هشدار! انحراف مسیر ملت

به گزارش تبیان به نقل از خبرگزاری تسنیم، فرازهایی از فرمایشات مقام معظم رهبری(مدظله العالی) به مناسبت ارتحال ملکوتی بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی(ره) به شرح ذیل است:

*   چالش اصلی همه تحولات بزرگ اجتماعی

چالش اصلی همه تحولات بزرگ اجتماعی - ازجمله انقلابها - صیانت از جهت گیری های اصلی این انقلاب یا این تحول است. این مهم ترین چالش هر تحول عظیم اجتماعی است که هدفهائی دارد و به سمت آن هدفها حرکت و دعوت می کند. این جهت گیری باید حفظ شود. اگر جهت گیری به سمت هدفها در یک انقلاب، در یک حرکت اجتماعی صیانت نشود و محفوظ نماند، آن انقلاب به ضد خود تبدیل خواهد شد؛ در جهت عکس اهداف خود عمل خواهد کرد.

تغییر جهت گیری ها و منحرف شدن از راه اصلی - که هویت اصلی هر انقلابی به آن جهت گیری ها است و در واقع، سیرت انقلابها همین جهت گیری های اصلی است - به کلی راه را عوض می کند و این انقلاب به هدفهای خود نمی رسد. اهمیت این قضیه از این باب است که تغییر جهت گیری ها تدریجی است، نامحسوس است.

جهت دیگر این است که آن کسانی که در پی تغییر هویت انقلاب برمی آیند، معمولًا با پرچم رسمی و با تابلو جلو نمی آیند؛ حتّی گاهی به عنوان طرف داری از حرکت انقلاب، یک اقدامی می کنند، یک اظهاری می کنند، کاری می کنند، زاویه ایجاد می کنند؛ انقلاب از جهت گیری خود به کلی دور می افتد، برکنار می شود.(14/3/1389)

*   هویت انقلاب؛ ارکان شخصیت امام

شخصیت امام(ره) از اصول اساسی او جدا نیست. در حقیقت، هویّت و اصول انقلاب ما خطوط برجسته شخصیت امام(ره) را هم تشکیل می دهد. هرچه راجع به انقلاب بگوییم، در واقع در باره امام(ره) سخن گفته ایم.(14/3/1381)

*   تحریف ارکان اصلی شخصیت؛ تحریف امام

آیا شخصیت ها هم قابل تحریفند؟ معمولاً عنوان تحریف را و اصطلاح تحریف را درباره تحریف متون به کار می بریم؛ آیا شخصیت ها را هم می شود تحریف کرد؟ بله. تحریف شخصیت ها به این است که ارکان اصلی شخصیت آن انسان بزرگ، یا مجهول بماند، یا غلط معنا شود، یا به صورت انحرافی و سطحی معنا شود؛ همه این ها برمی گردد به تحریف شخصیت. شخصیتی که الگو است، امام و پیشوا است، رفتار او، گفتار او برای نسلهای بعد از خود او راهنما و رهنمود است، اگر تحریف شود، زیان بزرگی به وجود خواهد آمد.(14/3/1394)

*   هشدار برای مسؤولان؛ خطر تحریف امام

همه باید بدانند که هاضمه سیری ناپذیر استکبار جهانی چشم از کشورشان برنداشته است؛ یک کشور بزرگ، یک کشور ثروتمند، یک کشور واقع شده در یک چهارراه حسّاس جهانی، برای قدرتمندان دغل باز عالم خیلی مهم است. این ها دست از طمع خود برنداشته اند، چشم برنداشته اند؛ فقط آن وقتی عقب خواهند نشست که شما ملّت ایران آن چنان قدرتی پیدا کنید، آن چنان پیشرفتی پیدا کنید که امید آن ها قطع بشود.

اینجا است که خطر تحریف امام(ره) اهمّیت پیدا می کند؛ اگر شخصیت امام(ره) تحریف شد، بد معرّفی شد، غلط معرّفی شد، همه این خطرات بزرگ متوجّه ملّت ایران خواهد شد؛ اینجا است که خطر تحریف امام(ره) به عنوان یک هشدار باید در گوش و چشم مسؤولان کشور، صاحب نظران فکری انقلاب، شاگردان قدیمی امام(ره)، کسانی که علاقه به این راه دارند و عموم جوانان، فرزانگان، دانشگاهیان، حوزویان تلقّی بشود.(همان)

*   برخی: «روزگار امام تمام شد»!!!

