تبیان، دستیار زندگی
اوباما با آغاز به کار به عنوان رئیس دولت آمریکا ابتدا به تأسیسات هسته ای نطنز حمله سایبری کرد؛ وی همچنین بعد از آنکه ایران درخواست واشنگتن برای امحای دو سوم از ذخایر اورانیوم کم غنای خود را رد کرد گفت که «تعامل» با ایران به پایان رسیده و اکنون وقت فشار بر
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ایران تنها متعهد به برجام

اوباما با آغاز به کار به عنوان رئیس دولت آمریکا ابتدا به تأسیسات هسته ای نطنز حمله سایبری کرد؛ وی همچنین بعد از آنکه ایران درخواست واشنگتن برای امحای دو سوم از ذخایر اورانیوم کم غنای خود را رد کرد گفت که «تعامل» با ایران به پایان رسیده و اکنون وقت فشار بر این کشور است.

فراوری : ع . امانی- بخش سیاست تبیان
گرت پورتر

"گرت پورتر"، نویسنده، تاریخدان و تحلیلگر آمریکایی طی یادداشتی استدلال کرده که دولت آمریکا تعمداً و در راستای مهار فدرت ایران در منطقه، در مسیر مبادلات شرکت ها و بانک ها با ایران مانع تراشی می کند.
وی در این یادداشت در "کنسرسیوم  نیوز" (Consortiumnews) نوشت : "برای بیش از سه دهه، مفروضه زیربنایی سیاست آمریکا این بوده که ایالات متحده می تواند ایران را به پذیرش نظمی تحت سلطه آمریکا - خواه از طریق تغییر حکومت و یا توسل به دیپلماسی زور جهت وادار کردن ایران به تغییر سیاست هایش در مسیر همراستا با واشنگتن - مجبور کند."

که دولت فعلی آمریکا، کماکان سیاست مهار قدرت ایران در منطقه را حفظ کرده و به دنبال کنار آمدن با این قدرت نیست.  دولت آمریکا در این راستا، ظاهراً هنوز هم به دنبال یافتن هر اهرم فشار ممکن علیه ایران است."

وی در ادامه به توصیف اهداف دولت های قبلی آمریکا در طول سه دهه گذشته پرداخته گفت : "دولت ریگان، امیدوار بود که حمله عراق به ایران به براندازی جمهوری اسلامی منجر خواهد شد و تلاش کرد ایران را به ترک برنامه هسته ای صلح آمیزش وادار کند. دولت بیل کلینتون، نه تنها به دنبال منزوی کردن ایران از جهان سرمایه داری بود، از اقدامات اسرائیل برای جلوگیری از دست یابی ایران به توانمندی موشکی متعارف به عنوان حداقل توان بازداری حمایت کرد. هسته اصلی نومحافظه کاران تشکیل دهنده دولت جورج دبلیو بوش به دنبال استفاده از نیروی نظامی آمریکا برای ساقط کردن جمهوری اسلامی بعد از به دست آوردن کنترل بر عراق بودند."
"گرت پورتر" معتقد است سیاست های دولت اوباما هیچ یک از این موارد نبودند اما او "راهبرد ظریفی مبتنی بر دیپلماسی زور اتخاذ کرد که هدفش وادار کردن ایران به پذیرش مظالبه آمریکا برای پایان دادن به برنامه غنی سازی اورانیوم این کشور بود."
به نوشته این نویسنده، اوباما با آغاز به کار به عنوان رئیس دولت آمریکا ابتدا به تأسیسات هسته ای نطنز حمله سایبری کرد؛ وی همچنین بعد از آنکه ایران درخواست واشنگتن برای امحای دو سوم از ذخایر اورانیوم کم غنای خود را رد کرد گفت که «تعامل» با ایران به پایان رسیده و اکنون وقت فشار بر این کشور است.
"پورتر" می افزاید دولت اوباما در سال 2010 در گزارش سالانه بررسی سیاست های هسته ای تا آنجا پیش رفت که علناً پیشنهاد کرد در صورت استفاده ایران از زور نظامی متعارف علیه آمریکا یا متحدان و شریکان این کشور از سلاح های هسته ای علیه ایران استفاده شود. دولت اوباما، در نهایت از گزینه نظامی علیه ایران استفاده نکرد اما با استفاده از دیپلماسی زور وارد مذاکره با ایران شد.
نویسنده کتاب "بحران ساختگی" (داستان ناگفته هراس از ایران هسته  ای) می نویسد که دولت فعلی آمریکا، کماکان سیاست مهار قدرت ایران در منطقه را حفظ کرده و به دنبال کنار آمدن با این قدرت نیست.  دولت آمریکا در این راستا، ظاهراً هنوز هم به دنبال یافتن هر اهرم فشار ممکن علیه ایران است."
پورتر در ادامه استدلال می  کند که حفظ ساختار تحریم ها علیه ایران و سیاست جلوگیری از سرمایه گذاری در ایران، اهرم فشارهایی هستند که واشنگتن در راستای همین سیاست (مهار قدرت ایران در منطقه) از آنها استفاده می  کند.

باید جامعه جهانی، تعریفی دوباره از کشور ایران داشته باشد و قرار نیست چند کشور دور هم جمع شوند و مدعی باشند که جامعه جهانی متشکل از آنهاست

باید توجه داشت که تحریم ها علیه ایران در قانون آمریکا به بهانه های تروریسم و پولشویی ، باعث ایجاد ابهام در بانک های اروپایی و شرکت ها برای سرمایه  گذاری در ایران شده است. این در حالی است که دولت آمریکا به موجب برجام متعهد به انجام اقدامات لازم برای اطمینان خاطر به شرکت ها و بانک ها جهت تجارت با ایران است. اما، به نوشته پورتر، ایران از این شکایت می کند که ایالات متحده آمریکا به این وظیفه اش عمل نکرده است.
با آنکه بعد از اجرایی شدن توافق هسته ای بین ایران و گروه 1+5 شرکت های اروپایی برای بازگشت به بازار جذاب ایران اعلام آمادگی کرده اند، اکراه بانک های اروپایی از انجام تراکنش های بانکی مربوط به قراردادهای این شرکت ها به مانعی عمده برای سرمایه گذاری آنها در ایران تبدیل شده است.
جریمه های سنگینی که آمریکا در سال های گذشته به بهانه نقض تحریم های ایران علیه بانک های بین المللی وضع کرده، موجب شده که این بانک ها از انجام هر گونه تراکنش مربوط به ایران هراس داشته باشند؛ این امر به نوبه خود موجب محدود شدن گزینه های مالی برای شرکت های اروپایی خواستار تجارت با ایران می شود.
با توجه به اثبات ایران اسلامی در راستای تعهد به مفاد برجام ؛ نگرانی ها باید تمام شود؛ باید جامعه جهانی، تعریفی دوباره از کشور ایران داشته باشد و قرار نیست چند کشور دور هم جمع شوند و مدعی باشند که جامعه جهانی متشکل از آنهاست. مردم دنیا، دیگر فهمیده اند که ایران، آن کشوری نیست که در شانتاژ رسانه های غربی معرفی می شود؛ حقیقت چیز دیگری است و ایران قدرتی صلح طلب است.



منبع : خبرگزاری فارس / خبرگزاری تسنیم