نرمش آهن در دستان عارف واصل

گفت: آهن به دست من طلبه نرم می شود چه رسد به داود(ع) که پیامبر خداست! بعد سینی مس را برداشت و با دست پاره کرد.

شکوری:شبکه تخصصی قرآن تبیان

در باب امور خارق العاده مانند معجزات و کراماتی که از پیامبران و اولیای الهی سر می زند، این سوال مطرح است که آیا فراگیری و انجام این امور خارق العاده، راه علمی دارد یا خیر؟
به دیگر سخن آیا می توان از طریق علم حصولی و اکتسابی به انچام چنین اموری نائل آمد؟
پاسخ بدین سوال در گرو تقدیم دو مقدمه است:

یک. امور خارق العاده اعم از معجزه، کرامت و حتی کارهایی شگفت آوری که توسط مرتاض ها صورت می پذیرد، همگی داخل در دایره نظام علی و معلولی تحقق می پذیرند و عدم آگاهی نسبت به اسباب فرامادی یک پدیده، به معنی نفی قانون عام علیت نیست. نتیجه این که امور خارق العاده، هر چه که باشد، منافاتی با قانون علیت نخواهد داشت.
دو: منشاء انجام این گونه امور، قوت نفس انسان هاست و انجام آن وابسته به ولایت تکوینی است که از راه طهارت باطنی پدید می آید و بنابراین از راه تحصیل علم اکتسابی نمی توان به خرق عادت دست یازید.

سه. معجزات تنها به اذن الهی برای فرد مدعی نبوت، و از طریق اسباب غیرعادی صورت می پذیرد اما کرامات، نه فقط از انبیاء بلکه از اولیای خدا نیز صادر می شود با این تفاوت که صاحب کرامت، دعوی نبوت ندارد اما در نزد خداوند، جایگاه و رتبه اش آنقدر والاست که خداوند، بدو  اذن تصرف در هستی را می دهد. به عنوان نمونه، می توان به یکی از مواهب الهی که به حضرت داوود(ع) اعطا شده است اشاره کرد که اگر چه در زمان خودش، به عنوان ویژگی اختصاصی این پیامبر بزرگ شناخته می شده اما پس از وی، دیگران نیز در اثر طهارت باطنی توانسته اند به انجام آن دست یازند.

توضیح اینکه در آیات قرآن، دوازده موهبت و فضیلت از ناحیه خدا به حضرت داوود نسبت داده شده است که عبارتند از:
1. علم الهى. «وَ لَقَدْ آتَیْنا داوُدَ وَ سُلَیْمانَ عِلْماً» (نمل، 15)
2.نبوّت و رسالت. «آتاهُ اللَّهُ الْمُلْکَ وَ الْحِکْمَةَ» (بقره، 251)
3 کتاب آسمانى. «آتَیْنا داوُدَ زَبُوراً» (اسراء، 55)
4 خلافت. «یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلِیفَةً فِی الْأَرْضِ» (ص، 26)
5 استوارى حکومت. «شَدَدْنا مُلْکَهُ»( ص، 20)
6 امکانات فراوان. «أُوتِینا مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ» (نمل، 16)
7 حکمت. «آتَیْناهُ الْحِکْمَةَ وَ فَصْلَ الْخِطابِ» (صف، 20)
8 قضاوت. «فَاحْکُمْ بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ» (ص، 26)
9 نرم شدن آهن در دست او. «أَلَنَّا لَهُ الْحَدِیدَ»
10 فهمیدن سخن پرندگان. «عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیْرِ» (نمل، 16)
11 هم صدایى کوه ها و پرندگان با او. «یا جِبالُ أَوِّبِی مَعَهُ وَ الطَّیْرَ»
12 فرزندى مثل سلیمان. «وَهَبْنا لِداوُدَ سُلَیْمانَ» (ص، 30)
چنانکه گذشت یکی از مواهب الهی که به حضرت داود اعطا شده است این بود که آهن در کف او چون موم، نرم می شد! «أَلَنَّا لَهُ الْحَدِیدَ»(سبأ:10). (1)
در حدیث مى خوانیم که خداوند به داوود(ع) فرمود: تو بنده خوبى هستى اگر از بیت المال مصرف نکنى! او چهل روز گریه کرد تا خداوند آهن را بدست او نرم و مشغول زره بافى شد و هر روز یک زره به قیمت هزار درهم مى بافت و تا سیصد و شصت زره بافت. (2)
این خرق عادت البته مختص به حضرت داوود (ع) نبوده است و در طول تاریخ بوده اند انسان های صالحی که خداوند این کرامت را به دست آنها جاری کرده است.(3)
از باب نمونه، در احوالات مرحوم آیت الله علی اکبر الهیان عارف واصل هم روزگار ما، آمده است که وی در طهارت نفس، به چُنان مقامی رسیده است که به اذن خدا می توانسته همچون داود پیامبر، مس سخت را چون موم نرم کند.!