امام(ره) را نباید به عنوان صرفاً یک شخصیت محترم تاریخی مورد توجّه قرار داد؛ بعضی این جور می خواهند: امام(ره) یک شخصیت محترمی است در تاریخ این کشور که روزگاری بود، فعّال بود، مفید بود، بعد هم از میان جمعیت رفت و روزگار او تمام شد؛ احترامش می کنیم، نامش را با تجلیل می آوریم، صرفاً همین؛ بعضی می خواهند امام را این جور بشناسند و بشناسانند و این جور تلقّی کنند؛ این غلط است.(همان)

*   خطر معرفی امام طبق سلایق خود

ما اگر بخواهیم شخصیت امام(ره) را به معنای واقعی کلمه پیدا کنیم، این راه دارد؛ اگر ما آن راه را رفتیم - که عرض می کنم - مطلب حل خواهد شد والّا امروز کسانی می آیند طبق میل خود و سلیقه خود، یک جور امام(ره) را معرّفی می کنند، ممکن است در فرداها کسان دیگری بیایند و بر طبق سلایق دیگری، بر طبق حوادث دیگری که در دنیا پیش می آید، مصلحت بدانند که امام(ره) را جور دیگری معرّفی کنند؛ این نمی شود. محبوبیت امام(ره) در بین مردم یک چیز ماندگار است؛ این را نتوانست دشمن از بین ببرد؛ برای همین، مسأله تحریف شخصیت امامِ نافذ در دلهای مردمان زیادی - در کشور و بیرون از کشور - خطر بزرگی محسوب می شود.(همان)

*   تحریف امام = انحراف مسیر ملت

اگر ملّت ایران بخواهد به آن هدفها برسد، بخواهد این راه را ادامه بدهد، باید راه امام بزرگوار را درست بشناسد، اصول او را درست بشناسد، نگذارد شخصیت امام را تحریف کنند، که تحریف شخصیت امام، تحریف راه امام و منحرف کردن مسیر صراط مستقیم ملّت ایران است. اگر راه امام را گم کنیم یا فراموش کنیم یا خدای نکرده عمداً به کنار بگذاریم، ملّت ایران سیلی خواهد خورد.(همان)

*   مانع تحریف؛ بازخوانی اصول امام

آن راهی که می تواند مانع از این تحریف بشود، بازخوانی اصول امام(ره) است. امام(ره) یک اصولی دارد، یک مبانی ای دارد؛ این مبانی در طول ده سال دوران حاکمیت اسلامی و پیش از آن در طول پانزده سال دوران نهضت، در بیانات گوناگون بیان شده است؛ اصول امام(ره) را در این بیانات می شود پیدا کرد؛ این اصول را، این خطوط را کنار هم که بگذاریم، یک شاکله ای از امام(ره) بزرگوار تشکیل خواهد شد؛ شخصیت امام(ره) این است. نمی گویم به هر مطلب فرعی توجّه کنید؛ زندگی امام(ره) مثل زندگی همه انسانهای دیگر فرازونشیب هایی دارد؛ حوادثی در آن اتّفاق افتاده است و هر حادثه ای اقتضائی داشته است؛ مطالب اصولی را عرض می کنیم، آن چیزهایی که قابل انکار نیست، جزو بینات امام(ره) است. (البته) این اصول را گزینشی هم نبایستی انتخاب کرد.(همان)

*   برخی اصول امام(ره)

من امروز همه اصول قابل استخراج از بیانات امام(ره) را نمی توانم عرض بکنم، پنج، شش مورد را امروز عرض می کنم، نمی خواهم گزینشی باشد، لذا می گویم افراد بروند نگاه کنند، مواردی را پیدا کنند، امّا آنچه را عرض می کنم، جزو مسلّماتِ منطق امام(ره) و مکتب امام(ره) و راه امام(ره) و خطّ امام(ره) است.

1. اثباتِ اسلام ناب و نفی اسلام آمریکایی

اوّلین مطلبی که در (مکتب) امام(ره) وجود دارد، اثباتِ اسلام ناب محمدّی و نفی اسلام آمریکایی است. امام(ره)، اسلام ناب را در مقابل اسلام آمریکایی قرار داد.

اسلام آمریکایی چیست؟ اسلام آمریکایی در زمان ما و در زمان امام(ره) و در همه زمانها، دو شاخه بیشتر ندارد: یکی اسلام سکولار، یکی اسلام متحجّر.

اسلام ناب از نظر امام(ره) بزرگوار، آن اسلام متّکی به کتاب و سنّت است که با فکر روشن، با آشنایی با زمان و مکان، با شیوه و مِتُد علمی جاافتاده و تکمیل شده در حوزه های علمیه، استنباط می شود و به دست می آید.

پیرو امام(ره)، آن کسی که دنباله رو امام(ره) است، باید مرزبندی داشته باشد؛ هم با اسلام متحجّر، هم با اسلام سکولار؛ اسلام ناب را شناسایی کند و دنبال کند.

2. اتکال به خدا و بی اعتمادی به دشمن

یکی از اصول امام(ره) اتّکال به کمک الهی، اعتماد به صدق وعده الهی و نقطه مقابل، بی اعتمادی به قدرتهای مستکبر و زورگوی جهانی است.

خدای متعال وعده داده است به مؤمنین؛ و کسانی که این وعده را باور ندارند در کلام خودِ خداوند لعن شده اند. اعتقاد به وعده الهی، به صدق وعده الهی که فرموده است «اِن تَنصُروا اللهَ ینصُرکُم»، یکی از ارکان تفکّر امام(ره) بزرگوار ما است. نقطه مقابل، به دل خوش کُنَک های دشمنان، مستکبران، قدرتهای جهانی، مطلقاً نباید اعتماد کرد.

