گالری گردی در چهار نمایشگاه این هفته
در گالری گردی این هفته به سراغ آثار پرویز تناولی، مصطفی دشتی، فرشید ملکی و خسرو خسروی رفته ایم.
این هفته نیز همچون جمعه َهای گذشته گالری َهای تهران پذیرای هنرمندان پیشکسوت و جوان بسیاری بودند که آثار خود را در معرض دید هنردوستان قرار دادند. از میان این رویدادهای پرتعداد اما نگاهی داشتیم به چهار نمایشگاه از آثار پرویز تناولی در گالری شهریور، فرشید ملکی در گالری امکان، مصطفی دشتی در فرهنگسرای نیاوران و خسرو خسروی در نگارستان آن.
مشاهیر عالم و پاپ آرت های تناولی در شهریور
پرویز تناولی پیشتر در مصاحبه ای، مکتب سقاخانه را نوعی پاپ آرت دانسته و معتقد است همان برداشت های مردمی موجود در آثار هنر پاپ در آثار سقاخانه ای نیز وجود دارد. نخستین نمایشگاه پرویز تناولی که مستقیما به پاپ آرت پرداخته بود 50 سال قبل در تهران برگزار شد، نمایشگاهی که به دلیل اعتراض منتقدان تنها سه روز دوام آورد. پس از 5 دهه تناولی باز هم آثاری در حوزه پاپ آرت را به نمایش گذاشته است هرچند مخاطبان این روزها دیگر موضع گیری سخت َگیرانه ای نسبت به آثار پاپ آرت تناولی ندارند.
تناولی در این مجموعه آنگونه که در هنر پاپ رایج است از المان های، شخصیت ها و به ویژه رنگ های مردمی برای خلق آثاری استفاده کرده است که البته نسبت به دیگر آثار ناآشنا نیز نیستند. در نقاشی ها و مجسمه های این نمایشگاه هیچ به عنوان نشانه شناخته شده پرویز تناولی همچنان حاضر است. این المان آشنا عاملی مشترک است تا 10 چهره شناخته شده جهان از بازیگر و سیاست مدار گرفته تا فیلسوف با آن در یک قاب قرار گیرند گویی همه آنها با هیچ های تناولی عکس یادگاری گرفته اند. تناولی اما از ایده خود نسبت هنر سقاخانه نیز غافل نمانده است؛ او در همین نمایشگاه سقاخانه ای را با دو دست گره شده بر پنجره ای فلزی به تصویر کشیده است که هیچ بر تارک آن و البته به مدد لامپ نئون می درخشد.
بافت-توتم فرشید ملکی در گالری امکان
بافت توتم عنوان نمایشگاه تازه ای از آثار فرشید ملکی نقاش معاصر است که این روزها در گالری امکان در حال برگزاری است. همچون بخشی از کارهای پیشین ملکی آثار این نمایشگاه نیز فضایی انتزاعی دارند که به مدد متریال متفاوت و چینش ریاضی وار قطعه َها بافتی یک دست و منسجم پدید می آورد. پیشتر نیز درباره آثار ملکی گفته شده است که او از نقوش سنتی به شكل مستقیم كم تر بهره می برد.
در عوض با توجه به ویژگی هایی مثل قرینگی، بافت، نقوش هندسی گلیم و جاجیم سعی می کند فرم و فضای مورد نظر خود را در آثارش بیافریند. حضور توتم ها نیز در آثار پیشین ملکی دیده شده بود او آنها را به ناخودآگاه جمعی بشر ربط می َداد و تصاویری می َدانست ریشه َای مشترک در ذهن انسان دارند، آثار جدید فرشید ملکی نیز حاوی این تصویر هستند و به نظر می رسد او همچنان آنها را به فضای کاری خود راه می دهد.
نقاشی َهای مصطفی دشتی در نیاوران
مجموعه ای بزرگ از آثار جدید مصطفی دشتی از روز جمعه 31 اردیبهشت ماه در گالری نیاوران روی دیوار رفته است. دشتی در ادامه کارهای پیشین خود در این نمایشگاه نیز آثاری را در فضای انتزاعی به نمایش گذاشته است. اختصاص بوم هایی در ابعاد بزرگ و رنگ های درخشان آثار دشتی مخاطب را چنان تحت تاثیر قرار می دهد که او را دقیقه َها پای تابلو نگه دارد. دشتی از استفاده از رنگ نمی َترسد او آزادانه و بی وسواس رنگ َها را کنار هم قرار می َدهد و صحنه هایی را به تصویر می َکشد که هم چنان که از احساس هنرمند برخواسته است احساسات مخاطب را نیز درگیر می کند.
چالش میان رنگ ها، آمیختن آنها در لحظه تلاقی مرزها و شره های گاه و بی گاه رنگ همچون بخش های یک داستان پر فراز و نشیب به نظر می رسد. با این حال در این فضای انتزاعی نوعی توجه یه صحنه های طبیعی دیده می شود حتی بخشی از نمایشگاه نیز توسط نقاش صراحتا دیوار آتلیه نامیده شده است. او در این آثار با چاپ، این دیوارها را چنان به تصویر کشیده که میان یک دیوار یا فضایی انتزاعی قرار می َگیرند.
خیابان های خیس خسروی در نگارستان آن
مجموعه جدید خسرو خسروی در گالری آن در ادامه توجه او به فضاهای شهری خلق شده است. این بار او با الهام از خیابان های یک شهر در شبی بارانی، فضایی وهم َآلود خلق کرده است که چندان به سامان نیز به نظر نمی َرسد. آنچه خسروی در این مجموعه به تصویر کشیده است با تصویر عمومی از یک شب بارانی متفاوت است.
او با استفاده از فضای خیابان تلاش می َکند رویکردی اجتماعی در نقاشی خود داشته و به آنچه در جامعه اتفاق می افتد یا اتفاق نمی افتد اشاره کند. فرشتگان سرگردان و گریان این نقاشی ها که ناهمخوانی آنها با بستری که در آن قرار دارند موجب جذابیت شان شده است، می توانند اشاره ای به ما باشند، به همه مردمی که هر روز از خیابان ها می گذرند و در موقعیت هایی مشابه سرگردانی را تجربه می کنند.
منبع: هنرآنلاین
