تبیان، دستیار زندگی
میر سعید قاضی به بیان تجربه خود در کلاس های روابط عمومی پرداخت و گفت: من سال ها در کلاس های روابط عمومی درس داده ام و حداقل پنج شش جلد کتاب آموزشی در این زمینه نوشته ام و می دانم متأسفانه بین آنچه در کلاس ها درس داده می شود و آنچه اجرا می شود، فاصله زیادی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

برقراری آشتی بین بخش علمی و عملی روابط عمومی

میر سعید قاضی به بیان تجربه خود در کلاس های روابط عمومی پرداخت و گفت: من سال ها در کلاس های روابط عمومی درس داده ام و حداقل پنج شش جلد کتاب آموزشی در این زمینه نوشته ام و می دانم متأسفانه بین آنچه در کلاس ها درس داده می شود و آنچه اجرا می شود، فاصله زیادی است. بنابراین بخش عملی و اجرای آن دشوارتر است.

هومن بهلولی- روابط عمومی

علی میر سعید قاضی

به گزارش  روابط عمومی، سخنران دیگر نشست «روابط عمومی؛ علم تا عمل» علی میر سعید قاضی، مدرس روابط عمومی بود که با بیان داستانی به اهمیت روابط عمومی اشاره کرد و گفت: در یکی از کلاس های روابط عمومی در آمریکا با شروع ترم جدید یکی از دانشجوها با پوششی شبیه گونی وارد کلاس شد. به گونه ای که فقط یک سوراخ داشت و معلوم نبود چه کسی در داخل این پوشش است. کسی هم نمی توانست به او تذکر دهد. با شروع کلاس، استاد از همه دانشجوها خواست تا خود را معرفی کنند، همه خود را معرفی کردند تا رسید به این فرد. او بلند شد و بدون این که چیزی بگوید نشست .
او ادامه داد: وضعیت مبهمی در کلاس ایجادشده بود و برای همه سوال بود در زیر این پوشش چه کسی است. استاد نمی توانست کسی را مجبور کند. بعد از مدتی استاد شروع به تدریس کرد ولی کسی به سخنان استاد توجهی نمی کرد و توجه همه به این فرد بود. وقتی استاد به دانشجوها اعتراض کرد، گفتند که برای ما سوال است این فرد کیست، چرا با این پوشش کلاس آمده است و اصلاً مرد است یا زن؟ به همین خاطر استاد دوباره از این فرد خواست تا بلند شود و خود را معرفی کند. این فرد دوباره ایستاد و بدون این که حرفی بزند نشست. تا نیمه های ترم این وضعیت هرروز تکرار می شد و این فرد شناسایی نشد. بعد از امتحان نیم ترم، میانگین نمره این کلاس کمتر از کلاسی بود که دانشجوها همدیگر را می شناختند .
میر سعید قاضی نتیجه گیری کرد: استاد متوجه شد بی اطلاعاتی، مجهول بودن و معرفی نکردن باعث ایجاد سوءظن می شود. به عبارتی استاد با این فرد گونی پوش می خواست به دانشجوها نشان بدهد که سازمان ها در یک جامعه مثل انسان ها هستند و باید حرف بزنند و ایده ها و احساسشان را بیان، و سعی کنند با مردم ارتباط داشته باشند. وقتی همه این مسائل باعث شفافیت می  شود که سوءظن جای خود را به تفاهم دهد و بستری برای همکاری و هماهنگی ایجاد شود و درنتیجه مخاطبِ خود را آگاه کنند. هرچه این ارتباط کمتر باشد، همانند این فرد گونی پوش احساس بدی به وجود می آید که سبب ایجاد سوءظن می شود و همکاری و هماهنگی از بین می رود و این فلسفه وجود روابط عمومی برای یک سازمان است .
روابط عمومی مثل چشم سازمان است
این مدرس روابط عمومی گفت: روابط عمومی مثل چشم سازمان است که باید مخاطب و جامعه را ببیند و تحلیل کند و راهکار ارائه دهد. شفافیت یک عنصر اصلی است و باید دیوارهای سازمان شیشه ای باشند و آن سوی سازمان قابل رویت باشد تا مردم بتوانند سازمان را و در مقابل سازمان هم مردم را ببیند .
فاصله گرفتن علم و عمل در شرایط اجتماعی سخت