امام(ره) با صراحت صحبت می کرد؛ آنچه را مورد اعتقاد او بود، صریح بیان می کرد، چون اتّکاء به خدا داشت، نه این که نمی دانست قدرتها بدشان می آید، نه این که نمی دانست آن ها عصبانی می شوند، می دانست، امّا به قدرت الهی، به کمک الهی، به نصرت الهی باور داشت.

این که امام(ره) به مستکبرین هیچ اعتمادی و هیچ اعتقادی نداشت، موجب می شد که به وعده های آن ها اعتنایی نکند.

3. اعتقاد به اراده و نیروی مردم

سوّم؛ اعتقاد به اراده مردم و نیروی مردم و مخالفت با تمرکزهای دولتی؛ این ازجمله خطوط اصلی حرکت امام(ره) است. در آن روزها سعی می شد به خاطر یک برداشت نادرست، همه کارهای اقتصادی کشور به دولت موکول و وابسته شود؛ امام(ره) بارها و بارها هشدار می داد که این مسائل را به مردم بسپارید؛ اعتماد به مردم داشت در مسائل اقتصادی، اعتماد به مردم داشت در مسائل نظامی.

4. طرفدار جدی حمایت از محرومان

نکته چهارم در بُعد مسائل داخلی کشور؛ امام(ره) طرف دار جدّی حمایت از محرومان و مستضعفان بود؛ امام(ره) نابرابری اقتصادی را با شدّت و حدّت رد می کرد؛ اشرافیگری را با تلخی رد می کرد؛ به معنای واقعی کلمه امام(ره) طرف دار عدالت اجتماعی بود؛ طرف داری از مستضعفان شاید یکی از پر تکرارترین مطالبی است که امام(ره) بزرگوار ما در بیاناتشان گفتند.

از آن طرف به مسؤولان کشور هشدار می داد درباره خوی کاخ نشینی - این نکته ای که در قرآن هم آمده است: وَ سَکَنتُم فی مساکِنِ الَّذینَ ظَلَموا - و همه را از خوی کاخ نشینی برحذر می داشت.

5. سر آشتی نداشتن با مستکبرین

امام(ره) صریحاً در جبهه مخالف قلدران بین المللی و مستکبران قرار داشت، هیچ ملاحظه ای نمی کرد. این است که امام(ره) در مقابله میان قلدران و مستکبران و قدرتهای زورگوی عالم با مظلومان، در جبهه مظلومان بود؛ صریح و بدون ملاحظه و بی تقیه این را بیان می کرد. امام(ره) با مستکبرین سرِ آشتی نداشت. واژه «شیطان بزرگ» برای آمریکا، یک ابداع عجیبی از سوی امام(ره) بود. امام(ره) تا روز آخر، نسبت به آمریکا همین احساس را داشت.

امام(ره) بزرگوار در طول این سالیان دراز از فلسطین حمایت کرد، دفاع کرد. از فلسطین دفاع کرد، از افغانستان دفاع کرد. با این منطق امروز می شود قضایای دنیا را شناسایی کرد، موضع درست را می شود فهمید.

6. استقلال کشور و رد سلطه پذیری

یکی دیگر از نقاط اصلی و خطوط اصلی تفکّر امام(ره)، مسأله استقلال کشور، ردّ سلطه پذیری است. استقلال یعنی آزادی در مقیاس یک ملّت. این که بعضی در زبان یا در شعار دنبال آزادی های فردی باشند، امّا علیه استقلال کشور حرف بزنند، این یک تناقض است.

7. وحدت ملی

یکی دیگر از خطوط اصلی تفکّر امام(ره) و راه امام(ره) و خطّ امام(ره)، مسأله وحدت ملّی است و توجّه به توطئه های تفرقه افکن؛ چه تفرقه بر اساس مذهب؛ شیعه و سنّی؛ چه تفرقه بر اساس قومیتها؛ فارس و عرب وترک و کرد و لر و بلوچ و امثال این ها.

تفرقه افکنی یکی از سیاستهای قطعی دشمن بود و امام(ره) بزرگوار ما از اوّل بر روی وحدت ملّی و اتّحاد آحاد ملّت، یک تکیه کم نظیر داشت که این یکی از خطوط است. امروز ما این خط را هم باید دنبال بکنیم.

این که نوکرهای دست دوّم آمریکا می آیند مسأله هلال شیعی را مطرح می کنند، این نشان دهنده سیاستهای تفرقه افکن است. این که آمریکایی ها علی رغم تبلیغات فراوان، نسبت به همین گروه های تفرقه افکن تکفیری در عراق و سوریه مماشات می کنند - احیاناً در مواردی هم به آن ها به صورت بی خبر و مخفیانه کمک می کنند - این نشان دهنده این است که نقش تفرقه افکنی از نظر دشمنان اسلام و مسلمین و دشمنان جمهوری اسلامی نقش بسیار برجسته ای است.