جنجال نقل و انتقالات بین سرخابی ها

ساختمان وزارت ورزش روز گذشته صحنه تجمع اعتراضی عده ای از هواداران استقلال بود؛ جماعتی كه اگرچه تعدادشان زیاد به نظر نمی رسید، اما به نمایندگی از سیل كثیر طرفداران شاكی این تیم به سمت خیابان سئول سرازیر شده بودند. این گروه با حمل پلاكاردهایی نسبت به سیاست های وزارت ورزش در اداره استقلال معترض بودند و این تحصن را تا آنجا ادامه دادند كه مدیرعامل باشگاه ناچار شد بین شان حضور یابد و با وعده و وعیدهایی آنها را آرام كند.

سرفصل های اعتراض

استقلال بعد از فصل نه چندان موفقی كه پشت سر گذاشت، به سرعت با بحث تغییر كادرفنی مواجه شد. علیرضا منصوریان كه از قضا گزینه محبوب هواداران نیز به شمار می رفت جای پرویز مظلومی را گرفت و كارش را در اردوگاه آبی پوشان شروع كرد. مقارن با این تحول بزرگ، استقلال سه خرید مهم نیز انجام داد.
بختیار رحمانی كه هواداران مدت ها منتظر حضورش در استقلال بودند، قراردادش را با این باشگاه به امضا رساند. همچنین پس از او در فاصله كوتاهی وریا غفوری و فرشید باقری، هافبك دفاعی صبای قم نیز جذب این تیم شدند تا هواداران به شكل گیری یك تیم خوب برای جبران ناكامی امید ببندند.
با این همه از شامگاه شنبه شایعه ای در فضای مجازی منتشر شد كه خشم هواداران استقلال را در پی آورد. در شرایطی كه آنها مترصد عقد قرارداد باشگاه با ستاره هایی همچون كاوه رضایی و وحید امیری بودند، خبر رسید وزارت ورزش به خاطر ریخت وپاش استقلالی ها در آغاز تحرك تابستانی شان به آنها تذكر داده و این تیم را از جذب بازیكنان جدید منع كرده است.
این شایعات به ویژه زمانی تشدید شد كه موقعیت بهرام افشارزاده هم در سمت مدیرعاملی استقلال به مخاطره افتاد. از منصور قنبرزاده به عنوان گزینه اصلی جانشینی افشارزاده نام برده شده است. مدیرعامل نفت تهران ابتدا این مساله را از بیخ و بن تكذیب می كرد، اما هر چه جلوتر رفتیم لحن او هم ملایم تر شد تا این شائبه به وجود بیاید كه باشگاه استقلال به زودی با تحولات وسیع مدیریتی مواجه خواهد شد. مجموعه این مسائل باعث ناراحتی هواداران شده و تنی چند از آنان را به سمت وزارت ورزش كشانده است. آنها سوال دارند؛ می پرسند چرا ریخت وپاش برای استقلال ممنوع است، اما برای سایر تیم ها منعی ندارد؟ چطور عقد قرارداد گرانقیمت با برانكو در باشگاه پرسپولیس بلامانع تشخیص داده می شود، اما جذب ستاره در استقلال تذكر بازدارنده وزارتخانه را به دنبال می آورد؟ چطور در مقطع مهم نقل وانتقالات باید مدیرعامل استقلال عوض شود و چرا از قنبرزاده ای به عنوان گزینه اصلی نام برده شده كه مشكلات اساسی با منصوریان دارد؟

دولت، بازنده بزرگ

استقلالی ها در حالی نسبت به موضع وزارت ورزش در قبال تحركات نقل وانتقالاتی شان شاكی هستند كه حدود یك سال ونیم پیش هواداران پرسپولیس جبهه مشابهی در قبال این مجموعه دولتی داشتند. در زمان بركناری علی دایی از سرمربیگری پرسپولیس، بسیاری از هواداران معتقد بودند رد پای وزارت ورزش در صدور این حكم نمایان است. آنها به همین دلیل تا مدت ها به وزارتخانه معترض بودند و بعضا هنوز هم عقیده دارند گودرزی و همكارانش در روند رو به رشد پرسپولیس خلل ایجاد كردند.
 حالا نوبت به استقلالی ها رسیده كه اعتراض كنند و این اعتراض را حتی از فضای مجازی به فضای حقیقی بكشانند. كسی درست نمی داند حرف و حدیث ها در مورد ایستادگی وزارتخانه در مقابل خریدهای استقلال درست است یا نه، اما به هر حال استقلالی ها این مساله را باور كرده اند؛ طوری كه حتی در اینستاگرام هم به صفحه رئیس جمهوری مراجعه كرده و انتقادشان از وزارت ورزش را به گوش روحانی رسانده اند.
 دیروز قرمزها شاكی بودند و امروز نوبت به آبی ها رسیده است. این قصه دردناك در این نقطه به پایان نمی رسد و حتما در آینده اتفاقات مشابه فراوانی را به چشم خواهیم دید. دلیلش هم كاملا مشخص و ریشه ای است. تا وقتی دولت اصرار به حضور فعال در عرصه تیمداری دارد و نمی تواند اجازه خصوصی شدن واقعی باشگاه ها را بدهد، آش همین آش و كاسه همین كاسه خواهد بود. به این ترتیب با هر خرید ستاره، دولت مورد ستایش قرار می گیرد و با هر باخت تیم، دولت سرزنش می شود!
این خردترین و غیرقابل پذیرش ترین نقشی است كه دولت می تواند در عرصه ورزش ایفا كند. آیا واقعا شأن قوه مجریه این است كه عده ای روی كاغذ بنویسند «وزیر پرسپولیسی نمی خواهیم» و چوب حراج به اعتبار این سیستم بزنند؟ به راستی اگر این الگو موفق است چرا در كشورهای پیشرفته اجرا نمی شود چطور در سایر نقاط جهان می توان تیم ها را بدون واهمه واگذار كرد، اما در ایران چنین امكانی فراهم نیست؟
از سوی دیگر با شرایط فعلی هواداران هم حق دارند معترض باشند. همین امروز باشگاه خصوصی گسترش فولاد توانسته بازیكنان مهمی مثل ده خسوس، محمدرضا خلعتبری و ماتیاس چاگو را به خدمت بگیرند. واضح است كه كسی نمی تواند به این مجموعه غیردولتی دستور بدهد كه چه بازیكنی را بگیرد یا از جذب چه بازیكنی صرف نظر كند. این در حالی است كه پرسپولیس و استقلال در فرم كنونی شان درگیر مشكل امر و نهی مقامات دولتی هستند. این یعنی دولت پول می دهد، زحمت می كشد، انرژی می گذارد، پول درنمی آورد و در عوض مدام مورد ملامت و انتقاد قرار می گیرد. آیا جز این تعریف دیگری هم می توان برای یك «بازنده» داشت؟ مسلما نه!

منبع : گل