او با اشاره به عنوان نشست به ارتباط علم و عمل پرداخت و گفت: هر چه شرایط اجتماعی سخت تر باشد فاصله علم و عمل بیشتر است. سازمان ملل متحد در سال 1945 برای حفظ و برقراری صلح و امنیت جهانی و برقراری ارتباط بین کشورهایی تشکیل شد که در چنگال قدرت های بزرگ گرفتارشده اند. منشور این سازمان که قبلاً نوشته شده و به اطلاع افکار عمومی رسیده بود، یک منشور آرمانی بود. وقتی می خواستند دبیر کل انتخاب کنند، مردم جهان بر این باور بودند که دبیر کل می تواند کل آن منشور را در دنیا پیاده کند .
میر سعید قاضی ادامه داد: در اولین جلسه سازمان ملل در اکتبر سال 1945 وقتی وزیر امور خارجه نروژ آقای تریگوه لی به عنوان دبیر کل سازمان ملل انتخاب شد، یک پروفسور بلژیکی نویسنده کتاب هایی با موضوع روابط بین الملل به عنوان رئیس سنی مجمع عمومی به او گفت، قبل از شروع سخنانتان باید بگویم: سازمان ملل محل آرمان ها، آرزوها و اهدافی نیست که در منشور سازمان آمده است. این اهداف خیلی دوردست هستند و ممکن است ما در دو قرن آینده به آن ها نرسیم. ابزار کار شما واقعیت است و شما با واقعیت های موجود باید در جهت اهداف سازمان ملل حرکت کنید و اگر با واقعیت ها آشتی نداشته باشید و نتوانید آن ها را تشخیص بدهید و بشناسید در همان مراحل اول شکست خواهید خورد .
برقراری آشتی بین بخش علمی و عملی روابط عمومی
به گزارش شفقنا رسانه، میر سعید قاضی در ادامه سخنان خود به بیان تجربه خود در کلاس های روابط عمومی پرداخت و گفت: من سال ها در کلاس های روابط عمومی درس داده ام و حداقل پنج شش جلد کتاب آموزشی در این زمینه نوشته ام و می دانم متأسفانه بین آنچه در کلاس ها درس داده می شود و آنچه اجرا می شود، فاصله زیادی است. بنابراین بخش عملی و اجرای آن دشوارتر است
او ادامه داد: شما باید روان شناسی بدانید، مدیر خود را بشناسید و بدانید چگونه با او حرف بزنید. چگونه او را ترغیب کنید و پیشنهاد بدهید و مسائلی از این قبیل که این دشوارترین قسمت قضیه است. به عبارتی دانشکده خبر قصد دارد بین بخش علمی دانشکده ها با مدیران سخت کوش روابط عمومی آشتی برقرار کند .
این مدرس روابط عمومی با تشکر از مسئولان روابط عمومی به خاطر قبول این مسئولیت سنگین گفت: با توجه به مشکلات سازمان ها، من کسانی که مسئولیت سنگین روابط عمومی را می پذیرند، تحسین می کنم. این افراد نه تنها باید روابط عمومی را بخوانند بلکه در عمل هم باید اجرا کنند. درنهایت ما روابط عمومی را می شناسیم و ارزش گذاری می کنیم تا در عمل موفق باشد و بهترین روش ها و ابزارها و راهکارها را در این فضای دشوار به کار ببرد که این نوع دانش روابط عمومی توسط دکتر نطقی معرفی شد .
او در ادامه تأکید کرد: بنابراین اولین مفاهیم روابط عمومی و اصطلاحات و کلمات روابط عمومی توسط ایشان به فارسی برگردانده شد و اولین کتاب روابط عمومی به نام «روابط عمومی» توسط ایشان نوشته شد و من افتخار این را داشتم که از سال 1346 به بعد در خدمت ایشان باشم .
میرسعیدقاضی همچنین به زحمات و تلاش مرحوم نطقی اشاره کرد و گفت: دکتر نطقی شخصیتی قابل احترام است. برای محبوبیت، شهرت و خوشبختی بادآورده زحمتی کشیده نمی شود ولی این شهرت و محبوبیتی که آقای دکتر نطقی از آن برخوردار است، حاصل زحمت و عشق او است .
نخستین نشست «روابط عمومی؛ علم تا عمل» همزمان با هفدهمین سالروز درگذشت دکتر حمید نطقی بعدازظهر روز 24 تیر 1395 در نگارستان شهر واقع در کوی نصر، خیابان علیایی، بوستان گفتگو برگزار شد .