پرویز یاحقی درگذشت
« پرویز یاحقی » نوازنده‌ی پیشكسوت ویولن در سن 70 سالگی، صبح روزجمعه گذشته ـ 13 بهمن ماه 85 ـ به دیار باقی شتافت.
این هنرمند عرصه موسیقی، قطعات زیبای ویولون را در آهنگ‌های گلها به جای گذاشته است.
پرویز یاحقی در طول 60 سال حیات هنراش در احیای هنر موسیقی اصیل و سنتی ایران و زنده كردن گوشه‌های غنی دستگاه‌های آن و نمایاندن نقش ویولن در ساز سلو و تكنوازی، سبكی ابتكاری و بدیع داشته و سهم چشمگیری را از این سبك به خود اختصاص داده است.
از شاهكارهای این هنرمند خلاق، ساختن و اجرای چهارمضراب‌های مختلف در قطعات موسیقی ایران است و چیره دستی او در هنر آهنگ‌سازی و تنظیم اركستر برای آهنگ‌های ایرانی كه در طول بیش از 25 سال اخیر، موثرترین و شیواترین ترانه‌ها و قطعات آهنگین را از خود به یادگار گذاشته است.
»پرویز صدیقی پارسی» معروف به پرویز یاحقی در سال 1315 شمسی در تهران خیابان صفی‌علی‌شاه تولد یافت و پدرش از مردان تحصیل‌كرده زمان خود بود.
او كه در دوران كودكی نزد دایی‌اش زندگی می‌كرد، هنرمندی خود را مدیون استاد حسین یاحقی است.
پرویز یاحقی از اوان كودكی و نوجوانی با اساتید موسیقی چون ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، علی‌اكبر شهنازی وغیره آشنا شد و به مدت دو سال نزد استاد صبا به فراگیری ردیف‌ها اشتغال یافت.
او به عنوان نوازنده خردسال در برنامه‌های رادیو، قطعاتی را اجرا كرد و تا 18 سالگی همكاریش با رادیو ادامه داشت.
»امید دل من كجایی» با صدای استاد غلامحسین بنان از نخستین آثار معروف وی محسوب می‌شود.
یاحقی در اواخر عمر همچنان با ساز خود دمساز بود ؛ او در سال های اخیر چند اثر تكنوازی و همنوازی خود از جمله راز و نیاز ،طوبی ، طره و...را منتشر كرده بود.
به منظور یاد آوری خاطرات نوازندگی ماهرانه پرویز یاحقی ، قطعه زیبایی از نوازندگی آن مرحوم ، همراه با تنبك جهانگیر ملك و تار استادجلیل شهناز در مایه دشتی ، تقدیم كاربران تبیان می گردد.
