پور احمد ؛ قصه به‌من گفت مرا فیلم كن
كیومرث پوراحمد با كارگردانی فیلم <اتوبوس شب> جایزه بهترین كارگردانی بخش سینمای آسیای جشنواره فیلم فجر را ازآن خود كرد. او این‌بار سراغ سینمای جنگ رفته است تا مخاطبانش را در تجربه‌ای تازه شریك كند.
چه عاملی باعث شد در ژانری كه تاكنون در آن تجربه‌ای نداشتید (ژانر دفاع مقدس) فیلم بسازید؟
زمستان سال گذشته با خانم مینو فرشچی فیلمنامه‌ای كار می‌كردیم كه قرار بود برنامه آینده‌ام باشد... مجموعه داستان‌های كوتاه <داستان‌های شهر جنگی> حبیب احمدزاده را خواندم.
قصه‌های جذاب و بكری بود. یكی از آن قصه‌ها یقه مرا گرفت و رها نكرد. قصه، مرا به دنبال خودش كشاند و شد فیلمنامه اتوبوس شب و حالا فیلم اتوبوس شب.
در واقع قصه به من گفت كه مرا تبدیل به فیلم كن!
به نظر شما اتوبوس شب یك فیلم جنگی است یا فیلم درباره جنگ یا اصلا فیلمی ضدجنگ؟
هر فیلمی كه داستان آن در جنگ اتفاق بیفتد، فیلم جنگی است. همانكه در اینجا ژانر دفاع مقدس خوانده می‌شود.
اما این كه اتوبوس شب جنگی است یا ضدجنگ...
یعنی پاسخ روشن شما در خود فیلم نیست؟
به قیافه من می‌خورد كه فیلمی بسازم در ستایش خشونت و جنگ!؟
مراحل شكل‌گیری فیلمنامه از یك داستان كوتاه تا قصه نهایی فیلم چگونه بود؟
قصه كوتاه حبیب احمدزاده با كمك و یاری موثر دوست هنرمندم حسن شكاری (نقاش و نویسنده) گسترش پیدا كرد.
فیلمنامه را چهار بار بازنویسی كردم. از مشاورت‌های مهدی همایون‌فر كه تهیه‌كننده فیلم بود بهره‌گرفتم. دوستان دیگری مثل مرتضی سرهنگی، مجید رضا بالا، حمید فرخ‌نژاد و اصغر فرهادی هم ایده‌های خوبی دادند.
... فیلم ساخته شده حتی با ورسیون چهارم فیلمنامه هم تفاوت‌هایی دارد و این مربوط می‌شود به روش بداهه‌كاری من. در طول نوشتن‌ها، دوبار با حبیب احمدزاده به آبادان رفتیم، به مناطق جنگی رفتیم. حبیب در پیشبرد كار مهره موثری بود. نوشتن فیلمنامه 9 ماه طول كشید.
نگران نبودید كه استفاده از چهره‌های شاخص سینما مثل خسرو شكیبایی و محمدرضا فروتن به حس واقع‌گرای فیلم لطمه بزند؟
یعنی چه!؟ اصل بر استفاده از بازیگران حرفه‌ای است. استفاده از نابازیگران كه اصل نیستند. همه هنر یك فیلمساز آن است كه مثلا خسرو شكیبایی را بنشاند پشت فرمان یك اتوبوس و به‌زودی تماشاگر فراموش كند كه این راننده خسرو شكیبایی است. یعنی بازیگران باید درست انتخاب شوند و درست هدایت شوند تا تماشاگر همه شخصیت‌ها را (در نقش خودشان) واقعی تصور كند.
واكنش تماشاگران را تا به حال چگونه ارزیابی می‌كنید؟
از اینكه توده مردم با یك فیلم جنگی رابطه برقرار كرده‌اند خوشحالم و از این كه خواص و عوام(عموما)فیلم را تأیید كرده‌اند خوشحال‌ترم.
چرا تصمیم گرفتید فیلم را به صورت سیاه و سفید بسازید؟ كاركردن با شیوه دیجیتال یك ریسك نبود؟
فیلم را سیاه و سفید گرفتم چون دلم نمی‌خواست زخم و خون دیده شود... البته شاید این یك بهانه باشد تا دلیل.
یك احساس توضیح ناپذیر به من می‌گفت فیلم باید سیاه و سفید باشد. كار كردن در یك اتوبوس با چهل تا مسافر و بیست تا سی نفر عوامل فیلم فقط با یك دوربین دیجیتال كوچك امكان‌پذیر بود. با یك دوربین 35 حرفه‌ای اصلا این فیلم ساخته نمی‌شد از تبدیل ویدئو به فیلم راضی‌ام اما نسخه‌های فعلی ایده‌آل نیست چون روی پزتیو رنگی چاپ شده. پزتیو سیاه و سفید در ایران موجود نیست. امیدوارم به لطف سیمافیلم پزتیو سیاه و سفید وارد كنیم تا بتوانیم در كپی‌های بعدی به كیفیت ایده‌آل دست پیدا كنیم.
قصد اكران فیلم را در كشورهای دیگر ندارید؟
هركسی دلش می‌خواهد فیلمش در سطح وسیع جهانی اكران شود اما باید خود فیلم این ظرفیت را داشته باشد و پخش‌كننده هم این توانایی را داشته باشد. با همت و پشتكار و علا‌قه مسوولا‌ن CMI ، در مورد پخش جهانی فیلم خیلی امیدوارم.
منبع : روزنا