آیت الله خزعلی، مفسر قرآن و عضو فقید مجلس خبرگان، در مصاحبه ای که در کتاب "متأله قرآنی" درج گردیده، داستان عجیبی را به شرح ذیل نقل کرده است:

"از مرحوم حاج شیخ مجتبی قزوینی که به بنده محبت داشتند، تقاضا کردم که مایلم یک جلسه ای بنده باشم و حضرتعالی و دوست دارم در آن جلسه، شما از چیزهایی که با دو چشم خود دیده اید و نه چیزهایی که در روایات شنیده اید، برایم بگویید. تا اینکه عصر شنبه ای ایشان به منزل ما آمدند و من طلبه ای بودم و نامی نداشتم و منزل ما نیز خلوت بود.هرچند که ایشان معروف بودند و منزلشان پر رفت و آمد بود، بالاخره ایشان تشریف آوردند منزل ما و صحبت های ایشان برای من به قدری نافذ و نافع بود که وقتی ایشان تشریف بردند یک نماز مغرب و عشایی خواندم که هم اکنون نیز هر وقت آن رابه یاد می آورم لذت می برم، حالی به من دست داد در اثر فرموده های ایشان که الآن هم از آن نماز لذت می برم."
وی می افزاید:

"از جمله مطالبی که حاج شیخ مجتبی قزوینی گفتند و من درخواست کرده بودم که آنچه با دو چشم خود دیده اید را بگویید. ایشان از دایی شان مرحوم آیت الله حاج شیخ علی اکبر الهیان نقل کردند. ایشان گفتند من به دایی ام حاج شیخ علی اکبر الهیان گفتم: دایی، این آیه " أَلَنَّا لَهُ الْحَدِیدَ" که درباره حضرت داوود است. یعنی ایشان بی کوره و بی آتش آهن را ذوب می کرد، چگونه است؟ ایشان می خواست دایی را تحریک کند که موفق شد و دایی گفت؛ نرم شدن آهن برای حضرت داوود چیزی نیست! حضرت داوود مقامش بالاتر است. خداوند متعال آهن را برای طلبه ای نرم می کند! سپس فرمود سینی مسی کنار دیوار (که بسیار بزرگ بود) را بیاور و من آوردم. سینی را گرفت و آن را مثل کاغذ پاره کرد!! این آن که من به چشم خود دیدم!".[4]
سالم ماندن کفن و جسم مطهر مرحوم حاج شیخ علی اکبر الهیان بعد از گذشت 55 سال، دلیل بر عظمت روح و جایگاه والای این رادمردِ الهی است.

پی نوشت ها:

1. تفسیر نور، محسن قرائتی، ذیل آیه شریفه

2. کافى، ج 5، ص 74 و تفسیر نور الثقلین، ج 3، ص 446 به نقل از تفسیر راهنما
3. «کرامت» به اموری گفته می شود که در آن فرد دعوی نبوت یا امامت ندارد بلکه چون فرد صالحی است کار خارق العاده ای انجام می دهد مثلاً بیماری را که اطبا از درمان وی عاجز شده اند شفا می دهد. این فعل خارق العاده نشانه جایگاه رفیع او در نزد خدای متعال است و نشان می دهد که خدای متعال تکریما و کرامتا درخواست او را امضاء نموده است .(درس گفتارهای استاد علی ربانی گلپایگانی)

4. مصاحبه نامبرده با خبرگزاری فارس