فصل دوم «شهرزاد»

نغمه ثمینی یک از نویسندگان شهرزاد میگوید: فصل دوم شهرزاد باید ساخته شود چرا كه تكمله ای بر داستان است.

تحلیل و تفسیر درباره پر مخاطب شدن سریال «شهرزاد» كار چندان آسانی نیست. زمانی كه پیشنهاد نوشتن به من داده شد انتظار نداشتم این همه مورد استقبال مخاطب قرار بگیریم. داستانی كه مردم دیدن آن را دوست داشتند و حتی در خارج از ایران هم بسیار دیده شد. اما مساله ای كه باید به آن توجه كنیم این است كه تركیبی از متن و ساختار در این سریال همزمان موفق و اصولی پیش رفت.
زمان نوشتن خیلی فكر نمی كردم كه برای كجا می نویسم. اینكه این مجموعه قرار است از كدام رسانه پخش شود، برایم اهمیت چندانی نداشت. تمام تلاشم را كردم داستانی را به بهترین شكل بنویسم و با شخصیت پردازی های درست و بجا بتوانم همه چیز را در كنار هم پیش ببرم.

طرح و ایده اولیه مجموعه «شهرزاد» از حسن فتحی و اسماعیل عفیفه بود. قرار بود قصه را با آقای فتحی بنویسیم. شاید خیلی ها تصور كنند حضور دو نویسنده برای یك مجموعه یا یك فیلم كار سختی باشد اما خوشبختانه حسن فتحی به من استقلال داده بود. در بخش هایی از فیلمنامه بنا به صلاحدید هر دو طرف، جابه جایی هایی صورت می گرفت و بخش هایی را هم بازنویسی می كردیم. در نهایت از روند پیشرفت داستان هم آقای فتحی راضی بود و هم من. زمانی كه فیلمبرداری كار آغاز شد، چیزی حدود 15، 16 قسمت را نوشته بودیم. به همین خاطر نمی توانم بگویم متن با توجه به بازخورد مخاطب پیش رفته است. اصلا «شهرزاد» مثل مجموعه های طنز 90 شبی نبود كه ما منتظر واكنش مخاطبان بمانیم. تنها چیزی كه به پیشبرد داستان كمك می كرد، روایت درست آن بود. اما از همان اول داستان به نحوی بود كه فصل دومی هم در دلش قرار می گرفت. داستان شخصیت ها و موقعیت های مختلفی را خلق كرده بود كه در فصل دوم باید تكلیف آنها روشن شود. این مساله هم وجود دارد كه فصل دوم به نسبت فصل اول، كمتر مورد استقبال قرار گیرد. اما من فكر می كنم فصل دوم «شهرزاد» باید نوشته می شد چرا كه تكمله ای بر داستان است. قصه هنوز تمام نشده و خیلی از مناسبات به سرانجام نرسیده اند. این مساله را از قسمت آخر می شد فهمید.
مدت هاست كه نویسندگی در حوزه سینما و تلویزیون را تجربه نكرده بودم. بیشتر تمركز من بر نمایش نویسی است اما شرایط تلویزیون و سینما هم به این كم كاری دامن زده است. ما در این دو رسانه با مساله ای به نام ممیزی و فروش رو به رو هستیم ضمن اینكه در توان من نیست مكانیكی بنویسم و محدود شوم. به همین خاطر فرصت های نویسندگی در این دو حوزه كمتر برایم اتفاق می افتد.