرده است.
3. متفاوت دانستن ظهور با قیام، با آموزه های دینی و منطق اهل بیت علیهم السلام سازگاری بیشتری دارد، چرا که یکی دانستن ظهور با قیام بدین معنا است که حضرت حجت(عج) همین که ظهور کردند قیام جهانی خود را آغاز می کنند، در حالی که با توجه به جهانی‌بودن قیام، این دگرگونی بزرگ، نیاز به زمینه‌ها و مقدماتی دارد؛ از جمله اینکه مردم با دقت و انتخاب خود، حضرت(عج) را بپذیرند و نه از ترس شمشیر.
4. اگر چه فراهم شدن یاران خاص(313 نفر) از شرایط ظهور دانسته شده، اما در برخی روایات، گردآمدن یاوران برای کمک در آن قیام جهانی پس از ظهور دانسته شده است؛ چه اینکه در روایات گفته نشده به طور لزوم، همه یاوران حضرت مهدی(عج) پیش از ظهور، شرایط یاری حضرت(عج) را به دست می آورند.
بنابراین، دست کم این که قیام، متفاوت از امر ظهور و متأخر بر آن است، دور از ذهن نخواهد بود.
برای مطالعه کامل به کتاب «نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی علیه السلام» مراجعه کنید.
