تبیان، دستیار زندگی
مرسوم است که روزه داران افغانستانی طی ماه رمضان با آب، میوه، سوپ و انواع مختلف نان روزه خود را بگشایند، سپس برای ادای فریضه مغرب و عشاء به مساجد می روند و پس از بازگشت از مساجد، شام خود را صرف می کنند که اغلب غذاهایی است که با گوشت و برنج تهیه شده اند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : قبس زعفرانی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

افغانستان در ماه میهمانی خدا+تصاویر

مرسوم است که روزه داران افغانستانی طی ماه رمضان با آب، میوه، سوپ و انواع مختلف نان روزه خود را بگشایند، سپس برای ادای فریضه مغرب و عشاء به مساجد می روند و پس از بازگشت از مساجد، شام خود را صرف می کنند که اغلب غذاهایی است که با گوشت و برنج تهیه شده اند.

قبس زعفرانی-بخش سیاست تبیان
افغانستان در ماه میهمانی خدا+تصاویر

99 درصد مردم افغانستان مسلمان هستند (74 درصد سنی حنفی و 25 درصد شیعی) و ماه مبارک رمضان برای آنها اهمیت بسیاری دارد، به همین دلیل است که جنگ ها و نزاع های مسلحانه ای که سال هاست، این کشور را درگیر خود کرده، نتوانسته مردم افغانستان را از پرداختن به آداب و رسوم و سنن خاصشان بازدارد.
مرسوم است که مردم افغانستان چند روز پیش از آغاز ماه رمضان به بازارها رفته و مایحتاج خود را از بازارها خریداری می کنند. آنها با غبارروبی مساجد و اماکن    مذهبی به پیشواز ماه میهمانی خدا می  روند.
همچنین رسم است، یک روز پیش از اعلام رویت ماه و آغاز رسمی ماه رمضان، مردم افغانستان به عنوان پیشواز و استقبال از ماه میهمانی خدا، روزه گرفته و در مساجد افطار می کنند.
به دلیل اهمیت این ماه بین مردم مسلمان افغانستان، دولت این کشور پس از تعیین زمان حلول ماه مبارک رمضان، اول این ماه را تعطیل  رسمی اعلام می کند و این تعطیلی شامل تمام نهادها و ارگان ها حتی سفارتخانه ها و دفاتر سازمان ملل در این کشور می شود و دولت تلاش می  کند، نرخ مواد غذایی را در طول ماه مبارک کاهش دهد و یا دست کم آن را ثابت نگهدارد.

آداب و رسوم روزه داری در افغانستان

یکی از آداب و رسوم روزه داری در افغانستان، تشکیل گروه هایی از جوانان و نوجوانان هر محله است که وظیفه بیدار کردن اهالی هنگام سحرگاه جهت خوردن سحری و ادای فرایض مذهبی را برعهده دارند. مردم افغانستان افراد این گروه ها را که داوطلبانه تشکیل می شوند، «رمضانی» می نامند.
برگزاری جلسات تلاوت قرآن کریم در مساجد سراسر افغانستان نیز یکی دیگر از رسوم مردم افغانستان در ماه مبارک رمضان است و مسئولیت این جلسات را فردی به نام «فاتح» برعهده دارد که بر نحوه تلاوت قرآن نظارت کرده و خطاها و اشتباهات افراد در تلاوت رفع می کند.
به غیر از مساجد، مردم افغانستان در طول ماه میهمانی خدا اقدام به برگزاری جلسات تلاوت قرآن در خانه های خود نیز می کنند و با ارسال کارت، از همسایگان، آشنایان و دوستان جهت حضور در این جلسات رسما دعوت به عمل می آورند و روحانیون هر محله بر تلاوت قرآن در آنها نظارت می کنند.

سفره افطار در افغانستان

گوشت، برنج و شیر و غذاهایی که با این سه ماده غذایی تهیه می شوند، طی ماه رمضان در افغانستان بیش از هر ماده دیگری کاربرد دارد و برسر سفره های خانواده های افغانستانی مشاهده می شود.
مرسوم است که روزه داران افغانستانی طی ماه رمضان با آب، میوه، سوپ و انواع مختلف نان روزه خود را بگشایند، سپس برای ادای فریضه مغرب و عشاء به مساجد می روند و پس از بازگشت از مساجد، شام خود را صرف می کنند که اغلب غذاهایی است که با گوشت و برنج تهیه شده اند.
همانند کشورهای ایران و پاکستان و هند، در افغانستان نیز انواع مختلفی از نان پخت می شود که کامل ترین نوع آن «ناون» نام دارد. «لاواش» نوع دیگر نانی است که در  افغانستان پخته می شود و شبیه نان «لواش» مورد استفاده در ایران است.

ماه مبارک رمضان در افغانستان آداب و رسوم خاصی دارد، اما در این میان جلسات ختم قرآن و نوجوانان رمضانی و قورماسبزی ها و جلبی های افغانستان در این ماه معروفیت خاصی دارد.

مردم افغانستان پلو خود را با برنج «بسماتی» تهیه می کنند که نوعی برنج پاکستانی است. معروفترین خورشت آنها نیز «قورمه» نام دارد که با برنج همان «چلو گوشت» مرسوم در ایران است. خورشت «قورماسابزی»، از خورشت های معروف دیگر افغانستان است که همان خورشت «قورمه سبزی» رایج در ایران است.
سبزی از دیگر مواد غذایی موجود برسر سفره های روزه داران افغانستانی است، اما سبزی در افغانستان معنا و مفهوم دیگری غیر از آنچه در ایران رایج است، دارد و منظور از آن «اسفناج» است.
پس از پهن کردن سفره، غذا در صحن ها و بشقاب های بزرگ به همراه دوغ و ماست به روزه داران تقدیم می شود و در کنار غذای اصلی سوپ، ترشی مخصوص افغانستانی که «چتنی» نامیده می شود و میوه نیز به روزه داران تقدیم می شود. وعده پایانی افطار نیز شامل شیرینی است که به همراه چای توسط روزه داران صرف می شود، خرما به  دلیل ارزش غذایی بالا و زولبیا که مردم افغانستان به آن «جلبی» می گویند و طرفداران زیادی در این ماه دارد، از رایج ترین شیرینی های مورد استفاده است.
اما یکی از معروف ترین غذاهای افغانستانی طی ماه مبارک رمضان «کله و پاچه» و «سیراب و شیردان» است که به دلیل داشتن کالری بسیار بالا و خوشمزه بودن محبوبیت خاصی میان مردم افغانستان دارد.

میوه یک پای ثابت سفره

مردم افغانستان علاقه خاصی به میوه دارند و در طول ماه مبارک رمضان میوه یک پای ثابت سفره است. اما به جز میوه تازه، میوه خشک هم میان مردم افغانستان محبوبیت بسیاری دارد و ساکنان شمال افغانستان، از جمله مردم مزار شریف در خشک کردن میوه مهارت خاصی دارند و میوه های خشک این شهر معروف است.
مزار شریف به «خربزه هایش» نیز معروف است و شیرینی خربزه های این شهر را در هیچ جا نمی  توان یافت و مردم این شهر همانند انگور آن را خشک می کنند تا در ماه های دیگر سال از آن استفاده کنند

ماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستانماه رمضان  در افغانستان